Πέμπτη 8 Μαΐου 2014

Προς εθνικές εκλογές: όταν πέφτουν οι μάσκες

To θέμα δεν  είναι τι θα κάνει η χώρα αν οι πολίτες της δεν ψηφίσουν την «Ελιά». αλλά το πώς θα πορευτεί προς το μέλλον, είτε πάμε σε εθνικές εκλογές είτε όχι. Τα τεχνητά διλήμματα προς πολίτες σαφώς φοβισμένους και αποπροσανατολισμένους το μόνο που κατορθώνουν είναι να προκαλέσουν περαιτέρω πανικό και μεγαλύτερη απορία για το αν αυτός ο δρόμος των στερήσεων είναι μονόδρομος ή όχι. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, παίζοντας προφανώς το τελευταίο του χαρτί, απλά βάζει επί τάπητος αυτό που ήθελε όλη την προηγούμενη περίοδο να κάνει, να σπρώξει όσο το δυνατόν περισσότερους ψηφοφόρους προς την ΝΔ, μιας και απ΄ότι φαίνεται η «Ελιά» από  μόνη της δεν αποτελεί ουσιαστικό ανάχωμα προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Όλες αυτές οι πολιτικές ντρίπλες, που σαφώς στοχεύουν να συντηρήσουν στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ – γιατί στην αντίθετη περίπτωση μιλάμε ακόμη και για την πιθανότητα να βρεθεί σε λίγο καιρό ακόμη και εκτός Βουλής – θα έχουν απρόσμενες επιπτώσεις στην διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, με δεδομένο ότι η ΝΔ χωρίς την βοήθεια και συνδρομή του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να κυβερνήσει. Εκτός βέβαια και αν στραφεί προς του Ανεξάρτητους Έλληνες, που δεν το βλέπω και πολύ πιθανό. Οι δηλώσεις Βενιζέλου περί υπερψήφισης της «Ελιάς» στις ευρωεκλογές, το μόνο που θα πετύχουν είναι αφενός να σπρώξουν, όπως είπα, ακόμη περισσότερους ψηφοφόρους στην ΝΔ, και αφετέρου να μετατρέψουν τις ευρωεκλογές σε «παράθυρο» για τις σε λίγο καιρό εθνικές εκλογές. Αυτή η πολιτική ανελαστικότητα είναι που δημιουργεί και πρόσθετες απορίες στους ευρωπαίους εταίρους, παρά τις όποιες ρήσεις περί επιστροφής της χώρας στις αγορές, που ούτως ή άλλως θα γινόταν κάποια στιγμή με τόσα που έχουμε προσφέρει. Το πλασάρισμα του «μονόδρομου» που παραπέμπει σε συνθήματα άλλων εποχών του τύπου «Ελιά, ελιά και Αντώνη βασιλιά», έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση πανικού στους πολίτες που βλέπουν σύντομα την ακυβερνησία ως πιθανό ενδεχόμενο. Όμως και για τον Σαμαρά, ετούτες οι δηλώσεις μπορεί να σημαίνουν κάτι, αφού δεν είναι παρά μια ακόμη πάσα του Βενιζέλου προς τον συγκυβερνήτη. Καλόν θα ήταν λοιπόν, προτείνω, να ενωθούν τα δύο κόμματα σε ένα, για να πούμε τα πράγματα με το  όνομά τους. Οι πολίτες έχουν πλέον καταλάβει τι παίζεται, απλά δεν έχουν τη διάθεση να ασχοληθούν με τις πολιτικές αλχημείες. Πολύ περισσότερο – επειδή δεν τους έχει πείσει, από την άλλη, και η Αντιπολίτευση – αδιαφορούν για τις επικείμενες εκλογές. Αυτό βέβαια θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει και σε ψήφο προς την Χρυσή Αυγή, που η επικίνδυνη «μόδα» της δεν έχει ακόμη περάσει. Τουναντίον, σε πολλές των περιπτώσεων ακούει κανείς συχνότερα τα περί «αντισυστημικού» κόμματος και άλλα τέτοια χαρωπά, που πάραυτα πείθουν μερίδα των πολιτών. Τα παιχνίδια λοιπόν του Βενιζέλου και της «Ελιάς» - για να επιστρέψω στο αρχικό θέμα – μπορεί να αποδειχθούν περισσότερο  επικίνδυνα απ΄όσο φαίνονται, σπρώχνοντας ολοένα και περισσότερους πολίτες προς την Δεξιά ως τάχα «ασφαλές λημέρι». Γιατί αρκετοί πολίτες ξεχνούν, για παράδειγμα, τι έλεγε ο Σαμαράς όταν ήταν Αντιπολίτευση και πόσο «αντιμνημόνιο» σέρβιρε πλουσιοπάροχα. Τώρα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει, όπως είθισται όταν κάποιοι καταλαμβάνουν εξουσιαστικά πόστα.. Οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί. Το δε ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, που παραπατά εβρισκόμενο την κόψη του ξυραφιού, ρίχνει την τελευταία ζαριά. Αν θα πετύχει κάτι με αυτή την πολιτική, αυτό μάλλον θα φανεί πολύ σύντομα. Γεγονός είναι πάντως πως οι πλαγιοκοπήσεις συνεχίζονται αναφανδόν, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ορθή κρίση των ψηφοφόρων. Η τελευταία συνάντηση Βενιζέλου – Σαμαρά αποδεικνύει πως βρισκόμαστε στο παρά πέντε των εθνικών εκλογών, με δεδομένο ότι το κυβερνητικό σχήμα δεν αναμένεται να εισπράξει την ποθητή πλειοψηφία. Από τους άλλους πολιτικούς σχηματισμούς, ισχύει ακόμη το ρητό του τύπου «η ελπίδα  πεθαίνει πάντα τελευταία». Βρίσκονται τα κόμματα αυτά εκτός κυβέρνησης και σε αντιμνημονιακό προσανατολισμό, ποντάροντας σαφώς στην αλίευση ψήφων από τον εξαθλιωμένο λαό. Διλήμματα λοιπόν, δηλώσεις που «καίνε» και οχυρωματικά έργα στην συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ. Δεν απομένει παρά η κίνηση συνένωσης για να προχωρήσει η χώρα στην εκπλήρωση του στόχου, να πληρώνει επί σειρά ετών τα δανεικά. Και σε αυτή την πορεία είναι που φάνηκαν συνεπείς των καθηκόντων τους Σαμαράς και Βενιζέλος. Σε αυτή την συμπόρευση που θέλουν να αποκαλύψουν στις επόμενες εθνικές εκλογές όταν πραγματικά θα πέσουν οι μάσκες δεκαετιών.    

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου