Το τέλος των θαυματοποιών & η αφύπνιση των πολιτών

Οι θαυματοποιοί εξαλείφτηκαν σε αυτή την χώρα και όλοι όσοι ευαγγελίζονται ακόμη θαύματα δεν είναι παρά καιροσκόποι και τυχοδιώκτες. Όλοι όσοι πίστευαν πως η Ελλάδα μπορεί από την μια μέρα στην άλλη να ξαναγεννηθεί και να μπει σε αναπτυξιακή πορεία, απλά κορόιδευαν τους εαυτούς τους. Οι χιλιάδες πολίτες που πίστεψαν στην λύση του μνημονίου και όσα το συνοδεύουν, βλέπουν να διαψεύδονται οικτρά και αλλάζουν άρδην τις πεποιθήσεις τους.  Η τρόικα, από την άλλη, βαδίζει σταθερά εμμένοντας στις αξιώσεις της για περαιτέρω περικοπές, απολύσεις και μειώσεις. Είναι η πάγια τακτική της να απαιτεί χωρίς να προσφέρει, να εγκλωβίζει τους πολίτες και να τρομοκρατεί τους κυβερνώντες. Έτσι και αυτή την φορά το αδιέξοδο είδε για μια ακόμη φορά το φως της δημοσιότητας, όταν οι εκπρόσωποι των δανειστών έβαλαν όρους και προϋποθέσεις για την συνέχεια της χρηματοδότησης, αναγκάζοντας τους ιθύνοντες να εκβιάζουν με τα ταμειακά αποθέματα. Το έργο αυτό το έχουμε ξαναδεί. Κάθε φορά, αναρωτιέμαι, αυτό θα γίνεται; Θα φτάνουμε στο πάρα πέντε και στο όνομα της «σωτήριας» παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη θα αξιώνουν νέες θυσίες; Και μέχρι πότε θα γίνεται αυτό; Αυτό οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην χρεοκοπία και την διάλυση του κράτους και όχι σε κάποια εξυγίανση. Για τους δε πολίτες δεν είναι παρά η χαριστική βολή και η στερνή επίθεση στα αποθεματικά τους. Γιατί και αυτά εξαντλούνται γοργά και όλοι όσοι ακόμη μπορούν, δεν είναι παρά βελόνα στα άχυρα. Οι θαυματοποιοί λοιπόν εξαφανίστηκαν μαζί με τις ταχυδακτυλουργίες τους. Έφεραν το κράτος στα όρια του αφανισμού, υποσχέθηκαν τον ουρανό με τα άστρα στα φτωχά κοινωνικά στρώματα και επέβαλλαν τον νόμο της ζούγκλας στις οικονομικές δοσοληψίες. Το παιχνίδι κράτησε καιρό και όλοι διαφήμιζαν τα θαύματά τους.  Μέχρι που ήρθε η στιγμή της αποχώρησης από την αναμέτρηση με τον κόσμο, η στιγμή της απόσυρσης γιατί ακριβώς ο κόσμος τους κατάλαβε. Ειδικά αυτή την εποχή, οι θαυματοποιοί αποτελούν κάτι σαν εφιάλτη στις συνειδήσεις των πολιτών. Οι νέοι κυβερνώντες δεν θάθελαν να τους μοιάσουν γιατί το παιχνίδι πια παίζεται με άλλους όρους. Η σκληρή πραγματικότητα κάνει τους θαυματοποιούς να σωπαίνουν και τους ευκαιριακούς πυροσβέστες της κρίσης να φαντάζουν ως κερδοσκόποι αυτής ακριβώς της κατάστασης με το να διαλαλούν την μια πως έχουν τη λύση στο τσεπάκι και την άλλη να κάνουν πως δεν ξέρουν τι σημαίνει κρίση. Είναι βέβαια αποφασιστικός και ο ρόλος των πολιτών που πλέον – παρά τα βάσανα που υφίστανται – ξέρουν να διακρίνουν την ευεργεσία από την παγαποντιά. Ένας κόσμος που δεινοπαθεί από τα συνεχή μέτρα και δεν ελπίζει σε τίποτε. Η μετατροπή της χώρας σε τσιφλίκι των δανειστών και ο εγκλωβισμός των πολιτών στα αμφίβολα λιμέρια τους, έχει οδηγήσει την κατάσταση σε τέτοιο σημείο που να σκέφτεται κανείς αν υπάρχει επιστροφή. Το να μην πιστεύουν πλέον οι πολίτες αυτούς που τους κυβερνούν  είναι, από την άλλη, ένα νέο ξεκίνημα για την αυτοοργάνωση και το ξεδίπλωμα πράξεων αλληλεγγύης μέσα σε όλον αυτό τον ορυμαγδό των προσωπικών συμφερόντων και της  ατομικής επιβίωσης. Ξεπηδούν εν μέσω κρίσης νέες πρωτοβουλίες, τις περισσότερες φορές αυτόνομες, πρωτοβουλίες και πράξεις που δίνουν ένα άλλο χρώμα στην κρίση. Γιατί δεν είναι μόνο η πτώχευση αλλά ο τρόπος που επιβιώνει κανείς σε αυτή. Οι πρωτοβουλίες αυτές, που σχετίζονται με την κοινωνική απελευθέρωση, ασκούν επίδραση σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, που απομυθοποίησε τους θαυματοποιούς και αποκαθήλωσε τους αλάνθαστους συμβούλους της εξουσίας. Αλληλεγγύη, κοινά οράματα, δημοκρατία και ελεύθερη έκφραση είναι τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του νέου ρεύματος που μάχεται παράλληλα την πρόσφατη άνοδο των νεοφασιστών στην χώρα που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την τρέχουσα συγκυρία. Οι πρωτοβουλίες αυτές ξεκινούν από το αλληλέγγυο εμπόριο, τα δίκτυα αλληλεγγύης, μέχρι τις αυτόνομες ενέργειες κινημάτων πολιτών ενάντια στην ακρίβεια και την καταβολή χαρατσιών. Τα αποτελέσματα είναι ήδη ορατά και δεν είναι και λίγα. Θαυματοποιοί λοιπόν τέλος. Τον λόγο έχουν οι πολίτες και η δράση τους, τα φτωχά οικονομικά στρώματα και η εξέγερσή τους. Η κάθε τρόικα το βλέπει αυτό κάθε φορά και ως τιμωρία επιβάλλει νέα μέτρα. Όσο όμως το παιχνίδι χοντραίνει, τόσο ξυπνάει ο λαός. Και όσο η κόντρα συνεχίζεται, τόσο αδιέξοδες φαντάζουν οι πολιτικές του συστήματος. Γιατί σε τελευταία ανάλυση, αποβαίνει μπούμερανγκ στο σύστημα όλη αυτή η διαδικασία. Γιατί εκεί που νέοι θαυματοποιοί θα έκαναν την  εμφάνισή τους με το «σωτήριο» έργο τους, τώρα τον λόγο έχουν οι πολίτες, αυτοί και η αναγεννημένη αισιοδοξία τους για μια ζωή απαλλαγμένη από φόρους και χαράτσια. Για μια κοινωνία, που εδραζόμενη σε δημοκρατικές βάσεις,  θα αποκαλύπτει   τον σκοτεινό ρόλο των θαυματοποιών.

Τα σχέδια, οι τεχνητές κρίσεις, οι στρατιωτικές επεμβάσεις & ο γενικευμένος κομφορμισμός

Όπως θα έχετε ήδη διαπιστώσει, διανύουμε πλέον εποχές όπου όχι μόνο τα όποια ιδεώδη είναι εξαφανισμένα και οι ντελάληδες της «άλλης πλευράς» ξεχασμένοι  μέσα στον πακτωλό των χρημάτων, αλλά τα όποια σημάδια αναπτέρωσης του ηθικού πνίγονται στις ανίερες συμμαχίες της παγκόσμιας κυριαρχίας με την μεσοαστική και όχι μόνον τάξη, που εκλιπαρεί θα έλεγε κανείς για ένα κομμάτι ψωμί και  διαπραγματεύεται ασυστόλως τα ωράρια εργασίας, καταβαραθρώνοντας τα όποια κεκτημένα δικαιώματα των περασμένων δεκαετιών. Οι συμμαχίες αυτές στις πλάτες χιλιάδων εργαζομένων, έχουν σαν αποτέλεσμα την άτακτη υποχώρηση των όποιων αξιώσεων για μια καλύτερη ζωή και την υποταγή στα κελεύσματα των σε διατεταγμένη υπηρεσία κομματικών μηχανισμών. Θύματα μιας καλά συμφωνημένης οπερέττας, μιας παγκόσμιας συνομωσίας που παρατείνεται για πολλές δεκαετίες ακόμη, οι εκατομμύρια πολίτες – θύματα των εκάστοτε γεοπολιτικών μεθοδεύσεων  – είτε υφίστανται την όποια τεχνητή οικονομική κρίση, είτε ευημερούν επίπλαστα – αντιμέτωποι με δεδομένα που αλλάζουν αναλόγως της σκακιστικής επιβολής προμελετημένων κινήσεων, βρίσκονται για άλλη μια φορά στην γκιλοτίνα και απλά διαβιούν τις τελευταίες στιγμές ενός μαρτυρικού βίου, γεμάτου υποχρεώσεις, δεσμεύσεις και ψεύτικων υποσχέσεων.Μιλάμε πολύ απλά για μια ακόμη νίκη του γενικευμένου κομφορμισμού σε βάρος της ανέχειας και της υπομονής όλων αυτών των πολιτών που βρίσκονται  εγκλωβισμένοι στις θέσεις τους, λες και δεν έχουν παραβεί ποτέ το στρατιωτικό παράγγελμα. Η ακραία φτώχεια συμβαδίζει με τον ασύλληπτο πλουτισμό στα χρηματιστήρια των ανηκέστου βλάβης μετόχων, που αναμένουν εναγωνίως τις στρατιωτικές επεμβάσεις ή τις κυβερνητικές κρίσεις για να αποκομίσουν κέρδος. Είναι μεγάλο το παιχνίδι και αμέτρητοι οι παίχτες, όσο θλιβερή είναι η είκονα των παραγκουπόλεων δίπλα στους ουρανοξύστες της ανάπτυξης του πουθενά. Η αίσθηση – γιατί περί αυτής πρόκειται – που αποκομίζει κανείς είναι ότι παρά την τραγωδία, προέχουν πάντα οι ανίερες συμμαχίες σε βάρος των όποιων δικαιωμάτων, που λογιάζονται ως μειοψηφικές αξιώσεις σε τραπέζια που έχουν ήδη στρωθεί από τους οικοδεσπότες της κοινωνικής σήψης. Αν δοθεί έστω και ένα κομμάτι από τα περισσευούμενα θεωρείται ευημερία, αν πετάξουν έστω και ένα κόκκαλο στους πεινασμένους, φιλανθρωπία. Αυτή η γενικευμένη υποκρισία καταναλώνεται μαζικά από πολίτες επιθυμούντες την αλλαγή στον βίο τους, εξαπατημένοι στην επίπλαστη κερδοφορία των μηχανισμών διατήρησης του παγκόσμιου εξουσιαστικού στάτους. Η κατανάλωση αυτή, που διακόπτεται ενίοτε από εξόφθαλμες εξαπατητικού χαρακτήρα οικονομικές κρίσεις, λανσάρεται μάλιστα και ως αναπτυξιακή έκρηξη, ακριβώς όπως ο εκάστοτε πρωθυπουργός των σε κρίση χωρών μιλά για επιστροφή στις αγορές και λύτρωση από τον δανεισμό, ενώ στις γειτονιές ο κόσμος λιμοκτονεί. Η κοροιδία αυτή που διαμείβεται σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, έχει έναν και μοναδικό στόχο: να δώσει στους πολίτες την εικόνα πως το κάθε κράτος βρίσκει πάντα τις απαραίτητες λύσεις, και πως η ομπρέλλα προστασίας είναι μεγάλη. Πολλοί πέφτουν στην παγίδα, γιατί ακριβώς έχουν ανάγκη την «μεγάλη αγκαλιά», επειδή πάντα πρέπει να υπάρχει ο προστατευτικός γονεικός κλοιός ακόμη και σαν φαντασίωση. Πολλές λοιπόν οι γκιλοτίνες και ακόμα περισσότερα τα υποψήφια θύματα. Οι ντελάληδες της «άλλης πλευράς» όμως απουσιάζουν επιδεικτικά, βουτηγμένοι στην λάσπη της αμαρτίας, που δεν εξαγνίζει καμιά προσευχή στα Θεία. Το ίδιο πολλές είναι και οι χώρες που αναμένεται να πληγούν από την κεφαλαιακή επέλαση, ενός μεταφερόμενου από χώρα σε χώρα κεφαλαίου, αναλόγως πόσο παρθένες είναι οι αγορές και φθηνές οι επενδύσεις. Όσο περισσότερη φτώχεια, - τόσο μεγαλύτερη κερδοφορία, όσο μεγαλύτερη κυριαρχία –τόσο ευκολότερο το χρηματιστηριακό παιχνίδι σε αγορές που ασθμαίνουν από το οικονομικό αδιέξοδο. Βρίσκουν, μάλιστα, άλλες φορές με ευκολία τις περιοχές εκείνες, όπου οι προσβάσεις είναι από κάθε άποψη ευνοικές (βλ. Κριμαία) και επεμβαίνουν στο όνομα της καθαρότητας και της διατήρησης των πάσης συμφερόντων. Υπογράφουν σε ανύποπτο χρόνο τις συμφωνίες, όσο χρόνο θα χρειάζονταν άλλοτε και μόνο να το σκεφτούν θεωρητικά. Οι δε απαντήσεις, αρκούντως πειστικές από την «αντιπέρα όχθη»: «Σταματείστε εκεί που είστε, εκεί που συμφωνήσαμε!» Αυτά, φίλες και φίλοι, έχουν ήδη προαποφασιστεί και κανείς δεν είχε αντίρρηση. Η πείνα όμως, που ήταν μέρος του σχεδίου, εξακολουθεί να υφίσταται. Μαζί με αυτήν και οι τόσες πολλές υποσχέσεις για μια καλύτερη ζωή. Μια ζωή άμεσα εξαρτημένη από την πορεία των μετοχών και την τιμή του πετρελαικού βαρελιού μετά τις όποιες στρατιωτικές επεμβάσεις ή κυβερνητικές κρίσεις. Μια ζωή άμεσα εξαρτώμενη από τις «ειρηνικές» δανειακές διεισδύσεις σε χώρες που πέφτουν από ψηλά και μέσω της γενικευμένης διαφθοράς επιζούν τεχνητά γι΄αυτόν ακριβώς τον λόγο, για να μην αποκαλυφθεί η έκτασή της. Κοινώς, για να μην υπάρξουν ποτέ ξανά ντελάληδες που θα βροντοφωνάξουν όπως κάποτε για ουτοπίες ή εναλλακτικές λύσεις μετά την κατάρρευση του γενικευμένου κομφορμισμού. Και το έχουν πετύχει.      

Εχθροί του διαδικτύου, παρακολούθηση & έλεγχος της επικοινωνίας

Οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα συμπεριέλαβαν την αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών  NSA  και την Βρετανική ομόλογό της GCHQ  στον  επίσημο κατάλογο των «εχθρών του διαδικτύου». Αυτό προκύπτει από την ομώνυμη  έκθεση που έδωσε στην δημοσιότητα πριν από λίγες ημέρες η εν λόγω οργάνωση, ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της λογοκρισίας στο Internet στις 12 Μαρτίου.  Η έκθεση κατονομάζει συνολικά 32 αρχές και φορείς σε όλο τον κόσμο, οι οποίες διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στην καταστολή των επικριτικών φωνών και ανεπιθύμητων πληροφοριών στο διαδίκτυο: Πρόκειται για μυστικές υπηρεσίες και υπουργεία, πάροχους υπηρεσιών Διαδικτύου αλλά και  ρυθμιστικές αρχές σε ορισμένες χώρες που επεμβαίνουν δραστικά στην διαδικτυακή χρήση. Η έκθεση εστιάζει το ενδιαφέρον στις συχνά ελάχιστα γνωστές γραφειοκρατίες στο κέντρο της κρατικής παρακολούθησης αλλά και στις συσκευές λογοκρισίας. «Ο κεντρικός ρόλος των οργανισμών, όπως η NSA και η GCHQ αναφορικά με την εκτεταμένη επιτήρηση εκατομμυρίων ανθρώπων είναι πολύ πιο σοβαρός καθώς φρενάρει την  δυτική κριτική στα αυταρχικά κράτη, όπως η Κίνα, η Σαουδική Αραβία και το Τουρκμενιστάν», δήλωσε το μέλος του διοικητικού συμβουλίου των Δημοσιογράφων χωρίς σύνορα, Matthias Spielkamp στο Βερολίνο.  «Αυτός που κατασκοπεύει  τους πολίτες του, δεν διακιούται να κατηγορεί άλλες κυβερνήσεις και να πιέζει δήθεν για μεγαλύτερο σεβασμό και ελευθερία της πληροφόρησης στο Διαδίκτυο.» Οι αποκαλύψεις του Edward Snowden έδειξαν πώς NSA και GCHQ έχουν σκοπίμως  δημιουργήσει τρωτά σημεία στο λογισμικό και την υποδομή πληροφορικής και έχουν κάνει εύκολη την πρόσβαση στους κόμβους των επικοινωνιών μέσω Διαδικτύου , με αποτέλεσμα την απρόσκοπτη παρακολούθηση εκατομμυρίων αθώων πολιτών. Αυτές οι υπηρεσίες πληροφοριών έχουν μετατρέψει το Διαδίκτυο σε εργαλείο  μηχανισμού ασφαλείας,  σε βάρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η προστασία της ιδιωτικής ζωής, της ελευθερίας της έκφρασης και του Τύπου. Σύμφωνα με την οργάνωση,  περαιτέρω εχθροί του Διαδικτύου είναι η ρωσική υπηρεσία πληροφοριών FSB, το Ανώτατο Συμβούλιο του Ιράν για τον κυβερνοχώρο και η κινέζικη  υπηρεσία πληροφοριών διαδικτύου, η οποία σχεδιάζει τις πολιτικές λογοκρισίας της κυβέρνησης στο Πεκίνο. Παρομοίως, η αρχή της ασφάλειας του δικτύου της Αιθιοπίας INSA αλλά και ο τηλεφωνικός πάροχος του Τουρκμενιστάν, Turkmen - Telecom, περιλαμβάνονται στον  συγκεκριμένο κατάλογο – με αρμοδιότητες  που έχουν επεκταθεί με την πάροδο του χρόνου πολύ πέραν των θεμιτών βασικών λειτουργιών τους. Το γεγονός ότι ακόμη και θεσμοί δημοκρατικών κρατών δεν έχουν ανοσία σε αυτές τις εξελίξεις, υπηρεσίες που  παραδοσιακά θεωρούνται  πρωτοπόροι στον τομέα της προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών, δείχνει το μέγεθος του προβλήματος. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Κέντρου της Ινδίας για την Ανάπτυξη της Τηλεματικής, που κατόπιν κυβερνητικής εντολής έχει εξελίξει κεντρικά τμήματα του μηχανισμού παρακολούθησης. Όμως και άλλες μυστικές υπηρεσίες, όπως η γερμανική Υπηρεσία Πληροφοριών αλλά  και η γαλλική DGSE, οι οποίες δεν περιλαμβάνονται στον κατάλογο των εχθρών του διαδικτύου, εντούτοις παρακολουθούν την κίνηση στο Διαδίκτυο και συνεργάζονται στενά με την NSA. Για πρώτη φορά οι δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα συμπεριλαμβάνουν  φέτος  και τρεις διεθνείς εμπορικές εκθέσεις παρακολούθησης στους εχθρούς του Διαδικτύου: Πρόκειται για την ISS World, την Technology against crime και την Milipol. Σε χώρες όπως  Συρία, Βιετνάμ,  Τουρκμενιστάν και  Μπαχρέιν, η κρατική εξουσία ελέγχει απόλυτα την υποδομή του. Στη Συρία και το Ιράν, το διαδίκτυο στραγγαλίζεται προκειμένου  να εμποδιστεί η διάδοση των εικόνων κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων. Η Κίνα, η Συρία και το Σουδάν, επίσης, έχουν περιορίσει σημαντικά  την κίνηση στο Διαδίκτυο εντός των συνόρων τους για την πρόληψη της διάδοσης  κρίσιμων πληροφοριών. Άλλες χώρες, από την άλλη, έχουν υποχρεώσει τους παρόχους υπηρεσιών Διαδικτύου να αφαιρούν  ανεπιθύμητο περιεχόμενο από το Internet ή να φιλτράρουν  και να μπλοκάρουν ορισμένες ιστοσελίδες. Όπως βλέπουμε λοιπόν, τα πράγματα με το διαδίκτυο δεν πάνε και τόσο καλά. Οι κυβερνήσεις, χρησιμοποιώντας κατάλληλα τις υπηρεσίες πληροφοριών όχι απλά φιλτράρουν την επικοινωνία αλλά επιδιώκουν να ελέγξουν την κάθε κίνηση και διάθεση επικοινωνίας μεταξύ των πολιτών. Η διαδικτυακή κοινότητα δεν θα μπορούσε να μείνει ανέπαφη, βλέπετε, από τις παγκόσμιες εξουσίες. Και δεν είναι μόνο τα αυταρχικά κράτη, όπως διαπιστώνουμε, αλλά και όλα αυτά που κόπτονται για την περιβόητη ελευθερία διακίνησης ιδεών. Τα δεδομένα λοιπόν αλλάζουν μέρα με την μέρα. Οι εξελίξεις γίνονται ολοένα και πιο δραματικές εις ότι αφορά την διακίνηση πληροφοριών και μηνυμάτων στο διαδίκτυο. Θα έλεγε κανείς ότι ένας νέος Μεσαίωνας επικρατεί από όλους αυτούς που έχουν μετατρέψει εδώ και δεκαετίες την ζωή σε κόλαση. Οι ευκαιρίες ελάχιστες, ο έλεγχος ασφυκτικός. Και πάνω από τα κεφάλια των ανθρώπων ένας απίστευτος βραχνάς που λαμβάνει διαστάσεις επιδημίας. Μια επιδημία ανίατη που συντηρείται εσκεμμένα από τις εξουσίες προς όφελος των εκάστοτε γεωπολιτικών συμφερόντων. Ένας βραχνάς που τρέφεται από την επιβαλλόμενη σιωπή.

Νέα εποχή για την τηλεφωνία & το διαδίκτυο στην ΕΕ

Σημαντικές αλλαγές προβλέπονται στο επικοινωνιακό τοπίο εντός ΕΕ. Αλλαγές που αναμένεται να θέσουν τέρμα στην δαπανηρή οικονομικά τηλεφωνία αλλά και να θεσπίσουν νέους κανόνες για την χρήση του διαδικτύου.
Τα τέλη για τις εισερχόμενες κλήσεις που επιβαρύνουν τους χρήστες που ταξιδεύουν στην ΕΕ αναμένεται να καταργηθούν από την 1η Ιουλίου 2014. Αυτό ανακοινώθηκε επίσημα από την Κομισιόν. Οι εταιρείες εφεξής θα έχουν την επιλογή είτε να προσφέρουν πακέτα τηλεφωνίας που θα ισχύουν παντού στην Ευρωπαϊκή Ένωση η τιμή των οποίων θα καθορίζεται από τον εγχώριο ανταγωνισμό, είτε να επιτρέπουν στους πελάτες τους να «αποσυνδέονται», δηλαδή, να επιλέγουν διαφορετικό πάροχο για την περιαγωγή, ο οποίος θα προσφέρει φθηνότερες τιμές (χωρίς να απαιτείται η αγορά νέας κάρτας SIM). Το μέτρο αυτό βασίζεται στον κανονισμό του 2012 για την περιαγωγή, ο οποίος επιβάλλει στους φορείς εκμετάλλευσης μειώσεις της τιμής χονδρικής κατά 67% για τα δεδομένα μέχρι τον Ιούλιο του 2014. Με το εν λόγω μέτρο απελευθερώνεται σημαντικά ο καταναλωτής από τις επιβαρυμένες ως τώρα κλήσεις εντός του εσωτερικού της ΕΕ και γίνεται φανερή η προσπάθεια διευκόλυνσης των συνομιλιών. Οι αλλαγές όμως επεκτείνονται όπως θα δούμε και παρακάτω τόσο στα δίκτυα κινητής τηλεφωνία και 4G και Wi-Fi όσο και στην σύναψη συμβολαίων.
Κατάργηση των προσαυξήσεων στις διεθνείς κλήσεις
Σήμερα, οι εταιρείες επιβάλλουν συνήθως προσαυξήσεις στις τιμές για τις κλήσεις σταθερής και κινητής τηλεφωνίας που κάνει ο καταναλωτής από τη χώρα του προς άλλες χώρες της ΕΕ. Σύμφωνα με τη σημερινή πρόταση, οι εταιρείες δεν θα μπορούν να χρεώνουν περισσότερα για μια κλήση σταθερής τηλεφωνίας στο εσωτερικό της ΕΕ από όσα χρεώνουν για μια υπεραστική κλήση στην ίδια χώρα. Για τις κλήσεις από κινητά στο εσωτερικό της ΕΕ, η τιμή δεν θα μπορεί να είναι πάνω από 0,19 ευρώ ανά λεπτό (συν ΦΠΑ). Κατά τον καθορισμό των τιμών, οι εταιρείες θα μπορούν να καλύπτουν αντικειμενικά αιτιολογημένα κόστη, αλλά τα αυθαίρετα κέρδη από τις κλήσεις στο εσωτερικό της ΕΕ θα καταργηθούν.
Νομική προστασία για ανοιχτό διαδίκτυο
Η παρεμπόδιση και ο περιορισμός της πρόσβασης σε διαδικτυακό περιεχόμενο θα απαγορευτούν, ενώ θα δοθεί στους χρήστες πρόσβαση σε πλήρες και ανοιχτό διαδίκτυο ανεξάρτητα από το κόστος ή την ταχύτητα του πακέτου συνδρομής τους. Οι εταιρείες θα εξακολουθήσουν να παρέχουν «εξειδικευμένες υπηρεσίες» εγγυημένης ποιότητας (όπως IPTV, βίντεο κατόπιν παραγγελίας, εφαρμογές όπως συστήματα ιατρικής απεικόνισης υψηλής ευκρίνειας, εικονικά χειρουργεία, ή εφαρμογές υπολογιστικού νέφους έντασης δεδομένων που είναι ζωτικής σημασίας για τις επιχειρήσεις), εφόσον αυτές δεν επηρεάζουν τις διαδικτυακές ταχύτητες που οι εν λόγω εταιρείες έχουν υποσχεθεί σε άλλους πελάτες. Οι καταναλωτές θα δικαιούνται να ελέγχουν εάν έχουν τις διαδικτυακές ταχύτητες για τις οποίες πληρώνουν και να καταγγέλλουν το συμβόλαιό τους αν οι σχετικές δεσμεύσεις δεν τηρούνται.
Νέα δικαιώματα για τους καταναλωτές
Προβλέπονται επίση νέα δικαιώματα, όπως το δικαίωμα για τη σύνταξη συμβολαίων σε απλή γλώσσα και με πιο συγκρίσιμες πληροφορίες, μεγαλύτερα δικαιώματα για αλλαγή παρόχου ή συμβολαίου, το δικαίωμα σύναψης συμβολαίου 12 μηνών εάν ο χρήστης δεν επιθυμεί μεγαλύτερο συμβόλαιο, το δικαίωμα καταγγελίας του συμβολαίου εάν δεν παρέχονται οι διαδικτυακές ταχύτητες που συμφωνήθηκαν, και το δικαίωμα προώθησης των ηλεκτρονικών μηνυμάτων του χρήστη σε μια νέα διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μετά την αλλαγή παρόχου διαδικτύου.
Συντονισμένη εκχώρηση ραδιοφάσματος
Το μέτρο τέλος αυτό θα διασφαλίσει ότι οι Ευρωπαίοι θα έχουν ευρύτερη πρόσβαση σε δίκτυα 4G κινητής τηλεφωνίας και Wi-Fi. Οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας θα είναι σε θέση να υλοποιούν αποτελεσματικότερες και διασυνοριακές επενδύσεις, χάρη σε καλύτερο συντονισμό του χρόνου, της διάρκειας και των λοιπών όρων εκχώρησης του φάσματος. Τα κράτη μέλη θα εξακολουθήσουν να είναι αρμόδια, και να εισπράττουν τα σχετικά τέλη από τους φορείς εκμετάλλευσης κινητής τηλεφωνίας, αν και εντός ενός συνεκτικότερου πλαισίου. Ένα τέτοιο πλαίσιο θα οδηγήσει και στην επέκταση της αγοράς για τον προηγμένο τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό.
Αλλάζει, λοιπόν, ο επικοινωνιακός χάρτης της ΕΕ; Θεσπίζονται νέοι κανόνες;  Μάλλον. Κάποια στιγμή θα έπρεπε να γίνει και αυτό, να διευκολυνθούν οι επικοινωνίες αλλά πάνω απ΄όλα να γίνουν συμφέρουσες οικονομικά. Τι ακολουθεί; Κανείς δεν ξέρει. Τα μέτρα πάντως αυτά από την Κομισιόν είναι προς την σωστή κατεύθυνση. Αρκεί να ισχύσουν σύντομα και να εφαρμοστούν σωστά στην πράξη.

Το παιχνίδι της Κριμαίας & οι νέοι τοποτηρητές

Στην Κριμαία συνεχίζεται το κρυφτούλι μεταξύ ρώσικων και ουκρανικών στρατιωτικών δυνάμεων, με την μέχρι στιγμής σαφή υπεροχή των Ρώσων, που αν μη τι άλλο καταλαμβάνουν τις βάσεις των Ουκρανών την μια μετά την άλλη, χωρίς μέχρις στιγμής θύματα. Αλλά και στην ανατολική Ουκρανία παίζεται ένα περίεργο παιχνίδι, με τις εκεί αποσχιστικές τάσεις να μονοπωλούν το ενδιαφέρον. Κανείς βέβαια δεν μπορεί να μην λάβει υπόψιν του ότι στην Κριμαία δεν ζουν μόνο ρωσόφωνοι αλλά και πολλοί άλλοι που δεν επιθυμούν την Ένωση με την Ρωσία. Οι εξελίξεις όμως τους προλαβαίνουν, καθώς με συνοπτικές διαδικασίες μετά το δημοψήφισμα , προχωρά η Ένωση και όλοι αυτοί που διαφωνούν, απλά μπαίνουν στο περιθώριο. Την ίδια στιγμή, στην Ευρώπη, ενώ υπάρχει παθητική αντίδραση απέναντι στις ενέργειες της Ρωσίας και οι ΗΠΑ παραμένουν στα λόγια και όχι στην άσκηση πραγματικών κυρώσεων, δεν μπορεί να μην δει κανείς ότι παρά την αρχική «θερμή» ευρωπαϊκή συμπαράσταση στην εξέγερση του ουκρανικού λαού, τώρα απλά παρακολουθούν όλοι τους τις εξελίξεις χωρίς έχουν να πουν τίποτα περισσότερο. Με λίγα λόγια, φαίνεται καθαρά ότι στην περίπτωση της Ουκρανίας συνολικά υπάρχει αντιφατική συμπεριφορά από τους Ευρωπαίους, που μόλις πριν από λίγο καιρό εξέφραζαν ποικιλοτρόπως την συμπαράστασή τους στους εξεγερμένους Ουκρανούς πολίτες αλλά τώρα σωπαίνουν επιδεικτικά. Και δεν λέει τίποτα  η χλιαρή αντίδραση της Γερμανίας, που διαδραματίζει πλέον τον πιο σημαντικό ρόλο στην ΕΕ, ούτε φυσικά η απίθανη σιωπή στην Γαλλία, χώρες βέβαια που έχουν πολλά εσωτερικά προβλήματα, παρά την όποια φαινομενική ευημερία. Οι Ρώσοι λοιπόν «κάνουν μόνοι τους παιχνίδι» αποδεικνύοντας πως όποτε το θελήσουν, εισβάλλουν στο όνομα της υποτιθέμενης προστασίας των ρωσόφωνων πληθυσμών. Κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να σταματήσει τον τσάρο Πούτιν, που από διαμεσολαβητής σε εστίες κρίσεων στην Μεσόγειο και αλλού όπως το Ιράν, μεταβάλλεται σε τοποτηρητή και επιβλέποντα στα της Ευρώπης συνολικά, με την βοήθεια των αγωγών φυσικού αερίου αλλά και το μαύρο χρήμα, που εδώ και καιρό ρέει άφθονο στους υψηλούς κύκλους της ρώσικης κοινωνίας. Παρατηρώντας κανείς με προσοχή την κρίση στην Κριμαία, θα διαπιστώσει πως όλα έγιναν πολύ προσεκτικά και με μέθοδο. Λες και προετοιμάζονταν επί καιρό για τις εν λόγω εξελίξεις., λες και όλα είχαν μεθοδευτεί στο παρασκήνιο, οι ρώσοι στρατιώτες ξεφύτρωσαν από το πουθενά στην Κριμαία, το δημοψήφισμα έγινε με συνοπτικές διαδικασίες, και όλα πάλι κυλούν σε φυσιολογικούς ρυθμούς. Οι Ρώσοι, βέβαια, φοβούνται την επέκταση της αμερικανικής κυριαρχίας στο έδαφος της Ουκρανίας, αφού ο Ομπάμα έσπευσε να υποδεχθεί με ανοιχτές αγκάλες την νέα ουκρανική ηγεσία. Πιθανή αλλά και αναμενόμενη στρατιωτική συνεργασία των Ουκρανών με τους Αμερικανούς, δεν αποτελεί και το καλύτερο σενάριο για την Ρωσία, που θέλει να επεκτείνει περαιτέρω την κυριαρχία της. Βέβαια αυτό το έχει εν μέρει πετύχει - όπως το έχω ξαναγράψει   και παλιότερα - με την σθεναρή στάση στην κρίση των ΗΠΑ και της ΕΕ με το Ιράν αλλά και με την Συρία. Διπλωματικές νίκες των Ρώσων, λοιπόν, που τις επισκιάζει ο φιλοδυτικός προσανατολισμός της νέας ουκρανικής ηγεσίας; Ή πολύ απλά, όπως θα υπέθετε κανείς, μοίρασμα των σφαιρών επιρροής, ανακατεύοντας την τράπουλα των εθνοτικών ιδιαιτεροτήτων που σαρώνουν χώρες όπως Ιράκ, Λιβύη, Συρία και παντού όπου οι πλανητάρχες επεδίωξαν να επανασχεδιάσουν τις αυτοκρατορίες τους στις πλάτες ανυποψίαστων πληθυσμών; Και, ξέρετε, δεν έχουμε να κάνουμε πια με την Δύση και την Ανατολή, ούτε με δύο «συνήθεις υπόπτους» του παρελθόντος, αλλά με πολλές περιφερειακές δυνάμεις που περνούν από την οικονομική επέλαση στην στρατιωτική επίδειξη που την επισφραγίζει. Και περιφερειακές δυνάμεις είναι αυτές που δεν βρίσκονται στις Βρυξέλλες αλλά στο Πεκίνο και την Μόσχα, όπου λαμβάνουν χώρα σημαντικές συναντήσεις που περνούν στα ψιλά. Η ΕΕ, θα έλεγε κανείς, δεν είναι παρά ο αποδέκτης των όποιων επεκτατικών συμφωνιών, αλλά πάνω απ΄όλα το παρθένο έδαφος για την επέκταση αυτή. Με δεδομένο μάλιστα ότι οι ΗΠΑ έρχονται εδώ και χρόνια αντιμέτωπες με σοβαρά προβλήματα όπως ανεργία, υποαπασχόληση και παρατεταμένα οικονομικά κραχ, το όλο τοπίο ξεκαθαρίζει και οι δυνάμεις αυτές που ανέφερα, παύουν να είναι περιφερειακές, και μεταβάλλονται σε υπερδυνάμεις και δη με πολλές φιλοδοξίες. Η Κριμαία λοιπόν δεν είναι παρά ένα ακόμη σενάριο τρόμου για το αύριο που μας περιμένει. Για το γεγονός ότι ο νέος κόσμος που σχεδιάζεται θα έχει πολλούς και σημαντικούς στρατιωτικούς παίχτες, που ανά πάσα στιγμή είναι έτοιμοι να επιδείξουν τις ικανότητές τους. Έναν κόσμο που αν μη τι άλλο δεν λαμβάνει υπόψιν του αυτό που αποκλήθηκε ελευθερία και δημοκρατία στις εξεγέρσεις πριν από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, όπου για πολλούς και διάφορους λόγους χάθηκε το στοίχημα της γενικευμένης επανάστασης.     

Ασφάλεια στο διαδίκτυο & ενημέρωση εφήβων – ανήλικων για την ορθή χρήση του

Τουλάχιστον 3000 καταγγελίες για παράνομη δραστηριότητα ή περιεχόμενο στο διαδίκτυο δέχθηκε εντός του 2013 η ανοιχτή γραμμή καταγγελιών safeline  του ασφαλούς κέντρου διαδικτύου. Τα στοιχεία προέρχονται από την δράση Saferinternet.gr, που ενημερώνει σε ότι αφορά την ασφάλεια του διαδικτύου.  Η κατηγορία που είχε την μεγαλύτερη καταγραφή καταγγελιών ήταν αυτή που αφορούσε τις παραβιάσεις προσωπικών δεδομένων 34%, ενώ σημαντικό ποσοστό καταγγελιών αφορούσε, μεταξύ άλλων, και την παιδική πορνογραφία (12%). Οι οικονομικές απάτες, επίσης έφτασαν το 16%, ενώ ο ρατσισμός το 6%. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με άλλα στοιχεία, ποσοστό 76% των νέων ανησυχούν ολοένα και περισσότερο για την καταπάτηση της ιδιωτικότητας και των προσωπικών τους πληροφοριών online καθώς και για την κλοπή της διαδικτυακής τους ταυτότητας μέσα από τη χρήση σελίδων κοινωνικής δικτύωσης. Τα στοιχεία προέρχονται από  πρόσφατη  έκθεση που δημοσίευσε το Ινστιτούτο για την Οικογενειακή Ασφάλεια Online (FOSI). Σύμφωνα με τα στοιχεία επίσης, 34% των ερωτηθέντων εφήβων παραδέχονται ότι έχουν μοιραστεί τον κωδικό ασφαλείας τους με κάποιον άλλο πέρα από τους γονείς ή τους κηδεμόνες τους, ενώ παράλληλα αποκαλύπτουν πως μοιράζονται αρκετές προσωπικές τους πληροφορίες online. Πιο συγκεκριμένα, το 75% αποκαλύπτει το πλήρες όνομα τους, το 69% τη φωτογραφία τους, το 54% την ημερομηνία γέννησής τους, το 48% το όνομα του σχολείου που πηγαίνουν και το 47% τη διεύθυνση ηλεκτρονικής αλληλογραφίας τους. Επιπλέον, 1 στους 5 εφήβους αποκαλύπτουν και τα 5 αυτά στοιχεία στο Διαδίκτυο. Από όλα αυτά μπορεί να καταλάβει κανείς πόσο επικίνδυνο έχουν καταντήσει ιδιαίτερα για τους νέους ανθρώπους οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, όπου δεν λαμβάνονται ούτε τα στοιχειώδη μέτρα από τους γονείς, με στόχο την σωστή χρήση από τα παιδιά τους.. Παρ΄όλο που οι περισσότεροι έφηβοι χρησιμοποιούν τις «Ρυθμίσεις Ασφαλείας» για τουλάχιστον κάποια από τα προφίλ που διατηρούν σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, η παραπάνω έρευνα αποκαλύπτει ότι θα μπορούσαν να λαμβάνουν ακόμα περισσότερα μέτρα για την ασφάλεια των προσωπικών τους δεδομένων. 69% των εφήβων δηλώνουν ότι έχουν ρυθμίσει μια ή περισσότερες συσκευές τους στο αυτόματο κλείδωμα που απαιτεί κωδικό ασφαλείας για τη χρήση του, ενώ ένα 56% χρησιμοποιεί διαφορετικούς κωδικούς για τους online λογαριασμούς του. Είναι ενθαρρυντικό πάντως το γεγονός  ότι ακόμη και οι έφηβοι που δεν έχουν λάβει μέτρα για την προστασία τους, δείχνουν πρόθυμοι να αρχίσουν να προσέχουν περισσότερο. Τέλος, παρ’ όλο που οι νέοι είναι φοβερά εξοικειωμένοι με τις καινούριες online πλατφόρμες, οι ίδιοι προτείνουν πιο παραδοσιακές μεθόδους προσέγγισής τους, προκειμένου να ενημερωθούν για τους κινδύνους κλοπής της διαδικτυακής τους ταυτότητας. Συγκεκριμένα, 56% των εφήβων υποστηρίζουν πως μια σχολική συγκέντρωση με εκπροσώπους της βιομηχανίας και ειδικούς επί τεχνολογικών θεμάτων θα ήταν ο ιδανικότερος τρόπος διαλόγου επί του θέματος. Τέλος, σύμφωνα με άλλα στοιχεία της Δράσης Saferinternet.gr, οι ανήλικοι στη βιομηχανία του Διαδικτύου γνωρίζουν λίγο έως καθόλου τα δικαιώματα τους, με πρώτο τη δυνατότητα επέμβασής της όταν παραβιάζονται οι Όροι Χρήσης και η Πολιτική Απορρήτου της από τους χρήστες, Σύμφωνα με το 16,94% των ανηλίκων που απάντησαν σε έρευνα, η βιομηχανία πρέπει να έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει στο προφίλ, τις αναρτήσεις αλλά και το περιεχόμενο των χρηστών της, όταν η συμπεριφορά τους παραβιάζει τους Όρους Χρήσης και την Πολιτική Απορρήτου που έχει θέσει η ίδια. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, μόνο το 1,62% των ανηλίκων σκέφτεται ως δικαίωμα της βιομηχανίας να μπορεί να καθορίζει την εν λόγω Πολιτική Απορρήτου και τους Όρους Χρήσης. Ποσοστό 13,25% των ανηλίκων αναγνωρίζουν το δικαίωμα της βιομηχανίας να αποθηκεύει και να διαχειρίζεται τα δεδομένα των χρηστών της αλλά πάντα με τη συγκατάθεσή τους. Μόλις το 0,74% των ανηλίκων θεωρεί πως η βιομηχανία μπορεί να εκμεταλλεύεται εμπορικά τις υπηρεσίες που παρέχει και να βγάζει κέρδος, ενώ μόνο ένα 3,68% δίνει ως δικαίωμα στη βιομηχανία να χρησιμοποιεί και να προωθεί διαφημιστικό περιεχόμενο. Τέλος, ένα 6,48% των ανηλίκων θεωρούν πως η ελευθερία της έκφρασης και η απαγόρευση της λογοκρισίας είναι δικαίωμα της βιομηχανίας, ενώ ένα μικρό ποσοστό της τάξεως των 4,12% πιστεύει πως η βιομηχανία έχει δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί του περιεχομένου της.

Κριμαία, ενεργειακό & εξαγωγή προβλημάτων

Και να που η κρίση στην Κριμαία παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και όλο το παιχνίδι αρχίζει να φαίνεται πως παίζεται στο φυσικό αέριο και γενικότερα τους ενεργειακούς δρόμους στην Ευρώπη. Τα παιχνίδι αυτό εμπλουτίζεται  βέβαια και με τις δήθεν αποσχιστικές τάσεις των ρωσόφωνων της Κριμαίας ή την προσχηματική μερική επιστράτευση του ουκρανικού στρατού, υπό τα όμματα μιας εσπευσμένα ανήσυχης Ευρώπης που βλέπει να εξελίσσεται στα ανατολικά της σύνορα μια σοβαρή διένεξη υπό την πλήρη εποπτεία των Αμερικανών, μια εποπτεία όμως που μέχρι στιγμής δεν μεταφράζεται και με τις ανάλογες στρατιωτικές κινήσεις. Οι Ρώσοι βέβαια εξακολουθούν να αδιαφορούν στις όποιες κυρώσεις σε βάρος τους από τις ΗΠΑ, έχοντας επικεντρώσει το ενδιαφέρον τους αλλού. Το είχα γράψει και παλιότερα πως η πρώην ΕΣΣΔ ανασυσταίνεται με διαφορετικό αυτή την φορά στόχο και με όπλο την ενεργειακή επέκταση, συν την στρατιωτική πληρότητα, με δεδομένο ότι η Ρωσία δεν έπαψε ούτε στιγμή να κατασκευάζει σύγχρονα όπλα. Θα επαναλάβω λοιπόν για μια ακόμη φορά αυτό που είχα γράψει και παλιότερα:  Ο  Ρώσος πρόεδρος που καραδοκεί να παίξει τον ρόλο του μεγάλου προστάτη των φτωχών, με όπλο τα ρώσικα κεφάλαια και την ενέργεια, θυμίζει ξανά σε όλους ότι η «αρκούδα» δεν έχει πέσει σε χειμερία νάρκη, παρά περιμένει την κατάλληλη ώρα για να ενεργήσει. Είναι λίγο ως πολύ γνωστή η στάση της Ρωσίας που σπεύδει να επωφεληθεί από την οικονομική κρίση που επικρατεί σε πολλές χώρες της ΕΕ και να πουλήσει ότι έχει διαθέσιμο, έχοντας εδώ και πολύ καιρό καθορίσει τις σφαίρες  επιρροής, έχοντας πραγματοποιήσει προ πολλού το θεαματικό της άνοιγμα στα Βαλκάνια, και πάνω απ΄όλα εκβιάσει επανειλημμένως ολόκληρη την Ευρώπη με το κλείσιμο της στρόφιγγας του φυσικού αερίου. Η Ρωσία δεν σκοπεύει  σε καμία περίπτωση να αφήσει την δύναμή της να πάει ανεκμετάλλευτη και πως ειδικά στα Βαλκάνια έχει τον πρώτο λόγο από πλευράς επιρροής, λόγω των από καιρό διαπραγματεύσεων της ρώσικης εταιρείας – γίγαντα που ακούει στο όνομα Gazprom. Να θυμίσω  σε  αυτό το σημείο  ότι η Ρωσία ήταν έτοιμη  να παράσχει στην χώρα μας οικονομική βοήθεια – δάνειο της τάξης των 25 δις. ευρώ και πως ο ίδιος ο ρώσος πρωθυπουργός είχε κάνει  πριν καιρό υπαινιγμό για εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας, αναφερόμενος χαρακτηριστικά στις χώρες εκείνες της ΕΕ που ζητούν από τη Γερμανία και τη Γαλλία οικονομική βοήθεια, λέγοντας ότι ανταλλάσσουν την εθνική τους κυριαρχία με ελεημοσύνες! Η Ρωσία λοιπόν του Πούτιν δεν έχει ακόμη πει την τελευταία λέξη. Οι ρώσικη εξαγωγή κεφαλαίων σε συνδυασμό με την ενέργεια, αποτελούν ένα εκρηκτικό μίγμα, που κανείς δεν πρέπει να υποτιμήσει. Και όλα αυτά την στιγμή που ο νέος τσάρος έχει καταπνίξει όλες τις φωνές διαμαρτυρίας στην χώρα του, εφαρμόζοντας απλά το γνωστό σταλινικό δόγμα των εκτελέσεων, εξαφανίσεων και δολοφονιών, με προκάλυμμα τον δήθεν εκδημοκρατισμό και τα όποια σόου τύπου Σότσι. Το είχα όμως τονίσει πριν από λίγο καιρό, η αρκούδα ουσιαστικά δεν έπεσε ποτέ σε χειμερία νάρκη. Φάνηκε αυτό από τον τρόπο που κινήθηκαν οι ρώσικες στρατιωτικές δυνάμεις στην Κριμαία, με την μεθοδικότητα και την μυστικοπάθεια που χαρακτηρίζει τον ρώσικο  στρατιωτικό μηχανισμό. Ποια περιθώρια έχουν άραγε οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί μπροστά στην ρώσικη επιθετικότητα; Και σε τελευταία ανάλυση, πως και πιάστηκαν για μια ακόμη φορά στον ύπνο οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, που αφενός δεν κατόρθωσαν να σύρουν σε πόλεμο κατά της Συρίας την Ευρώπη, και αφετέρου δεν πρόβλεψαν την ταχύτατη επέκταση της κινέζικης και ρώσικης επιρροής σε πολλές πλέον χώρες; Είναι σε κάθε περίπτωση ανησυχητικά αυτά που συμβαίνουν στην Κριμαία και την Ανατολική Ουκρανία. Είναι περιοχές ευαίσθητες, περιοχές διακίνησης όπλων και εθνικιστικών ιδεών από παλιά. Η κρίση στην Κριμαία δεν θα σταματήσει εύκολα αλλά πάνω απ΄όλα θα συνεχίσει να απασχολεί για καιρό την διεθνή κοινότητα. Με δεδομένο μάλιστα ότι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι θέλουν να εξάγουν και τα δικά τους προβλήματα, το όλο θέμα περιπλέκεται περισσότερο. Αν δεν απομονωθεί φυσικά ο ενεργειακός χάρτης, όπου εκεί οι μνηστήρες περισσεύουν.

Παιδιά: τα ξεχασμένα θύματα στην Ελλάδα της κρίσης

Τα «ξεχασμένα θύματα της κρίσης της Ευρωζώνης», παιδιά τα οποία οι γονείς τους υποχρεώνονται να αφήσουν σε ορφανοτροφεία και ιδρύματα φροντίδας ανηλίκων, καθώς λόγω της κρίσης δεν μπορούν να  καλύψουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες, είναι πλέον μάστιγα στην Ελλάδα. Ολοένα και περισσότεροι γονείς εγκαταλείπουν τα παιδιά τους σε ορφανοτροφεία και φιλανθρωπικές οργανώσεις λόγω της οικονομικής κρίσης, ακόμη και για μερικές ημέρες. Οργανώσεις και ιδρύματα σημειώνουν χαρακτηριστικά ότι έχει πολλαπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των παιδιών που μεγαλώνουν μακριά από την οικογένειά τους λόγω οικονομικής στενότητας. Περισσότεροo από το 70% των παιδιών που βρίσκονται σε ιδρύματα και ορφανοτροφεία, με λίγα λόγια, είναι εκεί επειδή οι γονείς τους δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στη νέα πραγματικότητα που δημιούργησε η οικονομική κρίση. Αύξηση πάνω από 1.690% παρουσίασε από το 2009 έως το 2013, το ποσοστό των οικογενειών που ζήτησαν βοήθεια από το πρόγραμμα Κέντρα Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας των Παιδικών Χωριών SOS Ελλάδος. Μόνο το 2012, η Οργάνωση «Χαμόγελο του Παιδιού» δέχθηκε 9.375 κλήσεις στην γραμμή βοήθειας για παιδιά 1056, για περιπτώσεις παιδιών που δεν μπορούν να τα κρατήσουν οι γονείς τους λόγω οικονομικών ή κοινωνικών προβλημάτων. Το 2013, υποστηρίχθηκαν από την οργάνωση 10.547 παιδιά και οι οικογένειές τους με σοβαρά προβλήματα διαβίωσης. «Το Χαμόγελο του Παιδιού» συνεχίζει να πραγματοποιεί πανελλαδική εκστρατεία συγκέντρωσης σχολικών ειδών για τα παιδιά, οι οικογένειες των οποίων αδυνατούν να καλύψουν τις ανάγκες αυτές. Το 2012 στηρίχθηκαν περισσότερα από 3.000 παιδιά εξασφαλίζοντάς τους τα απαραίτητα σχολικά είδη. Άλλη οργάνωση αρωγής αναφέρει πως 80 στα 100 παιδιά που φιλοξενεί, χρειάζονται βοήθεια για οικονομικούς λόγους. Αύξηση αιτημάτων φιλοξενίας παιδιών από οικογένειες που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα παρατηρείται και σε πολλά άλλα μικρότερα ιδρύματα, όπως για παράδειγμα στο δημοτικό ίδρυμα «Άγιος Στυλιανός» όπου, από τα 29 παιδιά που περιθάλπονται, τα 6 αφέθηκαν προσωρινά εκεί μέχρι οι γονείς τους να σταθούν «στα πόδια» τους. Σύμφωνα με δηλώσεις υπευθύνων των Παιδικών Χωριών SOS, τουλάχιστον 500 γονείς έχουν ζητήσει να αφήσουν τα παιδιά τους εκεί, λόγω της οικονομικής ανάγκης. Επίσης ενώ μέχρι πριν από δύο χρόνια το 95% των παιδιών που βρίσκονταν στα Χωριά SOS λόγω κακοποίησης από τους γονείς τους, σήμερα τα μισά αιτήματα προέρχονται από γονείς που βρίσκονται σε απόλυτη φτώχεια. Οι οχτώ στους δέκα γονείς είναι Έλληνες και τις πιο πολλές φορές πρόκειται για μονογονεϊκές οικογένειες χωρίς άλλους συγγενείς. Καθημερινά, λοιπόν, ολοένα και πιο πολλά μικρά παιδιά αφήνονται από τους γονείς τους σε ιδρύματα όπως στα Παιδικά Χωριά SOS, επειδή δεν μπορούν να τα θρέψουν. Αντιμέτωποι με αυτή την σκληρή πραγματικότητα έρχονται καθημερινά και οι υπεύθυνοι του Ιδρύματος, Πρότυπο Εθνικό Νηπιοτροφείο Καλλιθέας, στο οποίο πολλές μανάδες πηγαίνουν τα παιδιά τους όλη την εβδομάδα και τα παίρνουν μόνο τα Σαββατοκύριακα!Στο εν λόγω ίδρυμα απασχολούνται 29 εργαζόμενοι και φιλοξενούνται αυτή τη στιγμή συνολικά 29 παιδιά προσχολικής ηλικίας 2,5 έως 6 ετών τα οποία είναι από όλη την Ελλάδα. Τα περισσότερα παιδιά βρίσκονται εκεί λόγω οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι γονείς τους και έχουν βρεθεί σε δυσχερή θέση.  Ένα άλλο εντυπωσιακό στοιχείο έχει να κάνει με την κατάθλιψη και τις άλλες ψυχολογικές διαταραχές που παρατηρούνται στα παιδιά λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης. Τα τελευταία δύο χρόνια, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, παρατηρείται αύξηση για τον λόγο αυτό στα παιδοψυχιατρικά περιστατικά σε ποσοστό της τάξεως 38% ετησίως. Όπως αναφέρει η Unicef, στην ετήσια έκθεσή της, τουλάχιστον 600.000 παιδιά στην Ελλάδα ζουν κάτω από το  όριο της φτώχειας και υποσιτίζονται. Το φαινόμενο του υποσιτισμού «χτύπησε» λοιπόν την πόρτα της Ελλάδας, με ολοένα και περισσότερους φορείς και ιδιώτες να ρίχνονται καθημερινά στη μάχη για την αποτελεσματική καταπολέμησή του. Σε δεκάδες περιοχές της Αθήνας (Κερατσίνι, Κοκκινιά, Ταμπούρια, Αγία Βαρβάρα, Καματερό, Άνω Λιόσια, Περιστέρι, κ.λπ.) αλλά ακόμη και στην επαρχία, όπως στη δυτική Θεσσαλονίκη και την Κρήτη, αυξάνονται συνεχώς τα περιστατικά μαθητών που υποσιτίζονται. Δάσκαλοι και γονείς βλέπουν παιδιά να λιποθυμούν στις τάξεις από τον υποσιτισμό, που αποτελεί πλέον καθημερινό φαινόμενο. Η παύση του θλιβερού αυτού φαινομένου είναι άμεσα συνδεδεμένη με το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης. Κάτι που όμως δεν αναμένεται σύντομα.

Οι πρόσφυγες της Συρίας: Αριθμοί & καμπάνιες υποστήριξης

Tο European Council on Refugees and Exiles (ECRE), το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες
(ΕΣΠ) και άλλες 100 ακόμη οργανώσεις από 34 χώρες ξεκινάνε την εκστρατεία «Ευρώπη Δράσε Τώρα» (www.helpsyriasrefugees.eu), καλώντας τους Ευρωπαίους ηγέτες να προστατεύσουν του πρόσφυγες που διαφεύγουν από τον πόλεμο στη Συρία. Μέχρι στιγμής, μόλις 81.000 Σύροι έχουν ζητήσει προστασία στην Ε.Ε., τη Νορβηγία και την Ελβετία, αριθμός που αντιστοιχεί σε ποσοστό μόλις 3% των ατόμων που διέφυγαν από τον πόλεμο στη Συρία. Με τους νεκρούς να έχουν φτάσει σε 130.000 και τον αριθμό των προσφύγων να εκτιμάται ότι θα φτάσει στα 4 εκατ. μέχρι το τέλος του 2014, ο πόλεμος αυτός αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές κρίσεις της εποχής μας. Μια ανθρωπιστική κρίση που παρατείνεται και ένα ενδιαφέρον από τις χώρες της ΕΕ και τις ΗΠΑ που όλως περιέργως μειώθηκε μετά από τον υποτιθέμενο έλεγχο στα χημικά της χώρας αλλά και την καταλυτική επέμβαση της Ρωσίας που δείχνει ποια ακριβώς είναι μετά την παρέμβαση και κατοχή της Κριμαίας. Και όλα αυτά χωρίς την παραμικρή ενασχόληση με τον αθώο πληθυσμό που από την Συρία μέχρι την Ουκρανία και άλλου υποφέρει τα πάνδεινα. Αλλά ας μείνουμε προς το παρόν στην εκστρατεία που αφορά αποκλειστικά τους Σύρους πρόσφυγες. Στην διεύθυνση www.helpsyriasrefugees.eu, λοιπόν, δίνεται η δυνατότητα να ακουστεί η φωνή των πολιτών για στους πρόσφυγες της Συρίας και να πιεστούν οι Ευρωπαίοι ηγέτες να δράσουν ώστε να δοθεί στους πρόσφυγες ασφαλής δίοδος στην Ευρώπη, να σταματήσουν οι επαναπροωθήσεις, να προστατευτούν οι πρόσφυγες που καταφτάνουν στα Ευρωπαϊκά σύνορα. και να επανενωθούν οικογένειες που χωρίστηκαν από την κρίση. Φιλόδοξη λοιπόν η εκστρατεία, σε αγαστή συνεργασία με τους πολίτες που είναι ευαισθητοποιημένοι από την μεγάλη αυτή ανθρωπιστική κρίση.
                                 Μια φωνή για τους Σύριους!
Η ιστοσελίδα www.helpsyriasrefugees.eu παρέχει τη δυνατότητα  στους υποστηρικτές της εκστρατείας να δώσουν «φωνή»  -μέσω του λογαριασμού τους στο twitter ή/και στο Facebook- σε πρόσφυγες της Συριακής κρίσης. Με τον τρόπο αυτό, οι πρόσφυγες μπορούν να μοιραστούν τις εμπειρίες, τον αγώνα τους και την προσπάθειά τους να βρουν προστασία στην Ευρώπη με φίλους που υποστηρίζουν την εκστρατεία. Επιπλέον, μπορεί κάποιος να «ενώσει τη φωνή του» για τους πρόσφυγες από τη Συρία, υπογράφοντας τη σχετική έκκληση. Η εκστρατεία θα διαρκέσει  τέσσερις μήνες, και η λήξη αυτής θα συμπέσει συμβολικά με  την Παγκόσμια Ημέρα του Πρόσφυγα, στις 20 Ιουνίου 2014.
                            Οι Σύριοι πρόσφυγες σε αριθμούς
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, οι Σύριοι που ζητούν καταφύγιο και άσυλο στην Ευρώπη κατανέμονται ως εξής:
 -EE/28 κράτη - μέλη
Συνολικά έγιναν 76.373 νέες αιτήσεις ασύλου Σύρων στην Ε.Ε. (28) από την αρχή του πολέμου:  5.714 από Απρίλιο έως Δεκέμβριο 2011, 21.988 το 2012
48.671     2013
-Ε.Ε/28 + Νορβηγία & Ελβετία
Συνολικά έγιναν 81.275 νέες αιτήσεις ασύλου Σύρων στην Ε.Ε. (28) + Νορβηγία & Ελβετία από τον Απρίλιο του 2011 έως το Δεκέμβριο του 2013. Ο αριθμός των Σύρων που αναζήτησαν διεθνή προστασία στην Ε.Ε., τη Νορβηγία και την Ελβετία αυξήθηκε το 2013, αν και συνεχίζει να παραμένει σε χαμηλά επίπεδα, καθώς λιγότερο από το 4% του συνόλου των Σύρων που διαφεύγουν από τον πόλεμο αναζητούν ασφάλεια στην Ευρώπη.
-38 χώρες της Ευρώπης
Συνολικά έγιναν 84.054 νέες αιτήσεις ασύλου Σύρων σε 38 χώρες της Ευρώπης από την αρχή του πολέμου:
6.615 από Απρίλιο έως Δεκέμβριο 2011, 23.857 το 2012, 53.582 το 2013
-Ελλάδα
Συνολικά έγιναν 1.019 αιτήσεις ασύλου από Σύρους από την αρχή του πολέμου:
259 από Απρίλιο έως Δεκέμβριο 2011, 275 το 2012, 485 το 2013

                                   Άλλα στατιστικά στοιχεία 
-Δύο χώρες - η Γερμανία και η Σουηδία - έχουν δεχτεί σχεδόν το 59% του συνόλου των αιτήσεων στην Ε.Ε. (44.864).
-Πέντε χώρες έχουν δεχτεί το 74% όλων των νέων αιτήσεων ασύλου από Σύρους στην Ε.Ε. από την αρχή της σύγκρουσης (56.707).
-Πέντε χώρες της Ε.Ε. δέχτηκαν λιγότερες από 150 αιτήσεις ασύλου από Σύρους κατά την ίδια περίοδο.
-Η Βουλγαρία κατατάσσεται πλέον τρίτη (3η) μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. που έχουν δεχτεί τις περισσότερες αιτήσεις ασύλου από Σύρους, με τη Σουηδία να είναι πρώτη (1η) και τη Γερμανία δεύτερη (2η). Ακολουθούν το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ολλανδία.

Η ζήτηση & κατανάλωση ναρκωτικών παγκοσμίως

Η πρόληψη και η θεραπεία είναι τα κλειδιά για να αντιμετωπιστεί το οικονομικό και κοινωνικό κόστος της χρήσης ουσιών. Αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα της φετινής Ετήσιας Έκθεσης της Διεθνούς Επιτροπής του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά (INCB), που ανακοινώθηκε πριν από λίγες ημέρες σε όλο τον κόσμο. H παρουσίαση της έκθεσης στην Αθήνα έγινε από το ΚΕΘΕΑ, σύμβουλο οργανισμό του ΟΗΕ σε θέματα ναρκωτικών. Σύμφωνα με το ΟΗΕ, η ηρωίνη, η κάνναβη και η κοκαΐνη είναι οι ουσίες κατάχρησης που αναφέρονται πιο συχνά από όσους εντάσσονται σε θεραπεία σε όλο τον κόσμο.  Από τους περίπου 4,5 εκατομμύρια χρήστες ουσιών που χρειάζονται θεραπεία παγκοσμίως, μόνο 1 στους 6 είναι ενταγμένος σε κάποιο πρόγραμμα.
Παγκόσμιες τάσεις
Στην Αφρική παρατηρείται γενική αύξηση της διακίνησης οπιούχων, ενώ διευρύνεται η αγορά διεγερτικών τύπου αμφεταμίνης. Μόνο 1 στους 18 προβληματικούς χρήστες εντάσσεται σε θεραπεία, ποσοστό πολύ μικρότερο σε σχέση με άλλες περιοχές του κόσμου. Παράλληλα, η Αφρική εξακολουθεί να είναι η περιοχή με τη χαμηλότερη κατανάλωση οπιούχων αναλγητικών φαρμάκων για την ανακούφιση του πόνου, με αποτέλεσμα την αδυναμία πρόσβασης πολλών ασθενών, όπως οι καρκινοπαθείς σε αναλγητικά φάρμακα. Το πρόβλημα αυτό αφορά σημαντικό μέρος του αναπτυσσόμενου κόσμου. Η Κεντρική Αμερική και η Καραϊβική συνεχίζουν να πλήττονται από τη διακίνηση ναρκωτικών και τη συνδεόμενη με τα ναρκωτικά βία. Περισσότερο από το 90% της κοκαΐνης που διακινείται στις ΗΠΑ είναι κολομβιανής προέλευσης και μεταφέρεται μέσω της Κεντρικής Αμερικής. Η Βόρεια Αμερική έχει το υψηλότερο ποσοστό θανάτων που συνδέονται με τα ναρκωτικά στον κόσμο. Αυξανόμενη απειλή για τη δημόσια υγεία συνεχίζει να είναι η κατάχρηση συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Η μεγάλη διαθεσιμότητα αυτών των ουσιών, η παρουσία τους στα νοικοκυριά, ακόμα και όταν δεν είναι πια απαραίτητα, καθώς και η εσφαλμένη αντίληψη ότι έχουν λιγότερες πιθανότητες να προκαλέσουν κατάχρηση σε σχέση με τις παράνομες ουσίες, συντείνουν στη διόγκωση του προβλήματος. Στη Νότια Αμερική η παράνομη καλλιέργεια κόκας το 2012 μειώθηκε στο χαμηλότερο επίπεδο από το 1999.  Όπως αναφέρει η Επιτροπή, οι πρωτοβουλίες για τη νομιμοποίηση της χρήσης κάνναβης για ψυχαγωγικούς σκοπούς στις πολιτείες Κολοράντο, Ουάσινγκτον και στην Ουρουγουάη αντιβαίνουν προς τις διεθνείς συμβάσεις για τον έλεγχο των ναρκωτικών. Στην Ασία παρατηρείται αυξημένη ζήτηση για ηρωίνη και διεγερτικά τύπου αμφεταμίνης, καθώς και αύξηση της κατάχρησης φαρμακευτικών σκευασμάτων. Στο Αφγανιστάν η καλλιέργεια της οπιούχου παπαρούνας αυξήθηκε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, ενώ μεγαλώνει και η σημασία της χώρας ως κέντρου παραγωγής ρητίνης της κάνναβης σε παγκόσμιο επίπεδο.
Οι ψυχοδραστικές ουσίες στην Ευρώπη
Πρωτοφανείς σε αριθμό και ποικιλία νέες ψυχοδραστικές ουσίες αναφέρονται στην Ευρώπη, οι οποίες δεν υπόκεινται σε διεθνή έλεγχο. Συχνά πωλούνται ως «άλατα μπάνιου», «νόμιμα ναρκωτικά» ή «τροφή για φυτά». Το φαινόμενο αφορά  σχεδόν όλες τις περιοχές του κόσμου, καθώς, παγκοσμίως, σχεδόν κάθε μέρα μια νέα ουσία κάνει την εμφάνισή της. Αυξάνεται η καλλιέργεια κάνναβης, τόσο κατ’ οίκον όσο και σε φυτείες, η οποία σε αρκετές χώρες διευκολύνεται από την πώληση σπόρων και εξοπλισμού μέσω Διαδικτύου. Μεγάλης έκτασης καλλιέργειες έχουν εντοπιστεί σε διάφορες χώρες, ιδιαίτερα στην Αλβανία. Περίπου το 30% των οροθετικών χρηστών που κάνουν ενέσιμη χρήση παγκοσμίως βρίσκεται  στην Ανατολική και Νοτιοανατολική Ευρώπη, λόγω της υψηλής επικράτησης της ενέσιμης χρήσης στην περιοχή. Η Ωκεανία είναι η μόνη περιοχή του κόσμου όπου παρατηρείται αύξηση των κατασχέσεων όλων των κύριων ειδών ναρκωτικών.
Χρηματοδότηση προγραμμάτων πρόληψης
Σε όλο τον κόσμο οι εγκληματικές οργανώσεις εκμεταλλεύονται τα κενά στο έλεγχο των πρόδρομων χημικών ουσιών σε εθνικό επίπεδο για την εκτροπή τους στην παράνομη παρασκευή ναρκωτικών ουσιών. Ο ΟΗΕ συστήνει στις κυβερνήσεις  να εξασφαλίζουν την επαρκή και σταθερή χρηματοδότηση των προγραμμάτων πρόληψης, θεραπείας και επανένταξης, ακόμα και σε περιόδους λιτότητας, προκειμένου να ενισχυθεί η κοινωνική συνοχή, να αντιμετωπιστεί η ζήτηση των ναρκωτικών και να μειωθεί το οικονομικό και κοινωνικό κόστος που συνδέεται με την εξάρτηση.

Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην ΕΕ-28

Το 2012, η συμβολή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην συνολική κατανάλωση ενέργειας στις χώρες της EΕ-28 έφτασε στο 14,1%, σε σύγκριση με 8,3% το 2004, το πρώτο έτος για το οποίο υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία. Το ποσοστό δείχνει ότι οι ΑΠΕ έχουν σαφώς κερδίσει το ενδιαφέρον σε όλες τις χώρες της ΕΕ και κατακτούν τις αγορές με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Το μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην γενικότερη κατανάλωση ενέργειας είναι ένας από τους κορυφαίους δείκτες της Στρατηγικής για την Ευρώπη - 2020. Στόχος για την EΕ-28 είναι να επιτύχει μερίδιο 20% των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση μέχρι το 2020. Η εθνική στόχευση για τα κράτη - μέλη, λαμβάνει υπόψη τα διαφορετικά σημεία εκκίνησής τους, το δυναμικό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την οικονομική απόδοση. Τα στοιχεία προέρχονται από την τη στατιστική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Eurostat και δείχνουν την εξέλιξη του μεριδίου των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην κατανάλωση ενέργειας στην EΕ - 28 και τα κράτη-μέλη. H υψηλότερη αύξηση του μεριδίου μεταξύ 2004-2012 καταγράφηκε στη Σουηδία, τη Δανία και την Αυστρία. Από το 2004, πάντως, το μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην συνολική ενεργειακή κατανάλωση  αυξήθηκε σε όλα τα κράτη - μέλη. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις κατά την περίοδο αυτή έγιναν στη Σουηδία (από 38,7% το 2004 - 51,0% το 2012), τη Δανία (από 14,5% σε 26,0%), την Αυστρία (από 22,7% σε 32,1%), την Ελλάδα (7,2% σε 15,1%) και την Ιταλία (από 5,7% σε 13,5%). Για την χώρα μας η στόχευση για το 2020 είναι το 18%. Τα υψηλότερα μερίδια των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην τελική κατανάλωση ενέργειας το 2012 καταγράφηκαν στη Σουηδία (51,0% του ενεργειακού μεριδίου προήλθε από ανανεώσιμες πηγές), τη Λετονία (35,8%), τη Φινλανδία (34,3%) και την Αυστρία (32,1%). Οι χαμηλότερες τιμές αναφέρονται στη Μάλτα (1,4%), το Λουξεμβούργο (3,1%), το Ηνωμένο Βασίλειο (4,2%) και την Ολλανδία (4,5%). Το 2011, η Εσθονία ήταν το πρώτο κράτος - μέλος, το οποίο έφτασε το στόχο της για το 2020, ενώ το 2012 η Βουλγαρία, η Εσθονία και η Σουηδία ήταν οι χώρες που είχαν ήδη φτάσει τις τιμές-στόχους τους για το 2020 (16%, 25% και 49% αντίστοιχα).  Να σημειωθεί εδώ ότι ειδικότερα για το σύνολο των κρατών –μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέχρι το 2020, προβλέπεται 20% μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με τα επίπεδα του 1990 σύμφωνα με την Οδηγία 2009/29/ ΕΚ, 20% διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ενέργειας σύμφωνα με την Οδηγία 2009/28/ ΕΚ και 20% εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας. Ειδικά για την Ελλάδα, ο στόχος για τις εκπομπές αερίων ρύπων του θερμοκηπίου είναι μείωση κατά 4% στους τομείς εκτός εμπορίας σε σχέση με τα επίπεδα του 2005, και 18%  διείσδυση των ΑΠΕ στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση. Οι εθνικοί στόχοι για το 2020,  σύμφωνα και με τα αποτελέσματα των ενεργειακών μοντέλων, αναμένεται να ικανοποιηθούν, σύμφωνα με το σχέδιο δράσης για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής αλλαγής, για τη μεν ηλεκτροπαραγωγή με την ανάπτυξη περίπου 13300MW από ΑΠΕ (από περίπου 4000MW σήμερα),  όπου συμμετέχουν το σύνολο των τεχνολογιών με προεξέχουσες τα αιολικά πάρκα με 7500MW,  υδροηλεκτρικά με 3000MW  και τα ηλιακά με περίπου 2500MW,  ενώ για τη θέρμανση και ψύξη με την ανάπτυξη των αντλιών θερμότητας, των θερμικών ηλιακών συστημάτων, αλλά και των εφαρμογών βιομάζας.

Οι δηλώσεις Μπαρόζο & η οδυνηρή ευρωπαϊκή πραγματικότητα

Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κ. José Manuel Barroso, επισκέφτηκε την Αθήνα και παρέστη στην 6η Διάσκεψη Κορυφής των Περιφερειών και των Πόλεων της Ευρώπης που διοργανώθηκε από την Επιτροπή των Περιφερειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την Περιφέρεια Αττικής στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας. Ανάμεσα στα άλλα, εξέφρασε το θαυμασμό και το σεβασμό του για το κουράγιο και την αξιοπρέπεια των Ελλήνων πολιτών, επισημαίνοντας  ότι δεν πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που δεν είναι τέλεια. Ανέφερε επίσης ότι Ευρώπη σημαίνει αλληλεγγύη, αλλά και το ότι στην Ελλάδα, όπως προηγουμένως στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία, αρχίζουν να διαφαίνονται τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης. Ο πρόεδρος της ευρωπαϊκής Επιτροπής συνεχίζει να μιλά την ξύλινη γλώσσα των Βρυξελλών, χωρίς να μπορεί να απαντήσει σε φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες. Η «πάσα» στην κυβέρνηση με την εικαζόμενη ανάκαμψη αλλά και η παρότρυνση στους πολίτες να περιμένουν και άλλο, ανεχόμενοι νέα μέτρα και περικοπές, δεν θυμίζει παρά γνωστές πρακτικές δικαιολόγησης της παρατεταμένης  λιτότητας, που ακολουθούν εδώ και χρόνια οι εθνικές κυβερνήσεις.  Όχι, οι δηλώσεις Μπαρόζο δεν αποτελούν εξαίρεση στο ασφυκτικό τοπίο των κυβερνητικών δεσμεύσεων απέναντι στην τρόικα, που κάθε φορά που μας επισκέπτεται, αξιώνει ολοένα και περισσότερες υπαναχωρήσεις. Οι δηλώσεις αυτές γίνονται ακριβώς την στιγμή που δημιουργείται αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις, γιατί πολύ απλά η κυβέρνηση Σαμαρά δεν μπορεί να δικαιολογηθεί για ενδεχόμενες νέες περικοπές. Όταν μάλιστα πλησιάζουν και οι εκλογές όπου θα μετρήσει την δύναμή της, εκλογές που θα καθορίσουν καίρια την συνέχεια, ο ρόλος της γίνεται καταλυτικός στην εξέλιξη αυτών ακριβώς των διαπραγματεύσεων.  Ο πρόεδρος της Κομισιόν, λοιπόν, πολύ απλά πληροφορεί τους πολίτες πως υπάρχει πολύς δρόμος ακόμη και μεγάλη ανηφόρα προς την κατάκτηση της ποθητής οικονομικής σταθερότητας. Την ίδια στιγμή βέβαια που εκφράζεται αυτή η παράκληση προς τους πολίτες, οι τράπεζες συνεχίζουν να είναι ο αποκλειστικός καρπωτής των προνομίων που παρέχει η αφαίμαξη του κοινωνικού ιστού. Ανακυκλώνοντας το χρήμα και εμπαίζοντας τους καταναλωτές με την τεχνητή αλλά εις το μακρινό μέλλον δια των επιτοκίων συμβιβαστική ανακούφιση από την καταβολή μικρότερων ποσών στις δόσεις δανείων ή επιλεκτικό κούρεμα, κατορθώνουν πολύ απλά να μην χάνουν την πελατεία, διατηρώντας παράλληλα το καθεστώς δουλοπρέπειας στον καταναλωτή, που αν μη τι άλλο δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά. Μιλάμε πολύ απλά για ξεκάθαρο εκβιασμό στο μέσον της κρίσης και όχι στο τέλος, όπως βαυκαλίζονται οι ιθύνοντες των Βρυξελλών. Μπορεί ο κος Μπαρόζο να αξιώνει υπομονή από τους πολίτες και ταυτόχρονα εμπιστοσύνη στο όραμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, δεν προτείνει όμως συγκεκριμένες λύσεις για την υπομονή αυτή. Εις ότι αφορά δε την Ευρώπη  των Περιφερειών, οι γενικολογίες είναι και πάλι στην ημερήσια διάταξη, την στιγμή μάλιστα που έχουμε να κάνουμε με μια Ευρώπη διαφορετικών ταχυτήτων και Περιφέρειες ανισοτήτων και ανισομερειών. Καλές λοιπόν οι θεωρίες για την Ευρώπη του αύριο, καλά τα οράματα, παρατεταμένη όμως όπως ισχυρίζονται και ειδικοί επί του θέματος η έλλειψη πολιτικής βούλησης στην ΕΕ. Το πρόβλημα με το πολιτικό έλλειμμα αλλά και η αδυναμία ουσιαστικής παρέμβασης για την εξεύρεση λύσης με στόχο την άρση του οικονομικού αδιεξόδου, σε συνδυασμό με την αφαίμαξη των ευρωπαίων πολιτών και την διατήρηση της ανεργίας και της φτώχειας σε υψηλά επίπεδα, δεν δίνει και πολλές ελπίδες για την πολυπόθητη ανάπτυξη, όχι μόνο της Ελλάδας αλλά ολόκληρης της ΕΕ. Οι ανισότητες και η ανομοιογένεια δεν οδηγούν σε καμία περίπτωση σε νέους δρόμους και δη αναπτυξιακούς. Αυτό που φαίνεται σήμερα στην ΕΕ δεν είναι παρά μια διαιώνιση της κρίσης και μια παράλληλη προσπάθεια των κυβερνήσεων να κάνουν τους πολίτες να ξεχάσουν, υπενθυμίζοντας τους πως αυτό που προέχει είναι το ευρωπαϊκό όραμα γενικώς και αορίστως. Με λίγα λόγια: κάντε υπομονή, ξεχάστε τι έχει συμβεί, κλείστε τα μάτια στην δυστυχία και ελπίζετε σε μια Ευρώπη δικαιοσύνης και ισότητας εις το διηνεκές. Ας κρίνουν καλύτερα οι ίδιοι οι πολίτες τα λεγόμενα του κου Μπαρόζο, που από διστακτικός γίνεται θαρραλέος με την επίσκεψή του στην χώρα, που από την μια στενάζει από την λιτότητα, και από  την άλλη ασκεί περήφανα την ευρωπαϊκή προεδρία. Οξύμωρο αλλά πραγματικότητα, το ίδιο όπως και οι ουτοπικές δηλώσεις του προέδρου της Κομισιόν, που αξιώνει από την μια υπομονή, υποσχόμενος από την άλλη καλύτερες μέρες στους πολίτες της Ελλάδας που δεν θα γυρίσουν την πλάτη στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση αλλά κατά τα άλλα θα συνεχίσουν να πληρώνουν από την τσέπη τους τα σπασμένα από το χρόνιο κλείσιμο του ματιού των ευρωπαίων εταίρων στις ελληνικές κυβερνήσεις αναφορικά με την διεφθαρμένη άσκηση εξουσίας.  

Παρατεταμένη λιτότητα & παραπληροφόρηση πολιτών

Δεν είναι τόσο ότι δεν έχουν συνηθίσει στην στέρηση οι πολίτες, αλλά περισσότερο το γεγονός ότι κανείς δεν τους ξεκαθαρίζει πότε θα διαβούν τον δρόμο της ανάπτυξης. Ο κόσμος πλέον έχει καταλάβει ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό την ίδια στιγμή που τα κερδοσκοπικά παιχνίδια σε βάρος του ευρωπαϊκού νότου εξακολουθούν να έχουν την τιμητική τους. Και αν η κρίση του καπιταλισμού βρίσκεται στο απόγειό της, με γενικευμένες συγχωνεύσεις τραπεζών, μαζικές απολύσεις και προκλητική μείωση προσωπικού στις επιχειρήσεις μιας και η ρευστότητα έχει κάνει φτερά στις αγορές, τα ποσοστά –ρεκόρ της ανεργίας που ολοένα και περισσότερο βλέπουν το φως της δημοσιότητας, απειλούν να τινάξουν στον αέρα τις εναπομείνασες κοινωνικές πολιτικές, που ούτως ή άλλως δεν αποτελούν παρά  καρικατούρα απέναντι στην συσσωρευμένη μάζα των χρεών και των υποχρεώσεων απέναντι στο κράτος – τιμωρό. Δεν είναι ότι οι σαρωτικές αλλαγές στην οικονομία αφήνουν αδιάφορους τους πολίτες ,αλλά το ότι κανείς δεν τους μιλά για το μέγεθος αυτών των αλλαγών ούτε για το χρονικό διάστημα που αυτές θα διαρκέσουν. Οι οικονομίες στην ευρωζώνη περνούν μεγάλη κρίση και αυτό το διαπιστώνει κανείς από το κατά πόσο έχει επηρεαστεί η ζωή και στις δύο ηγέτιδες χώρες, Γαλλία και Γερμανία. Κερδοσκοπικά παιχνίδια από την μια, και γενικευμένη κεφαλαιακή επίθεση από την άλλη, επιφέρουν σαρωτικές αλλαγές στην καταναλωτική νοοτροπία. Όλοι όσοι μέχρι τώρα κατανάλωναν και γεύονταν τους καρπούς της επίπλαστης αφθονίας, καλούνται τώρα να υποστούν την μεγάλη επίθεση από τους ομίλους εταιρειών και τις πολυεθνικές που παίζοντας το παιχνίδι της κερδοσκοπίας, απομυζούν την τελευταία ικμάδα των δυνάμεων των χαμηλών εισοδηματικά τάξεων, που θέλουν τουλάχιστον να μην παραδοθούν αμαχητί. Πως όμως μπορεί να γίνει αυτό; Υπό ποιες συνθήκες καλούνται να καταβάλλουν οι πολίτες την τελευταία τους προσπάθεια αντιστεκόμενοι στις αλλεπάλληλες προκλήσεις; Μιλάμε για μια αντίσταση σε κλίμα τρομοκρατίας, για μια προσπάθεια επιβίωσης εν μέσω πολύ μεγάλων αλλαγών, που προκαλούν διαδοχικές παρενέργειες στον κοινωνικοοικονομικό ιστό. Τα δεδομένα λοιπόν άλλαξαν κατά πολύ και όλοι όσοι πίστευαν πως έχουν ακόμη χρόνο να σπαταλήσουν για προσωπικό τους όφελος, είδαν τις προσδοκίες τους να διαψεύδονται και τον χρόνο αυτόν να μειώνεται δραματικά. Στην χώρα μας, αυτά τα δεδομένα οδηγούν σε ραγδαίες κοινωνικές ανατροπές και σε μεταρρυθμίσεις με απρόβλεπτο χαρακτήρα, μεταρρυθμίσεις που έχουν δραματικές συνέπειες στην συμπεριφορά και την ανταπόκριση των πολιτών. Μιλάμε για ολοκληρωτική αναδιανομή του εισοδήματος, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου διατίθεται σε φόρους και χαράτσια. Μιλάμε για  απαιτήσεις που ξεπερνούν τα όρια της φαντασίας, καθώς οι αξιώσεις ξεκινούν από αδικαιολόγητες περικοπές και ταυτόχρονη υποχρέωση για εναρμονισμό με τα νέα δεδομένα, αλλά ταυτόχρονα και από μηδαμινή προσφορά υπό το επιχείρημα ότι τα αποθέματα έχουν εξαντληθεί. Ποια προοπτική λοιπόν δίδεται στους πολίτες και για ποια ανάπτυξη μιλούν; Οι πολίτες γνωρίζουν ότι έχουν εισέλθει σε μια νέα εποχή και πως τα παλιά καλά «μεγαλεία» έχουν λάβει τέλος. Ξέρουν πολύ καλά πως τα οφίτσια απωλέσθησαν γιατί πολύ απλά ήταν εικονικά. Κατ΄αυτή την έννοια δεν ελπίζουν προς το παρόν σε κάτι διαφορετικό αλλά πολλοί αναμένουν παθητικά την εκάστοτε επιδρομή. Θεωρώντας πως αυτή θα είναι και η τελευταία και θέλοντας να πιστέψουν πως τουλάχιστον κατάφεραν να επιβιώσουν παρά την σκληρή λιτότητα, αρκετοί από αυτούς θέλουν πιστέψουν τις υποσχέσεις των κυβερνώντων πως τα δεδομένα θα διαφοροποιηθούν προς το καλύτερο και πως η ανάπτυξη θα έρθει κάποια στιγμή. Αυτή η πεποίθηση, που εδράζεται αποκλειστικά και μόνο σε αόριστες υποσχέσεις για μια καλύτερη ζωή, είναι για κάποιους το φάρμακο στον μονότονο και ψυχρό αγώνα επιβίωσης. Σε κάποιους άλλους δε, η ψευδαίσθηση πως τα χειρότερα πέρασαν και πως μια άλλη εποχή ανατέλλει. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με την μάζα των πολιτών που από την μια έχουν συνηθίσει την στέρηση, από την άλλη όμως δεν πείθονται από καμία υπόσχεση. Σε τούτο το κλίμα, αλλά και σε μια γενικευμένη φθορά του καπιταλισμού σε παγκόσμιο επίπεδο, οι πολίτες και των άλλων ευρωπαϊκών χωρών  κατεβαίνουν στους δρόμους διαδηλώνοντας κατά της οποιασδήποτε τρόικα που θέλει να επιβάλλει τους δικούς της όρους στο παιχνίδι. Δεν έχουμε δει βέβαια ακόμη το Παρίσι και το Βερολίνο να συγκλονίζονται από διαδηλώσεις κατά της λιτότητας, που ήδη επιβάλλεται και εκεί με αργό αλλά βασανιστικό ρυθμό. Και μάλλον το Παρίσι φαίνεται πως θα προηγηθεί καθώς η Γαλλία φαντάζει από καιρό ως βραδυφλεγής βόμβα. Ο λόγος λοιπόν απομένει στους ευρωπαίους πολίτες. που από παρίες του κερδοσκοπικού παιχνιδιού, αδημονούν να πρωταγωνιστήσουν στην εξέλιξη του παιχνιδιού αυτού που ναι μεν γνωρίζουν, αλλά δεν μπορούν να μαντέψουν το τέλος του. Ο λόγος σε αυτούς που κανείς δεν πληροφόρησε πότε θα βγουν από το σκοτεινό τούνελ της παρατεταμένης λιτότητας.

Διατήρηση ταμείου για τους Απόρους στην ΕΕ

Οι φτώχεια στην ΕΕ δεν είναι τωρινό γεγονός. Πίσω από την βιτρίνα της υπερκατανάλωσης ελλοχεύει ο κίνδυνος της παρατεταμένης φτώχειας, ειδικά στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου που έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση. Μια κρίση που δεν έχει αφήσει ανέγγιχτες και τις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, σε μικρότερο βαθμό βέβαια. Τα στοιχεία είναι τρομακτικά καθώς μόνο το  2011, σχεδόν το ένα τέταρτο των Ευρωπαίων (περίπου 120 εκατομμύρια) βρίσκονταν στα πρόθυρα της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού - δηλαδή περίπου τέσσερα εκατομμύρια περισσότερα άτομα από ό,τι το προηγούμενο έτος. Τα βάρος για τις συνέπειες της παρατεταμένης φτώχειας έχει πέσει από καιρό στο ευρωκοινοβούλιο, εκεί που οι ευρωβουλευτές πασχίζουν να δείξουν πως έχουν ακόμη ευαίσθητες κεραίες, σε πείσμα των κυβερνήσεων μερικών κρατών – μελών που ζητούσαν να καταργηθεί το ταμείο για τους απόρους στην ΕΕ προκειμένου να εξοικονομηθούν χρήματα. Πράγματι, λοιπόν, πριν από λίγες ημέρες επετεύχθη μια καταρχάς συμφωνία για τους εκατομμύρια φτωχούς της ΕΕ. Σύμφωνα με αυτήν, οι φτωχότεροι πολίτες της ΕΕ θα συνεχίσουν να λαμβάνουν τρόφιμα, βασικό εξοπλισμό και υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας από το Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας προς τους Απόρους κατά την περίοδο 2014-2020, στο πλαίσιο συμφωνίας μεταξύ Κοινοβουλίου και Συμβουλίου που ενέκρινε η ολομέλεια. Οι ευρωβουλευτές κατάφεραν να διατηρήσουν τον προϋπολογισμό του Ταμείου στα 3,5 δισ. ευρώ, δηλαδή στο ποσό που ήταν διαθέσιμο κατά την περίοδο 2007-2013 μέσω του προγράμματος διανομής τροφίμων, και να δεσμευθεί το Συμβούλιο ότι το ταμείο θα είναι αμέσως πλήρως λειτουργικό.  Κατόπιν σχετικού αιτήματος του Κοινοβουλίου, το κείμενο ορίζει το ποσοστό χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο 85% των επιλέξιμων δαπανών, ενώ το υπόλοιπο 15% θα καταβάλλεται από τα κράτη - μέλη. Στην περίπτωση των χωρών που έχουν πληγεί περισσότερο από την κρίση το ποσοστό συγχρηματοδότησης της ΕΕ θα φτάνει το 95%.  Το νέο πρόγραμμα θα καλύπτει όλα τα κράτη - μέλη και θα αντικαταστήσει το πρόγραμμα διανομής τροφίμων, στα πλαίσια του οποίου διανέμονταν σε όσους είχαν ανάγκη τα πλεονάσματα τροφίμων που παράγονταν στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής. Το πεδίο εφαρμογής του Ταμείου θα επεκταθεί προκειμένου να συμπεριλάβει δύο προγράμματα για την παροχή επισιτιστικής βοήθειας και βασικής υλικής συνδρομής (π.χ. ρούχα και σχολικά υλικά), αλλά και να χρηματοδοτήσει μέτρα για την ένταξη στην κοινωνία των άπορων πολιτών της ΕΕ. Το Ταμείο θα στηρίζει επίσης τις δωρεές τροφίμων και ιδίως τη συλλογή, μεταφορά και διανομή τροφίμων, μειώνοντας έτσι τη σπατάλη τους.  Το εν λόγω ψήφισμα εγκρίθηκε με 592 ψήφους υπέρ, 61 κατά και 31 αποχές. Ιδού λοιπόν τι πετυχαίνει μερικές φορές το ευρωκοινοβούλιο. Όχι πως το εν λόγω ταμείο λύνει το πρόβλημα της φτώχειας στην Ευρώπη, αλλά τουλάχιστον δεν επιτρέπει σε κάποια κράτη - μέλη να αξιώνουν περικοπές και καταργήσεις κοινωνικών προγραμμάτων. Σε μια εποχή όπου η φτώχεια πλήττει σοβαρά την ΕΕ και με δεδομένη την εισροή μεταναστών που αναγκάζονται να φύγουν από τις εστίες κρίσης, τα προγράμματα στήριξης των ασθενών κοινωνικά στρωμάτων είναι επιτακτική ανάγκη. Το ευρωκοινοβούλιο είναι σε θέση με τις καίριες αποφάσεις του να φρενάρει τον παραλογισμό ορισμένων κυβερνήσεων, που είτε αρνούνται να δουν την φτώχεια είτε απλά δεν τους ενδιαφέρει. Αρκεί οι ευρωβουλευτές να βρίσκονται σε εγρήγορση και να ελέγχουν εξονυχιστικά τις αποφάσεις του Συμβουλίου που σε πολλες΄των περιπτώσεων ξεπερνούν τα ανεκτά όρια.

Η εκμετάλλευση της ουκρανικής εξέγερσης

Στην Ουκρανία τα πράγματα σοβαρεύουν όχι μόνο επειδή ο τσάρος Πούτιν επέλεξε την κατάλληλη στιγμή να δείξει ότι η πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση είναι και πάλι παρούσα, αλλά γιατί πολλά είναι τα συμφέροντα που διακυβεύονται στην περιοχή, από την διεύρυνση της αντιπυραυλικής ασπίδας των ΗΠΑ μέχρι το φυσικό αέριο, από τον ενεργό ρόλο των Γερμανών, μέχρι την επανεμφάνιση των νεοναζί, που προβάλλονται τεχνηέντως. Βέβαια τα διάφορα Media διογκώνουν καταλλήλως τα δεδομένα και τα διαδραματιζόμενα, κινούμενα πότε προς την καλλιέργεια κλίματος φοβίας για τον τσάρο, και πότε προς τους Ουκρανούς υπερεθνικιστές, προάγοντας παράλληλα το ημιδιαλυμένο ευρωπαϊκό ιδεώδες, χάριν του οποίου, λέει, επαναστάτησε ο ουκρανικός λαός. Κανείς δεν αντιλέγει ότι ανάμεσα στους εξεγερμένους ήταν πολλοί φιλοευρωπαιστές , εθνικιστές και νεοναζί. Όμως αυτό που αποσιωπήθηκε επιδεικτικά ήταν ο βασικός λόγος της εξέγερσης που δεν είχε να κάνει τόσο με την ευρωπαϊκή πορεία, αλλά με την αποτίναξη του νεοσταλινικού ρωσικού ζυγού, τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης και την επιθυμία για δημοκρατία και ελευθερία. Σε ένα είναι σύμφωνοι όλοι τους λοιπόν: στην αποσιώπηση της εξεγερσιακής δύναμης αυτού του λαού, οι περισσότεροι από τους οποίους μεταναστεύουν ανελλιπώς από την εποχή της πτώσης του σιδηρού παραπετάσματος. Όλοι μαζί, Ευρώπη, Ρωσία και λοιποί, ένα πράγμα δεν θέλουν να φανεί προς τα έξω: αφενός η ως τώρα προκλητική αδιαφορία για την ζωή των Ουκρανών πολιτών, και αφετέρου η δυναμική που έχει η εξέγερση όταν ο λαός αποφασίζει να βγει στους δρόμους και να καταστρέψει εν ριπή οφθαλμού την εκάστοτε κρατική μηχανή. Στην περίπτωση της Ουκρανίας, αναμενόμενη  ήταν η επέμβαση της «μαμάς» Ρωσίας, με το πρόσχημα της προστασίας των ρωσόφωνων, ένα σχέδιο που απεργάζεται εδώ και καιρό η Μόσχα προκειμένου να προασπιστεί τα οικονομικά της συμφέροντα εις ότι αφορά τον αγωγό φυσικού αερίου αλλά και την επανασύσταση της αυτοκρατορίας του σοβιετικού γραφειοκρατικού καπιταλισμού. Στην Ρωσία ποτέ δεν σίγησαν οι φωνές για την επανασύσταση αυτής της αυτοκρατορίας, ούτε σταμάτησαν οι παντός είδους στρατιωτικοί εξοπλισμοί, βασικό μέλημα του κόμματος τις περασμένες δεκαετίες. Το γεγονός ότι αναπτύχθηκε μια μπουρζουαζία υπό την κηδεμονία του τσάρου, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι η χώρα εκδημοκρατίσθηκε και έπαψαν οι παρακολουθήσεις, οι δολοφονίες και οι εξαφανίσεις πολιτών, γνωστή συνταγή από τα παλιά. Μόνο η Κα - Κε - Μπέ μετονομάσθηκε σε FSB, και κάτι λίγες ακόμη μεταρρυθμίσεις για τα μάτια του κόσμου, για να μην νομίζει κανείς ότι πήγε τσάμπα η περεστρόικα. Κατά τα άλλα, οι πρακτικές είναι οι ίδιες και οι πολεμικές κινήσεις αναμενόμενες. Στην Ουκρανία όμως, που οι πολίτες ζούσαν στο πετσί τους αυτή την κηδεμονία, η εξέγερση δεν θα αργούσε να έρθει. Και μπορεί τα ρωσικά ΜΜΕ να μιλούν για Νεοναζί σε συνεργασία Τσετσένους αυτονομιστές, μπορεί η Δύση να κλείνει προκλητικά τα μάτια στην δυστυχία του ουκρανικού λαού που ζούσε σε συνθήκες ακραίας φτώχεια και κανείς δεν μιλούσε μέχρι την ρώσικη κινητοποίηση, το θέμα όμως με τα βαθύτερα αίτια της εξέγερσης παραμένει. Και αυτά δεν θα τα αποκαλύψουν ποτές ούτε τα δυτικά, πολλώ δε μάλλον τα φιλορωσικά ΜΜΕ. Ο Πούτιν με τον Ομπάμα μίλησαν, λέει, επί μισή και πλέον ώρα για την κρίση στην Κριμαία. Η κουβέντα, όπως μας είπαν, περιστράφηκε γύρω από το δίκαιον ή μη της ρώσικης επέμβασης  στην Κριμαία. Μόνο ένας αφελής θα μπορούσε να πιστέψει πως αυτή η κουβέντα δεν περιστράφηκε γύρω από τις σφαίρες επιρροής. Οι ΗΠΑ, όπου εδώ και καιρό βρίσκονται σε οικονομικό αδιέξοδο, συνεχίζουν να εξάγουν τα προβλήματά τους στην Ευρώπη και αλλού. Στην Ρωσία, από την άλλη, η νέα μπουρζουαζία εξάγει απλά μέσω των τουριστών της μεγάλα κεφάλαια από τις δραστηριότητες της ρώσικης μαφίας που κυβερνά την χώρα σε αγαστή συνεργασία με την ρώσικη ηγεσία. Η Ελλάδα υποδέχεται τα καλοκαίρια τις χιλιάδες των νεορώσων, που πλούτισαν με τους γνωστούς τρόπους. Και κάνει και τεμενάδες και από πάνω. Όμως - για να μείνουμε στο θέμα μας – πέρα από την ρώσικη επεκτατικότητα, υπάρχει και η ευρωπαϊκή διστακτικότητα, με δεδομένη την ενεργειακή εξάρτηση από τον τσάρο – Πούτιν. Με λίγα λόγια, όπως καταλαβαίνετε, τα παιχνίδια που παίζονται είναι πολυποίκιλα και οι διαθέσεις αλλάζουν αναλόγως των προσφορών και των ανταλλαγμάτων μεταξύ των τριών υπερδυνάμεων, ΗΠΑ – Ρωσία –ΕΕ. Με την Κίνα βέβαια να ακολουθεί κατά πόδας, έχοντας προ πολλού κατακτήσει τις αγορές. Η εξέγερση του ουκρανικού λαού ήταν πέρα από τα συμφέροντα και τις σφαίρες επιρροής. Το ποιοι καπηλεύονται αυτή την εξέγερση είναι άλλο θέμα. Πάνω απ΄όλα διεφάνη καθαρά πως οι υπερδυνάμεις δεν είναι αλώβητες. Και ας κινητοποιούνται οι στρατοί και οι απανταχόθεν μυστικές υπηρεσίες. Και ας κοροϊδεύουν τους λαούς με την δήθεν προάσπιση του ανθρωπιστικού δικαίου μέσω Διεθνών Οργανισμών. Το γεγονός ότι ένας λαός ανατρέπει σε λίγες ημέρες μια κυβέρνηση λέει από μόνο του πολλά. Και αφήστε στην άκρη τα  στημένα βίντεο των όποιων φίλα προσκείμενων στις εξουσίες εξαρτημένων ΜΜΕ. Την δουλειά τους κάνουν, για όσους γνωρίζουν.