Μητρικός θηλασμός & φυσικοί νόμοι

Λανθασμένες νοοτροπίες σε όλα τα επίπεδα αλλά και εμπορικοί λόγοι  δυσχεραίνουν την σχέση μητέρας και παιδιού σε μια χώρα όπου τα πάντα σχεδόν υποτάσσονται στο χρήμα, σε έναν τόπο όπου τα πάντα τείνουν να εξαγοραστούν, καταργώντας τους φυσικούς τρόπους τρόπους ανατροφής αλλά και τους νόμους. Η είδηση αυτήν φορά μας έρχεται από το Δίκτυο Δράσης για τη Βρεφική και Παιδική Διατροφή IBFAN Ελλάδας ,και την έκθεσή του με τίτλο «Παραβιάσεις του Διεθνούς Κώδικα Εμπορίας Υποκατάστατων Μητρικού Γάλακτος στην Ελλάδα 2013». Η εν λόγω έκθεση που θα παρουσιαστεί την Παρασκευή στην Θεσσαλονίκη, περιγράφει τον τρόπο που οι εταιρείες παραβιάζουν τον Διεθνή Κώδικα Εμπορίας Υποκατάστατων Μητρικού Γάλακτος, που ψηφίστηκε το 1981 από την Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας (WHA), στοχεύοντας στην προώθηση ασφαλούς και επαρκούς τροφής για τα παιδιά, προστατεύοντας τον θηλασμό και διασφαλίζοντας συνετή διαφήμιση των προϊόντων. Στη Ελλάδα λοιπόν ανάμεσα σε τόσα πολλά που καταστρατηγούνται, ο φυσικός θηλασμός αντιμετωπίζει πολλά εμπόδια που ξεκινούν από την κατεστημένη νοοτροπία στην κοινωνία και ολοκληρώνονται από τις  διαφημιστικές τσιρίδες των διάφορων εταιρειών. Σύμφωνα με τα στοιχεία της προαναφερόμενης έκθεσης, παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα, η συντριπτική πλειονότητα των εγκύων και των επιτόκων (89%) επιθυμούν να θηλάσουν και πράγματι ξεκινούν, πολύ γρήγορα το ποσοστό των βρεφών που θηλάζουν αποκλειστικά, στους 3 μήνες πέφτει στο 10%, στους 6 μήνες στο 0,8%, ενώ στους 12 μήνες συνεχίζει να θηλάζει μόλις το 0,6%. Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά της νοοτροπίας, της εργασιακής πίεσης, των υποχρεώσεων αλλά και της βεβιασμένης συμπεριφοράς των μητέρων ενώπιον της διαφημιστικής καμπάνιας των εταιρειών αλλά και γενικότερα της πίεσης που ασκείται στις μητέρες από το στενό οικογενειακό περιβάλλον. To 2001, η Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας WHA 54, όρισε ως παγκόσμια σύσταση, τους 6 μήνες αποκλειστικού μητρικού θηλασμού, ακολούθως εισαγωγή ασφαλών, κατάλληλων συμπληρωματικών τροφών και παράλληλη συνέχιση του θηλασμού για δύο χρόνια ή και περισσότερο. Παρόλα αυτά, στην χώρα μας η κατάσταση στην βρεφική διατροφή συνεχίζει να είναι προβληματική. Οι μητέρες και τα παιδιά που συναντούν προβλήματα με τον θηλασμό, αντιμετωπίζουν εχθρικό περιβάλλον, την κυρίαρχη κουλτούρα του μπιμπερό καθώς και την ανεξέλεγκτη εμπορική πίεση για αντικατάσταση του μητρικού θηλασμού με υποκατάστατα μητρικού γάλακτος. Η έκθεση του IBFAN Ελλάδας, βασίζεται σε αναφορές παραβιάσεων του ∆ιεθνούς κώδικα που στάλθηκαν από μέλη του συλλόγου και από ενεργοποιημένους πολίτες. Συνολικά καταγράφηκαν 378 παραβιάσεις ως αποτέλεσμα 2,5 ετών συλλογικής εθελοντικής προσπάθειας. Η έκθεση καταδεικνύει την μη προστασία του μητρικού θηλασμού στην Ελλάδα από ανεξέλεγκτη προώθηση και διαφήμιση υποκατάστατων μητρικού γάλακτος. Όμως η προστασία του θηλασμού είναι πρώτη προϋπόθεση σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, πριν από ενέργειες προώθησης και υποστήριξής του. Πρόβλημα λοιπόν και εις ότι αφορά τον βρεφικό θηλασμό. Με την ίδια ευκολία που σε πολλές φορές των περιπτώσεων λόγω της κοινωνικής πίεσης και των κατεστημένων ιδεών κάνουν οι νέοι γονείς παιδιά μη τυχόν και στιγματιστούν από τον κοινωνικό περίγυρο, με το ίδιο σκεπτικό δεν προσφέρεται στο παιδί ο φυσικός τρόπος μεγαλώματός του το πρώτο κρίσιμο χρονικό διάστημα για την υγεία του. Και πάλι μπροστά μας η ευκολία και η καταφυγή σε βεβιασμένες μεθόδους βρεφικής διατροφής, παρά το γεγονός  των προκαθορισμένων όρων και αποφάσεων της παγκόσμιας συνέλευσης Υγείας. Τελικά όλα καταστρατηγούνται μπροστά στην ευκολία που προσφέρεται αφειδώς από την πολυθρύλητη καταναλωτική κοινωνία. Σε τελική ανάλυση, απ΄ότι φαίνεται, κερδισμένη δεν είναι πια ούτε η μητέρα αλλά ούτε και το παιδί, που μαθαίνει από νωρίς πώς να μεγαλώνει με τα κάθε λογής υποκατάστατα, στο όνομα των ψευτονεωτερισμών και της επιτηδευμένης ευκολίας που τείνει να καταργήσει a priori όλους τους φυσικούς νόμους. Και το τραγικό είναι πως τα θύματα που υπηρετούν αυτή την λογική είναι πολλά. Η δε κοινωνική πίεση απ΄ότι φαίνεται τεράστια, με ότι αυτό συνεπάγεται για τα κάθε λογής κοινωνικά κριτήρια που σε κάθε περίπτωση άλλοι τα καθορίζουν παραβιάζοντας την φυσική ροή των πραγμάτων.