Η προπαγανδιστική έξοδος από την κρίση και η ελεημοσύνη των μη εχόντων

Η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας μέσα από συνεχείς και αλλεπάλληλες συνεδριάσεις του eurogroup δεν πρόκειται να άρει την ύφεση ούτε και να αναθερμάνει την αγορά. Δεν συνεισφέρει σε τίποτε, εκτός από κάποια αισιόδοξα μηνύματα πως τάχα η ελληνική οικονομία κάποτε θα συνέλθει. Πότε είναι αυτή  εποχή κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει με ασφάλεια. Οι πολίτες, εντωμεταξύ, κάνουν τεράστιες υποχωρήσεις και ανέχονται περαιτέρω περικοπές όχι τόσο γιατί μπορούν, όσο γιατί νομίζουν πως κάθε διαμαρτυρία τους θα πέσει στο κενό, αφού δεν τους ακούει κανείς. Εκεί όμως είναι το μεγάλο λάθος.

Οι εταίροι βολεύονται από αυτή την ησυχία και σιωπή, αφού κατά τον τρόπο αυτό διευκολύνεται το έργο τους, που δεν είναι άλλο από την συνεχή επιβολή  λιτότητας. Την ίδια στιγμή,  οι λαοί της υπόλοιπης Ευρώπης  προετοιμάζονται  για νέα επίθεση σε βάρος των συμφερόντων  τους, και τρανό παράδειγμα σε αυτό αποτελεί η Γαλλία, μια χώρα που από καιρό αντιμετώπιζε πολλαπλά οικονομικά προβλήματα.  Τι θέλουν λοιπόν να κάνουν σε ολόκληρη την ευρωζώνη; Τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από έναν κατακερματισμό του κοινωνικού ιστού, την κατάργηση και των τελευταίων εργασιακών δικαιωμάτων με την ενοικίαση εργαζομένων αλλά και την περιστασιακή εργασία, χωρίς την ισχύ συλλογικών συμβάσεων εργασίας, που με τόσο κόπο τα συνδικάτα κατοχύρωσαν μετά από μακροχρόνιους αγώνες.

Η επιβολή κατάστασης εκφοβισμού και αποστέρησης δυνατότητας αποταμίευσης, με παράλληλη αύξηση της ανεργίας και της υποαπασχόλησης, δημιουργεί ένα νέο status στην Ευρώπη αφού πέραν της επιβαλλόμενης λιτότητας, προετοιμάζονται αυστηρά μέτρα στο όνομα της διάσωσης του καπιταλισμού.  Με λίγα λόγια, όλες οι μεγαλοεταιρείες και οι εργοδοτικοί σύνδεσμοι αξιώνουν φτηνό εργατικό δυναμικό, εισαγωγή μεταναστών που ζουν με ένα κομμάτι ψωμί χάριν της ειρηνικής τους διαβίωσης, που αποτελεί πρώτιστη ανάγκη αφού οι στοχευμένες δημιουργίες εστιών πολεμικής αντιπαράθεσης τους ανάγκασαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους.

 Με αυτό το φτηνό εργατικό δυναμικό εφαρμόζονται στην πράξη όλες οι απαιτήσεις των τραπεζικών ομίλων που τζογάρουν στις καταθέσεις των ευρωπαίων πολιτών. Και αυτό δεν το καταλαβαίνει κανείς πως γίνεται, ειδικά όταν ο τζόγος αυτός παραμένει κρυφός στα χρηματιστήρια και στο ξέπλυμα χρημάτων. Όλοι λοιπόν οι ευρωπαίοι πολίτες πέφτουν στην παγίδα του συστήματος κυριαρχίας που δημιουργεί ανεργία και αναδουλειά μέσα από τα συνεχή προκλητικά νομοσχέδια, που αφήνουν τους πολίτες στην άκρη, αφού πρώτα τους εξαναγκάζουν να αποδεχθούν ασύλληπτες περικοπές.

Στην Ελλάδα το ζούμε αυτό εδώ και πολλά χρόνια και όλοι όσοι κλήθηκαν να βάλουν το χέρι στην τσέπη έχουν πικρή εμπειρία. Το αντίθετο, οι έχοντες και κατέχοντες παραμένουν για μια ακόμη φορά στο απυρόβλητο, καθώς δεν τους αγγίζει η κατά τας περιστάσεις υψηλή φορολογία. Έχουν αυτοί τους τρόπους και ξεγλιστρούν με κάθε μέσον όταν οι έλεγχοι αποπειρώνται να βάλουν τάξη στο χάος. Αξιολόγηση λοιπόν της ελληνικής οικονομίας από ένα eurogroup που αν μη τι άλλο επιβάλλει την νέα φοροεισπρακτική εποχή.

 Η Ελλάδα - ως το πρώτο θύμα - αναμένεται να ακολουθηθεί και από άλλες χώρες της ευρωζώνης, καθώς οι όμιλοι – γίγαντες και τα κονσόρτσιουμ πιέζουν τους πολιτικούς προς κάθε κατεύθυνση.  Οι αποφάσεις λοιπόν προς χάριν της φθηνής επενδυτικής σκακιέρας με εργαζόμενους – είλωτες και εξαντλητικά ωράρια χωρίς δικαιώματα και αξιώσεις, ισχύουν όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και ολόκληρο το ευρωπαϊκό  έδαφος. Δεν απομένει παρά να ακούμε κάθε φορά τι προτείνουν για να αναστηθεί η αγορά, που στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ένα ακόμη βήμα προς την εξουθένωση των πολιτών. Δεν απομένει παρά ένας ακόμη κατάλογος μέτρων εξοικονόμησης για να γίνει υποτιθέμενα το χρέος βιώσιμο και να λάβει χώρα το θαυματουργό κούρεμα.

Μέχρι τότε, πλήθη ανθρώπων θα οδηγούνται στην δυστυχία και νοικοκυριά που μέχρι χθες επιβίωναν στοιχειωδώς, θα αναζητούν τροφή στα συσσίτια.   Ποιους νοιάζουν όμως όλα αυτά; Ποιο eurogroup θα αναφερθεί στην δυστυχία και την φτώχεια; Γι ΄αυτό σας λέω, μην δίνετε βάση στις φήμες περί εξόδου της χώρας από την κρίση, μην επενδύετε σε πιθανό άνοιγμα των αγορών. Και να γίνει, οι πρώτοι που θα κερδίσουν θα είναι οι έχοντες και κατέχοντες, όταν εσείς θα μαλλιοτραβιόσαστε για ένα ξεροκόμματο από τις ελάχιστες χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας.