Είναι γρίφος η όλη ιστορία. Να προτείνονται μέτρα από τους δανειστές σε συνεχή διατήρηση της αυστηρής γραμμής απέναντι στην κόκκινες της κυβέρνησης και να ρισκάρουν το μέλλον της ευρωζώνης ή να κρατούν τον λαό σε ομηρία γιατί το παιχνίδι πρέπει να παραταθεί, γιατί πολύ απλά οι εκάστοτε σκληροί όροι είναι αυτοί που το καθορίζουν. Από την άλλη μεριά, είναι αξιοπρόσεκτη και η θέση της κυβέρνησης που στην κυριολεξία δεν είναι σταθερή, αφού μεταβάλλεται αναλόγως των κινήσεων των εταίρων μετά τις δηλώσεις επιφανών στελεχών τους που ενίοτε παρεμβαίνουν και ως διαιτητές. Η κυβέρνηση δεν ξεκαθαρίζει, παρόλες τις προσπάθειες που καταβάλλει, τι ακριβώς θέλει να πετύχει και μέχρι ποιου σημείου θα τραβήξει το σχοινί. Μέλη της προβαίνουν σε μονομερείς δηλώσεις περί δημοψηφίσματος και νέων εκλογών που – ω του θαύματος – αμφισβητεί ο Αντώνης Σαμαράς! Το παιχνίδι χοντραίνει μάλιστα όταν στην όλη ιστορία εμπλέκονται και άλλοι κύκλοι που προειδοποιούν για αποσταθεροποίηση στην ευρωζώνη μετά από ενδεχόμενο Grexit. Δράττομαι λοιπόν της ευκαιρίας να ρωτήσω: Και μετά από αυτό τι; Μήπως επιστροφή στη δραχμή και βάσει ποιου σκεπτικού θα επέλθει ανάπτυξη όταν όλος ο παραγωγικός τομέας θα πρέπει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και οι κανόνες συναλλαγών θα έχουν αλλάξει κατά πολύ; Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς τι θα συμβεί μετά από ενδεχόμενη έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη. Δύσκολο είναι όμως και να σκεφθούμε τι θα γίνει αν παραμείνουμε εντός της, φορτωμένοι με μια νέα συμφωνία αποτελούμενη από δυσβάστακτους φόρους και δάνεια εις το διηνεκές. Γιατί εκεί βρίσκεται το μυστικό, στο πως και με ποιο τρόπο θα ξεχρεώσουμε κάποτε τις οφειλές και αν στόχος δεν είναι τελικά παρά να πνίγουν οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί την τοπική ανάπτυξη. Αυτά και άλλα πολλά σκέφτεται κανείς όταν ακούει για την περίφημη διαπραγμάτευση και πολύ περισσότερο για την πολυθρύλητη συμφωνία. Συμφωνία με ποιους και γιατί; Μέχρι πότε έλεγχος και δανεισμός; Και από την άλλη πλευρά όμως υπάρχουν ενστάσεις: Μέχρι πότε θα πληρώνει η υπόλοιπη Ευρώπη τα εγκληματικά λάθη των ελληνικών κυβερνήσεων; Όμως ακόμη και εδώ υπάρχει αντίλογος: Γιατί μήπως δεν κερδοσκόπησαν οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί από την ύφεση στον ευρωπαϊκό Νότο; Μήπως δεν δάνεισαν με το αζημίωτο και προκάλεσαν απανωτά εμφράγματα στις οικονομίες, εκτοξεύοντας την ανεργία σε δυσθεώρητα ύψη, επειδή και μόνον πρέπει να επιστρέφονται τα δανεικά σε αυτόν που τα ανακυκλώνει; Σκεφτείτε μόνο ποιοι δανείζουν και ποιοι επωφελούνται από την ύφεση. Ποιοι κερδοσκοπούν από τις ρημαγμένες οικονομίες του ευρωπαϊκού Νότου και ποιοι είναι έτοιμοι να φορτσάρουν επενδυτικά, γιατί πολύ απλά τους άνοιξε η όρεξη από την ανθρωπιστική καταστροφή. Μέχρι και ο Πούτιν κατέφτασε φουριόζος να εκμεταλλευτεί την δυστυχία. Και οι κυβερνώντες φαίνεται να ενστερνίζονται τις ανάλογες κινήσεις του στην επενδυτική σκακιέρα. Για να συνοψίσουμε: Έχουμε μια συμφωνία στα σκαριά που μάλλον θα είναι επώδυνη στην ουσία αλλά θα καλύπτει την κυβέρνηση σε κάποια σημεία. Από την άλλη, έχουμε το άγνωστο της χρεωκοπίας και την επιστροφή στην δραχμή, με ότι αυτό συνεπάγεται για την εμπιστοσύνη στις νέες αγορές. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή. Εδώ που έφτασαν τα πράγματα οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ απλά προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Ο ρόλος του κόμματος αυτού δεν είναι διακοσμητικός αλλά μάλλον η διαπραγματευτική του ισχύς έχει μειωθεί στο ελάχιστο λόγω των συσσωρευμένων οικονομικών βαρών. Το τελευταίο που ενδιαφέρει αυτή την στιγμή τους εταίρους είναι να επιδείξουν αλληλεγγύη στο ελληνικό πρόβλημα. Πρωτίστως προβάλλονται τα οικονομικά συμφέροντα με τους δανεισμούς από ΔΝΤ και ΕΚΤ αλλά και η πορεία των διεθνών αγορών. Αν διαπιστώσουν πως τίποτε δεν θα επηρεάσει μια έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη, δεν θα διστάσουν να την ρισκάρουν. Αν συμπεράνουν ότι η όλη ιστορία με το ελληνικό χρέος δεν είναι παρά ένας παρατεταμένος βραχνάς για όλους, δεν θα παραλλάξουν στο παραμικρό την θέση τους. Αυτά για ένα παιχνίδι που παίζεται με άνισους όρους για την χώρα μας. Αυτά για έναν γρίφο που κατά βάθος αν ξεμασκαρευτεί, θα αποκαλύψει τις πραγματικές προθέσεις όλων των συναλλασσόμενων πλευρών και τις προκλητικές δηλώσεις των κάθε λογής διαιτητών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου