Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Μητρικός θηλασμός & φυσικοί νόμοι

Λανθασμένες νοοτροπίες σε όλα τα επίπεδα αλλά και εμπορικοί λόγοι  δυσχεραίνουν την σχέση μητέρας και παιδιού σε μια χώρα όπου τα πάντα σχεδόν υποτάσσονται στο χρήμα, σε έναν τόπο όπου τα πάντα τείνουν να εξαγοραστούν, καταργώντας τους φυσικούς τρόπους τρόπους ανατροφής αλλά και τους νόμους. Η είδηση αυτήν φορά μας έρχεται από το Δίκτυο Δράσης για τη Βρεφική και Παιδική Διατροφή IBFAN Ελλάδας ,και την έκθεσή του με τίτλο «Παραβιάσεις του Διεθνούς Κώδικα Εμπορίας Υποκατάστατων Μητρικού Γάλακτος στην Ελλάδα 2013». Η εν λόγω έκθεση που θα παρουσιαστεί την Παρασκευή στην Θεσσαλονίκη, περιγράφει τον τρόπο που οι εταιρείες παραβιάζουν τον Διεθνή Κώδικα Εμπορίας Υποκατάστατων Μητρικού Γάλακτος, που ψηφίστηκε το 1981 από την Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας (WHA), στοχεύοντας στην προώθηση ασφαλούς και επαρκούς τροφής για τα παιδιά, προστατεύοντας τον θηλασμό και διασφαλίζοντας συνετή διαφήμιση των προϊόντων. Στη Ελλάδα λοιπόν ανάμεσα σε τόσα πολλά που καταστρατηγούνται, ο φυσικός θηλασμός αντιμετωπίζει πολλά εμπόδια που ξεκινούν από την κατεστημένη νοοτροπία στην κοινωνία και ολοκληρώνονται από τις  διαφημιστικές τσιρίδες των διάφορων εταιρειών. Σύμφωνα με τα στοιχεία της προαναφερόμενης έκθεσης, παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα, η συντριπτική πλειονότητα των εγκύων και των επιτόκων (89%) επιθυμούν να θηλάσουν και πράγματι ξεκινούν, πολύ γρήγορα το ποσοστό των βρεφών που θηλάζουν αποκλειστικά, στους 3 μήνες πέφτει στο 10%, στους 6 μήνες στο 0,8%, ενώ στους 12 μήνες συνεχίζει να θηλάζει μόλις το 0,6%. Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά της νοοτροπίας, της εργασιακής πίεσης, των υποχρεώσεων αλλά και της βεβιασμένης συμπεριφοράς των μητέρων ενώπιον της διαφημιστικής καμπάνιας των εταιρειών αλλά και γενικότερα της πίεσης που ασκείται στις μητέρες από το στενό οικογενειακό περιβάλλον. To 2001, η Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας WHA 54, όρισε ως παγκόσμια σύσταση, τους 6 μήνες αποκλειστικού μητρικού θηλασμού, ακολούθως εισαγωγή ασφαλών, κατάλληλων συμπληρωματικών τροφών και παράλληλη συνέχιση του θηλασμού για δύο χρόνια ή και περισσότερο. Παρόλα αυτά, στην χώρα μας η κατάσταση στην βρεφική διατροφή συνεχίζει να είναι προβληματική. Οι μητέρες και τα παιδιά που συναντούν προβλήματα με τον θηλασμό, αντιμετωπίζουν εχθρικό περιβάλλον, την κυρίαρχη κουλτούρα του μπιμπερό καθώς και την ανεξέλεγκτη εμπορική πίεση για αντικατάσταση του μητρικού θηλασμού με υποκατάστατα μητρικού γάλακτος. Η έκθεση του IBFAN Ελλάδας, βασίζεται σε αναφορές παραβιάσεων του ∆ιεθνούς κώδικα που στάλθηκαν από μέλη του συλλόγου και από ενεργοποιημένους πολίτες. Συνολικά καταγράφηκαν 378 παραβιάσεις ως αποτέλεσμα 2,5 ετών συλλογικής εθελοντικής προσπάθειας. Η έκθεση καταδεικνύει την μη προστασία του μητρικού θηλασμού στην Ελλάδα από ανεξέλεγκτη προώθηση και διαφήμιση υποκατάστατων μητρικού γάλακτος. Όμως η προστασία του θηλασμού είναι πρώτη προϋπόθεση σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, πριν από ενέργειες προώθησης και υποστήριξής του. Πρόβλημα λοιπόν και εις ότι αφορά τον βρεφικό θηλασμό. Με την ίδια ευκολία που σε πολλές φορές των περιπτώσεων λόγω της κοινωνικής πίεσης και των κατεστημένων ιδεών κάνουν οι νέοι γονείς παιδιά μη τυχόν και στιγματιστούν από τον κοινωνικό περίγυρο, με το ίδιο σκεπτικό δεν προσφέρεται στο παιδί ο φυσικός τρόπος μεγαλώματός του το πρώτο κρίσιμο χρονικό διάστημα για την υγεία του. Και πάλι μπροστά μας η ευκολία και η καταφυγή σε βεβιασμένες μεθόδους βρεφικής διατροφής, παρά το γεγονός  των προκαθορισμένων όρων και αποφάσεων της παγκόσμιας συνέλευσης Υγείας. Τελικά όλα καταστρατηγούνται μπροστά στην ευκολία που προσφέρεται αφειδώς από την πολυθρύλητη καταναλωτική κοινωνία. Σε τελική ανάλυση, απ΄ότι φαίνεται, κερδισμένη δεν είναι πια ούτε η μητέρα αλλά ούτε και το παιδί, που μαθαίνει από νωρίς πώς να μεγαλώνει με τα κάθε λογής υποκατάστατα, στο όνομα των ψευτονεωτερισμών και της επιτηδευμένης ευκολίας που τείνει να καταργήσει a priori όλους τους φυσικούς νόμους. Και το τραγικό είναι πως τα θύματα που υπηρετούν αυτή την λογική είναι πολλά. Η δε κοινωνική πίεση απ΄ότι φαίνεται τεράστια, με ότι αυτό συνεπάγεται για τα κάθε λογής κοινωνικά κριτήρια που σε κάθε περίπτωση άλλοι τα καθορίζουν παραβιάζοντας την φυσική ροή των πραγμάτων. 

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Πρώτοι στην παραβατικότητα οι ημεδαποί

Έναντι των αλλοδαπών, σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη

Ενδιαφέροντα στοιχεία για την εγκληματικότητα το 2011 και το 2012 έδωσε στην δημοσιότητα πρόσφατα το Υπουργείο Προστασίας του πολίτη. Τα στοιχεία αφορούν ανθρωποκτονίες, κλοπές, απάτες, ναρκωτικά, λαθρεμπόριο, πλαστογραφία κλπ. Από την ανάγνωση των στοιχείων είναι φανερό ότι διαλύεται ο μύθος περί της επικράτησης των αλλοδαπών στην εγκληματικότητα και όλοι όσοι ωρύονται για την παρουσία των ξένων στην Ελλάδα, συνδυάζοντάς την αποκλειστικά με το κοινό έγκλημα, διαψεύδονται οικτρά. Βέβαια, αυτό δεν αποτρέπει μερίδα των αλλοδαπών να φέρονται εμπλεκόμενοι σε πολλών ειδών παράνομες πράξεις. Όμως το βασικό στοιχείο είναι ότι το σύνθημα για τους «κακούς ξένους» πάει περίπατο σύμφωνα με τα στοιχεία. Τουναντίον, πολλοί είναι οι ημεδαποί που εμπλέκονται σε κάθε είδους παράνομες πράξεις και σε πολλές  των περιπτώσεων υπερτερούν κατά πολύ  των αλλοδαπών.Από τα στοιχεία της Αστυνομίας προκύπτει, για παράδειγμα, ότι στις 1722 απάτες εντός του 2012, οι δράστες ημεδαποί ανέρχονται σε 509 και οι αλλοδαποί σε 69. Εντύπωση μάλιστα σε αυτό προκαλεί η ραγδαία αύξηση της απάτης το 2012. Πλειοψηφία λοιπόν οι Έλληνες στην απάτη. Και όχι μόνο. Στα ναρκωτικά, οι δράστες ημεδαποί ανήλθαν το 2011 επί τελεσμένων 5.214 πράξεων  σε συνολικά 4.882 έναντι 1733 αλλοδαπών. Για το πρώτο διάστημα του 2012, η αντιστοιχία είναι 4.759 έναντι 1892. Αναφορικά με την νομοθεσία περί όπλων, 1265 δράστες ήταν ημεδαποί το 2011 και 1504 το 2012 έναντι 543 αλλοδαπών. Και η κατάρρευση του μύθου συνεχίζεται. Στην αρχαιοκαπηλία, και το 2011 αλλά και το 2012, οι ημεδαποί υπερτερούν των αλλοδαπών. Έτσι, το 2011 σε 54 περιπτώσεις αρχαιοκαπηλίας,  οι δράστες ήταν 88  ημεδαποί και μόνο 12 οι αλλοδαποί. Το ίδιο πάνω-κάτω ισχύει και για το 2012, όπου επί συνόλου 52 τελεσμένων πράξεων οι ημεδαποί είχαν και πάλι το πάνω χέρι με 123 δράστες έναντι 6 μόνο αλλοδαπών! Αυτά για κάποιους που πλασάρουν την «άγια εικόνα» για τους Έλληνες και την «διαβολική» για τους ξένους. Και δεν είναι μόνο αυτά. Οι Έλληνες επικρατούν ως δράστες και στις ληστείες με μικρή βέβαια διαφορά από τους αλλοδαπούς, όμως και πάλι πρωταγωνιστούν: Η αντιστοιχία επί συνόλου 3.093 ληστειών το 2012, ημεδαποί δράστες ήταν 653, και αλλοδαποί 581. Στο σημείο αυτό, και πέρα από τις όποιες συγκρίσεις, θα πρέπει να δούμε και την αποτελεσματικότητα της αστυνομίας στις εξιχνιάσεις. Έτσι, για παράδειγμα στις κλοπές τροχοφόρων το 2011 επί συνόλου 14.554 κλοπών εξιχνιάστηκαν οι 5.549, ενώ το 2012 αντίστοιχα στις 14.851 οι 5261. Και στις κλοπές αυτές πρώτοι είναι και πάλι οι ημεδαποί, με 796 δράστες έναντι 326 αλλοδαπών (2012). Στις κλοπές και διαρρήξεις, επίσης, επί συνόλου 48.262 το 2011 οι εξιχνιάσεις ανήλθαν σε μόλις 5.449 (46.241 με 8741 εξιχνιάσεις το 2012). Στην περίπτωση αυτή, ημεδαποί και αλλοδαποί είναι πολύ κοντά σε αριθμούς, αλλά και πάλι οι ημεδαποί υπερτερούν έστω και για λίγο (4.832 έναντι 4.141 το 2012). Οι αλλοδαποί υπερτερούν, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου προστασίας του πολίτη, στην πλαστογραφία (για ευνόητους λόγους) ανερχόμενοι σε 2032 δράστες το 2011 έναντι μόλις 204 ημεδαπών (αντιστοιχία 2012, 1966 έναντι 176). Οι αλλοδαποί υπερτερούν επίσης και στο λαθρεμπόριο, με 311 δράστες έναντι 110 ημεδαπών. Τέλος, σχετική ισορροπία υπάρχει στην αρπαγή τσαντών, για παράδειγμα, όπου οι δράστες είναι σχεδόν μοιρασμένοι. Συνολικά, από τα στοιχεία συνάγεται ότι οι Έλληνες όχι απλά δεν υπολείπονται των ξένων στην εγκληματικότητα αλλά και στις κάθε λογής αξιόποινες πράξεις, αλλά σε γενικές γραμμές υπερτερούν αυτών. Τα στοιχεία είναι επίσημα και προέρχονται από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Ας μην βιάζονται λοιπόν να εκτοξεύουν μύδρους κατά των μεταναστών τα ακραία στοιχεία γιατί πολύ απλά τα δεδομένα τους διαψεύδουν. Αυτό βέβαια δεν απαλλάσσει και κάποιους ξένους από την παραβατικότητα. Εξάλλου, η φτώχεια φέρνει όχι μόνο γκρίνια αλλά και συμφορές. Αυτό όμως ισχύει για όλους και όχι για τους κάθε λογής δύστυχους που βρίσκουν καταφύγιο στην Ελλάδα διωγμένοι από τις εστίες τους και θύματα των κάθε λογής λαθρεμπόρων. Ασφαλώς και χρειάζεται να δοθεί λύση στο μεταναστευτικό. Όχι όμως με φωνές, ρατσισμό και βία. Παρέθεσα απλά τα στοιχεία της αστυνομίας που δίνει μια σαφή εικόνα της επικρατούσας κατάστασης. Σε ένα κράτος που δεν λέει να απαλλαγεί από την συσσώρευση αξιόποινων πράξεων. Σε έναν τόπο όπου πολλοί βιάζονται να εξάγουν συμπεράσματα, θεωρώντας τους ξένους ως πηγή όλων των κακών.