Επενδύσεις & παχιά λόγια για την Ελλάδα της φτώχειας

Κινήσεις στα ενεργειακά από την Ελλάδα και εκτός από τον Πούτιν και την Μέρκελ δεν είναι και λίγοι αυτοί που ορέγονται την κατακερματισμένη ελληνική αγορά από όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Την ίδια στιγμή μάλιστα που ο γερμανός υπουργός Οικονομικών κάνει μια ακόμη θεαματική δήλωση πως τάχα η Ελλάδα  θα ανακάμψει πιο γρήγορα απ΄ότι πίστευαν κάποιοι.

Και αναρωτιέμαι: για ποια Ελλάδα μιλά ο κος Σόιμπλε; Σε ποιους πολίτες αναφέρεται όταν εδώ και κάμποσα χρόνια δεν μπορούν να καταναλώσουν ούτε τα στοιχειώδη; Πάραυτα οι κινήσεις στα ενεργειακά δίνουν και παίρνουν, με τους Ρώσους να πρωταγωνιστούν και τον Έλληνα πρωθυπουργό να υποδέχεται τον Πούτιν χωρίς καν να ξέρει που θα τον βγάλει αυτός ο δρόμος από επενδυτικής πλευράς. Ναι στους Κινέζους, ναι στους Ρώσους, ναι στους Γερμανούς, ναι στους Αμερικάνους, γενικώς και αορίστως παντού είμαστε ανοιχτοί.

 Η χώρα βέβαια, για την οποία επίκειται ανάκαμψη σύμφωνα με τον κο Σόιμπλε, παραδίδει στον κάθε ενδιαφερόμενο γη και ύδωρ, αρκεί να υποσχεθούν χρήμα και κάποιες θέσεις εργασίας. Χωρίς να εξετάζεται η κάθε επένδυση και στο όνομα μιας γενικόλογης ανάπτυξης, πραγματοποιούνται επαφές υψηλού επιπέδου, και δεν λαμβάνεται στο παραμικρό υπόψιν η δεινή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι πολίτες.

Ή μάλλον όχι - για να ακριβολογώ - τους πολίτες τους θυμούνται μόνο όταν επιβάλλουν νέα μέτρα, με αυτό το μελιστάλαχτο ύφος, βγαλμένο από δράματα και συγκινησιακές εξάρσεις. Γιατί λοιπόν να μην λέει ο καθένας από τους εταίρους και μη αυτό που του κατεβαίνει για την χώρα; Γιατί να μην μας τάζουν χωρίς να υλοποιούν αφού κανείς δεν θα τους ελέγξει κατά την διάρκεια των επενδυτικών διαπραγματεύσεων;

Οι μόνοι που δεν πρόκειται να καρπωθούν από όλα αυτά είναι οι πολίτες, που απλά κοιτούν ανήμποροι τις επίσημες διαπραγματεύσεις και επαφές της κυβέρνησης. Ο Αλέξης Τσίπρας, πάντως, με το πάσο του, πανηγυρίζει για την κάθε επίσκεψη αλλά και την εκάστοτε θετική ευρωπαϊκή ρήση για πιθανή ανάπτυξη.  Και έχει τους λόγους του να  είναι γαλήνιος γιατί πολύ απλά η χώρα ούτε κατά διάνοια δεν μιμείται την Γαλλία, παρά τα επιπρόσθετα μέτρα λιτότητας. Έχει βάσιμους λόγους ο Έλληνας πρωθυπουργός να είναι νηφάλιος, καθώς ούτε η αντιπολίτευση βάζει ουσιαστικά βέτο.

 Απομένουν μονάχα κάποιοι “γραφικοί” να ψελλίζουν τα περί “ξεσηκωμού”, που χαρακτηρίζονται έτσι επειδή δεν δοκίμασαν να κάνουν την “αντίσταση” του ΣΥΡΙΖΑ όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση. αλλά και τον απόλυτο συμβιβασμό του ως κυβέρνηση.  Εκεί έχει φτάσει η κατάσταση, να χαρακτηρίζονται γραφικοί όσοι τολμούν ακόμη να θέλουν πίσω τα χρήματά τους σε μια χώρα όπου το να επιβιώνεις στοιχειωδώς δεν είναι και κανόνας καθώς ακόμη και τα βασικά δεν θεωρούνται δεδομένα.

Και το κακό είναι ότι υπάρχουν ακόμη κάποιοι που πιάνονται  από ρήσεις τύπου Σόιμπλε είτε αυτές έχουν θετικό είτε αρνητικό πρόσημο. Πιάνονται από αυτές τις δηλώσεις - ειδικά στην περίπτωση που είναι θετικές - γιατί δεν έχουν από που αλλού να κρατηθούν. Επιθεώρηση λοιπόν του ελληνικού εδάφους και η όρεξη ανοίγει για επενδύσεις από Κίνα μέχρι Ρωσία, από Γερμανία μέχρι ΗΠΑ. Η Ελλάδα - απέραντο εργοτάξιο, με τους πολίτες της να αναζητούν μια θέση στον ήλιο, όσο - όσο και με κάθε τίμημα.

Κινήσεις για την ενέργεια και την τόνωση της οικονομίας χωρίς να υπολογίζεται καν ποιοι θα είναι οι παίχτες και πόσο κοστολογούν την προσφορά του εδάφους. Η μάλλον - λάθος - τους παίχτες τους γνωρίζουν, απλά δεν μπορούν να εκτιμήσουν για τι ακριβώς συνδιαλέγονται. Γιατί και τον Σόιμπλε τον γνωρίζουν καλά και τον Πούτιν, με τις δηλώσεις τους μετά τις συναντήσεις κορυφής ‘η στο περιθώριο των συνδιασκέψεων για το μέλλον μιας χώρας που φυλλορροεί εδώ και χρόνια.