Οι προκλήσεις από τις παγκόσμιες εξουσίες για να γίνονται ευκολότερα τα κερδοσκοπικά παιχνίδια είναι πλέον τεράστιες και ξεπερνούν κάθε όριο όχι απέναντι σε μία κυβέρνηση αλλά απέναντι στους λαούς όχι μόνο της Ελλάδας. Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα δείχνουν πλέον σε όλους ξεκάθαρα με ποιο τρόπο μαγειρεύουν τις αποφάσεις σε βάρος των λαών, με τις ευλογίες των κομμάτων που σπεύδουν να σώσουν την υπόληψή τους μέσα από διαδικασίες αστικής δημοκρατίας που στηρίζεται σε μια σαθρή πλειοψηφία και τους πολίτες χειραγωγούμενους από τα παπαγαλίσματα των κάθε λογής εγκάθετων επιχειρηματικών ΜΜΕ, που έχουν την τιμητική τους σε κάθε κρίση. Συνάδελφοι τρομολάγνοι και τραστ που προμοτάρουν τους κάθε λογής κινδυνολόγους στο όνομα της «εθνικής ασφάλειας και τάξης», πλαισιωμένοι από τους «μεγάλους αγωνιστές» του σταλινικού μπλοκ που ο αγώνας τους εξαντλείται στην διαιώνιση του συστήματος κυριαρχίας, όλοι μαζί με μια γροθιά ενώνονται για να παίξουν ένα ακόμη παιχνίδι σε βάρος του κάθε μεροκαματιάρη, που ούτως ή άλλως όλα αυτά τα χρόνια πνιγόταν από τους φόρους και τα χαράτσια. Πάνω απ΄όλα και όλους όμως η διεθνής τραπεζική κερδοφορία με τα κάθε λογής τοπικά δεκανίκια των συστημάτων οικονομικής εξουσίας επιβάλλουν την νέα τάξη πραγμάτων στο όνομα του παλαιού γνωστού δόγματος «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι με τους τρομοκράτες». Αυτές είναι οι αντιδράσεις τους κάθε φορά που εκδηλώνεται έστω και κάποια προσχηματική μορφή αντίστασης από τους πολίτες, καταχεριάζοντάς τους όταν παρίσταται ανάγκη. Το είχαν προβλέψει παλαιότερα πολλά μεγάλα μυαλά και είχαν προειδοποιήσει για τις επιπτώσεις της αποτυχίας του δυτικού μοντέλου κυριαρχίας. Η βολεματική ζωή για κάποιες δεκαετίες θα συνοδευόταν κάποτε από την εκδικητική μανία ενός συστήματος που φρόντισε από δεκαετίες τώρα να κλείσει τον κόσμο στα σπίτια του στο όνομα της εκκωφαντικής σιωπής, λες και αυτοί που σιώπησαν έπρεπε να τιμωρηθούν για την πειθήνια συμπεριφορά τους. Κλείνουν λοιπόν τώρα τις κάνουλες και απαγορεύουν την ρευστότητα γιατί με αυτό τον τρόπο το τραπεζικό σύστημα κάνει τα μαγειρέματα του με τις οικονομίες του κάθε πολίτη. Και όλο αυτό το παιχνίδι γίνεται τόσο προκλητικά που οι ίδιοι οι πολίτες μεταβάλλονται στο μακρύ χέρι του συστήματος, αντί να το κόψουν χωρίς χρονοτριβή. Είναι πραγματικά πολύ οδυνηρό να βλέπει κανείς τις ουρές στα ATM και τους πολίτες να ψάχνουν να βρουν τις αιτίες γιατί έχουν καταντήσει έτσι, να αναρωτιούνται γιατί έφτασαν σε αυτό το σημείο όπου κανείς πλέον δεν τους εγγυάται την ζωή τους.Eίναι οι ίδιοι πολίτες που τζόγαραν πριν από μερικά χρόνια στο Χρηματιστήριο και πριμοδοτούσαν το επίσημο κράτος στον αγώνα για συνεχή και ασφαλή κυριαρχία. Είναι λυπηρό γιατί ακόμη και τώρα οι πολίτες δεν έχουν κατονομάσει τους ενόχους πέρα από κάποιες γενικόλογες κατηγορίες εναντίον προσώπων και όχι εναντίον του συστήματος εξουσίας που απλώνει τα δίχτυα του προς όλες τις κατευθύνσεις. Οι προκλήσεις λοιπόν της παγκόσμιας εξουσίας έχουν φτάσει στο απόγειό τους και εναπόκειται στον καθένα να τοποθετηθεί αναλόγως. Η ευθύνη περνά στα χέρια των πολιτών που θα πρέπει να κρίνουν πώς πρέπει να αντιδράσουν στους σφιχτούς οικονομικούς εναγκαλισμούς. Θα έλεγε κανείς πως οι στιγμές που ζούμε είναι μοναδικές. Δεν έχει τόσο σημασία αν οι τράπεζες μείνουν για κάποιες μέρες κλειστές ή το όριο αναλήψεων πάει στο ελάχιστο. Αυτό που ενδιαφέρει αυτή την στιγμή είναι πως και με ποιο τρόπο θα πρέπει να απεγκλωβιστεί κανείς ιδεολογικά και πως θα δραπετεύσει από την πνευματική φυλακή που του επέβαλλαν εδώ και πολλές δεκαετίες. Τα δελτία των οκτώ κάποια στιγμή θα σωπάσουν και αυτά. Θα πάρουν τη θέση των φημών και των ακατάσχετων αδιασταύρωτων πληροφοριών. Αποτέλεσμα, μετά την οικονομική καταιγίδα, το σύστημα εξουσίας να απλώσει πιο αποτελεσματικά τα δίχτυα του. Και οι πολίτες απλά να τραγουδούν νοσταλγικά πως «πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θάναι». Αυτό που δεν το πιστεύουν ούτε και οι ίδιοι μέσα στην εφιαλτική ιδιώτευσή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου