Το 2011, το 27% των παιδιών κάτω των 18 ετών απειλούνταν από τη φτώχεια ή τον κοινωνικό αποκλεισμό. Ο κίνδυνος φτώχειας μειώνεται με την αύξηση του μορφωτικού επιπέδου των γονέων
Στην ΕΕ - 27, τα παιδιά είναι αυτά που αντιμετωπίζουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού από ό, τι ο υπόλοιπος πληθυσμός. Το 2011, σύμφωνα με διαθέσιμα στοιχεία, το 27% των παιδιών κάτω των 18 ετών στην ΕΕ - 27 βρίσκονταν σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, σε σύγκριση με το 24% των ενηλίκων (ηλικίας μεταξύ 18 - 64 ετών) και το 21% των ηλικιωμένων (65 ετών και άνω). Οι άνθρωποι που βρίσκονται σε σοβαρό κίνδυνο από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό, επηρεάζονται σημαντικά από τις υλικές στερήσεις και τα νοικοκυριά από την έλλειψη εργασίας. Στην πλειονότητα των κρατών – μελών, λοιπόν, τα παιδιά είναι αυτά που υποφέρουν περισσότερο από τις διάφορες μορφές φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού σε σύγκριση με τις άλλες δύο ηλικιακές ομάδες. Το 2011, τα παιδιά κάτω των 18 ετών ήταν αυτά που αντιμετώπιζαν τον μεγαλύτερο κίνδυνο, με ποσοστά που κυμαίνονταν συγκεκριμένα στη Βουλγαρία (52%), τη Ρουμανία (49%), τη Λετονία (44%), την Ουγγαρία (40%) και στην Ιρλανδία (38 % το 2010), Τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν στη Σουηδία, τη Δανία και τη Φινλανδία (και οι δύο 16%), ακολουθούμενες από τη Σλοβενία (17%), τις Κάτω Χώρες (18%) και την Αυστρία (19%). Τα στοιχεία προέρχονται από την Eurostat και καταγράφουν διάφορους παράγοντες που επηρεάζουν την παιδική φτώχεια, όπως η σύνθεση των νοικοκυριών στις οποίες ζουν τα παιδιά, καθώς και την κατάσταση της εργασίας των γονέων. Σχεδόν ένα στα δύο παιδιά στην ΕΕ - 27, των οποίων οι γονείς έχουν χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης, βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο φτώχειας. Με μια πιο προσεκτική ανάγνωση των στοιχείων βλέπουμε ότι η νομισματική φτώχεια δείχνει να πλήττει σχεδόν τα μισά παιδιά των οποίων οι γονείς έχουν πιο χαμηλό επίπεδο μόρφωσης (το πολύ την κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση) σε σύγκριση με το 22% των παιδιών, εκ των οποίων ένας από τους γονείς έχει μέση μόρφωση (μέγιστη δευτεροβάθμια εκπαίδευση) και το 7% των παιδιών με γονείς με υψηλό επίπεδο μόρφωσης. (τριτοβάθμια εκπαίδευση). Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία, όσο ανεβαίνει το μορφωτικό επίπεδο, τόσο μικραίνει ο κίνδυνος. Σε όλα τα κράτη μέλη, ο κίνδυνος της φτώχειας μεταξύ των παιδιών ήταν μικρότερος όταν οι γονείς κατείχαν υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης. Σχεδόν ένα στα τρία παιδιά που προέρχονται από οικογένειες μεταναστών στην ΕΕ - 27 βρίσκονται υπό την απειλή της φτώχειας Στην ΕΕ - 27 τα παιδιά μεταναστών που έχουν έναν από τους γονείς που γεννήθηκε στο εξωτερικό, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας από ό, τι τα παιδιά των οποίων οι γονείς έχουν γεννηθεί στην ΕΕ. Το 2011, το 32% των παιδιών που ζούσαν με έναν τουλάχιστον γονέα γεννημένο στο εξωτερικό, απειλούνταν σε μεγαλύτερο ποσοστό από τη φτώχεια στην ΕΕ - 27, συγκριτικά με το 18% των παιδιών των οποίων οι γονείς έχουν γεννηθεί στη Γερμανία και τις άλλες μεγάλες χώρες της ΕΕ που υποδέχονται κύματα μεταναστών. Στην Εσθονία, την Ουγγαρία και τη Μάλτα, παιδιά με γηγενείς γονείς διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας, ενώ στην Τσεχική Δημοκρατία δεν υπήρχε σχεδόν καμία διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων. Όσον αφορά τα παιδιά που ζούσαν με τουλάχιστον έναν αλλοδαπό γονέα, το ποσοστό των ατόμων που αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο της φτώχειας το 2011 διέφερε σημαντικά μεταξύ των κρατών μελών. Τα ποσοστά κυμαίνονταν από 15% στην Τσεχική Δημοκρατία, 17% στην Εσθονία και 18% στη Μάλτα έως 46% στην Ισπανία, 43% στην Ελλάδα και 39% στη Γαλλία. Το ποσοστό των παιδιών με γηγενείς γονείς, οι οποίοι απειλούνται από τη φτώχεια, ήταν χαμηλότερο στη Δανία και την Αυστρία (8%) και το μεγαλύτερο στην Ρουμανία (33%). Στοιχεία πολλά και αρκετές φορές δυσανάγνωστα από την Εurostat. Αυτή την φορά όμως, τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα: τα παιδιά απειλούνται ευθέως από την φτώχεια σε σχέση με τις μεγαλύτερες ηλικιακά ομάδες. Το γεγονός μάλιστα ότι υπάρχει και συσχετισμός με το μορφωτικό επίπεδο δυσχεραίνει τα πράγματα. Πόσες ευκαιρίες δόθηκαν στους γονείς να μορφωθούν στις χώρες προέλευσης; Ποιες ήταν οι πρωτοβουλίες της «πολιτισμένης Δύσης»; Και τελικά, ποια είναι η κατάληξη όλων αυτών των οικογενειών; Οι έρευνες και τα στοιχεία δείχνουν το δρόμο για μια διαφορετική νοοτροπία στο μέλλον. Αν αυτό δεν γίνει, το πρόβλημα θα μονιμοποιηθεί. Και οι ευκαιρίες για αυτά τα παιδιά θα ελαττωθούν σημαντικά. Στο χέρι των εμπειρογνωμόνων είναι να δώσουν τις κατευθυντήριες οδούς στους εκάστοτε πολιτικούς ιθύνοντες της ΕΕ-27.
Στην ΕΕ - 27, τα παιδιά είναι αυτά που αντιμετωπίζουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού από ό, τι ο υπόλοιπος πληθυσμός. Το 2011, σύμφωνα με διαθέσιμα στοιχεία, το 27% των παιδιών κάτω των 18 ετών στην ΕΕ - 27 βρίσκονταν σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, σε σύγκριση με το 24% των ενηλίκων (ηλικίας μεταξύ 18 - 64 ετών) και το 21% των ηλικιωμένων (65 ετών και άνω). Οι άνθρωποι που βρίσκονται σε σοβαρό κίνδυνο από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό, επηρεάζονται σημαντικά από τις υλικές στερήσεις και τα νοικοκυριά από την έλλειψη εργασίας. Στην πλειονότητα των κρατών – μελών, λοιπόν, τα παιδιά είναι αυτά που υποφέρουν περισσότερο από τις διάφορες μορφές φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού σε σύγκριση με τις άλλες δύο ηλικιακές ομάδες. Το 2011, τα παιδιά κάτω των 18 ετών ήταν αυτά που αντιμετώπιζαν τον μεγαλύτερο κίνδυνο, με ποσοστά που κυμαίνονταν συγκεκριμένα στη Βουλγαρία (52%), τη Ρουμανία (49%), τη Λετονία (44%), την Ουγγαρία (40%) και στην Ιρλανδία (38 % το 2010), Τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν στη Σουηδία, τη Δανία και τη Φινλανδία (και οι δύο 16%), ακολουθούμενες από τη Σλοβενία (17%), τις Κάτω Χώρες (18%) και την Αυστρία (19%). Τα στοιχεία προέρχονται από την Eurostat και καταγράφουν διάφορους παράγοντες που επηρεάζουν την παιδική φτώχεια, όπως η σύνθεση των νοικοκυριών στις οποίες ζουν τα παιδιά, καθώς και την κατάσταση της εργασίας των γονέων. Σχεδόν ένα στα δύο παιδιά στην ΕΕ - 27, των οποίων οι γονείς έχουν χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης, βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο φτώχειας. Με μια πιο προσεκτική ανάγνωση των στοιχείων βλέπουμε ότι η νομισματική φτώχεια δείχνει να πλήττει σχεδόν τα μισά παιδιά των οποίων οι γονείς έχουν πιο χαμηλό επίπεδο μόρφωσης (το πολύ την κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση) σε σύγκριση με το 22% των παιδιών, εκ των οποίων ένας από τους γονείς έχει μέση μόρφωση (μέγιστη δευτεροβάθμια εκπαίδευση) και το 7% των παιδιών με γονείς με υψηλό επίπεδο μόρφωσης. (τριτοβάθμια εκπαίδευση). Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία, όσο ανεβαίνει το μορφωτικό επίπεδο, τόσο μικραίνει ο κίνδυνος. Σε όλα τα κράτη μέλη, ο κίνδυνος της φτώχειας μεταξύ των παιδιών ήταν μικρότερος όταν οι γονείς κατείχαν υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης. Σχεδόν ένα στα τρία παιδιά που προέρχονται από οικογένειες μεταναστών στην ΕΕ - 27 βρίσκονται υπό την απειλή της φτώχειας Στην ΕΕ - 27 τα παιδιά μεταναστών που έχουν έναν από τους γονείς που γεννήθηκε στο εξωτερικό, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας από ό, τι τα παιδιά των οποίων οι γονείς έχουν γεννηθεί στην ΕΕ. Το 2011, το 32% των παιδιών που ζούσαν με έναν τουλάχιστον γονέα γεννημένο στο εξωτερικό, απειλούνταν σε μεγαλύτερο ποσοστό από τη φτώχεια στην ΕΕ - 27, συγκριτικά με το 18% των παιδιών των οποίων οι γονείς έχουν γεννηθεί στη Γερμανία και τις άλλες μεγάλες χώρες της ΕΕ που υποδέχονται κύματα μεταναστών. Στην Εσθονία, την Ουγγαρία και τη Μάλτα, παιδιά με γηγενείς γονείς διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας, ενώ στην Τσεχική Δημοκρατία δεν υπήρχε σχεδόν καμία διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων. Όσον αφορά τα παιδιά που ζούσαν με τουλάχιστον έναν αλλοδαπό γονέα, το ποσοστό των ατόμων που αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο της φτώχειας το 2011 διέφερε σημαντικά μεταξύ των κρατών μελών. Τα ποσοστά κυμαίνονταν από 15% στην Τσεχική Δημοκρατία, 17% στην Εσθονία και 18% στη Μάλτα έως 46% στην Ισπανία, 43% στην Ελλάδα και 39% στη Γαλλία. Το ποσοστό των παιδιών με γηγενείς γονείς, οι οποίοι απειλούνται από τη φτώχεια, ήταν χαμηλότερο στη Δανία και την Αυστρία (8%) και το μεγαλύτερο στην Ρουμανία (33%). Στοιχεία πολλά και αρκετές φορές δυσανάγνωστα από την Εurostat. Αυτή την φορά όμως, τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα: τα παιδιά απειλούνται ευθέως από την φτώχεια σε σχέση με τις μεγαλύτερες ηλικιακά ομάδες. Το γεγονός μάλιστα ότι υπάρχει και συσχετισμός με το μορφωτικό επίπεδο δυσχεραίνει τα πράγματα. Πόσες ευκαιρίες δόθηκαν στους γονείς να μορφωθούν στις χώρες προέλευσης; Ποιες ήταν οι πρωτοβουλίες της «πολιτισμένης Δύσης»; Και τελικά, ποια είναι η κατάληξη όλων αυτών των οικογενειών; Οι έρευνες και τα στοιχεία δείχνουν το δρόμο για μια διαφορετική νοοτροπία στο μέλλον. Αν αυτό δεν γίνει, το πρόβλημα θα μονιμοποιηθεί. Και οι ευκαιρίες για αυτά τα παιδιά θα ελαττωθούν σημαντικά. Στο χέρι των εμπειρογνωμόνων είναι να δώσουν τις κατευθυντήριες οδούς στους εκάστοτε πολιτικούς ιθύνοντες της ΕΕ-27.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου