Στοιχεία για εκατόν τέσσερις ρατσιστικές επιθέσεις συγκέντρωσε συνολικά το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας, στο διάστημα 1η Ιανουαρίου με 30 Αυγούστου 2013. Το γεγονός από μόνο του καταδεικνύει με τον πλέον αποκαλυπτικό τρόπο ότι η ρατσιστική βία στην Ελλάδα δεν έχει υποχωρήσει, παρά τις διώξεις κατά των βουλευτών και της ηγετικής ομάδας της γνωστής νεοναζιστικής παράταξης. Τουναντίον μάλιστα, από τα τελευταία παραληρήματα του εν λόγω μορφώματος διαπιστώνεται ότι όχι μόνο δεν πτοούνται από τις διώξεις, αλλά προβαίνουν - εν όψει και των εκλογών - σε νέες προκλήσεις, που αν μη τι άλλο βάζουν σε σκέψεις τον κάθε νοήμονα πολίτη. Ας δούμε λοιπόν συνοπτικά τι κατέγραψε το Δίκτυο αναφορικά με τις ρατσιστικές επιθέσεις το πρώτο οχτάμηνο του 2013. Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των επιθέσεων είναι παρόμοια με αυτά των κρουσμάτων ρατσιστικής βίας που συμπεριλήφθηκαν στην Ετήσια Έκθεση του Δικτύου για το 2012. Συγκεκριμένα, τα περισσότερα κρούσματα ρατσιστικής βίας έλαβαν χώρα σε περιοχές του κέντρου της Αθήνας, όπως ο Άγιος Παντελεήμονας, η Αττική, η πλατεία Αμερικής και άλλες περιοχές γύρω από την Ομόνοια. Τα θύματα κάνουν λόγο για περιοχές της πόλης που αποτελούν πραγματικό άβατο λόγω του φόβου των επιθέσεων. Οι τύποι των εγκληματικών πράξεων είναι κυρίως βαριές σωματικές βλάβες και απλές σωματικές βλάβες. Οι δράστες τις περισσότερες φορές συνδέονται με εξτρεμιστικές ομάδες που δρουν σε οργανωμένες ομάδες, και που κυκλοφορούν είτε με μηχανές είτε πεζή, πολλές φορές με τη συνοδεία μεγαλόσωμων σκυλιών. Είναι ντυμένοι με μαύρα ρούχα και ενίοτε με στρατιωτικά παντελόνια, φορώντας κράνη ή έχοντας καλυμμένα τα πρόσωπά τους. Πολλές φορές τα θύματα δεν δέχονται κάποια ουσιαστική συνδρομή από την αστυνομία, σύμφωνα με τις μαρτυρίες τους στο Δίκτυο, και αντιμετωπίζουν αδιαφορία ή/και αποθαρρύνονται από το να καταγγείλουν επίσημα το περιστατικό. Επίσης, πολλές είναι οι περιπτώσεις που τα θύματα δεν διαθέτουν νομιμοποιητικά έγγραφα και κατά συνέπεια δεν προβαίνουν σε καταγγελία, διότι φοβούνται ότι θα κρατηθούν προς έκδοση απόφασης απέλασης. Τέλος, σημειώνεται αύξηση των ομοφοβικών και τρανσοφοβικών επιθέσεων τους πρώτους οχτώ μήνες του 2013. Το ότι στην Ελλάδα αναπτύχθηκε τόσο έντονα ένα τέτοιο ρατσιστικό παραλήρημα με την ανοχή της Πολιτείας και συνεχίζει να προπαγανδίσει τέτοιου είδους εμετικές απόψεις, αποδεικνύει ότι ελάχιστα βήματα έχουν γίνει όχι τόσο από διωκτικής – αφού άλλωστε τα γεγονότα από μόνα τους επέβαλλαν τις διώξεις – αλλά από κοινωνικής πλευράς προς την κατεύθυνση της καλλιέργειας απόψεων που τουλάχιστον ανέχονται την διαφορετικότητα, με δεδομένο μάλιστα ότι ένα μεγάλο μέρος των πολιτών ενστερνίζεται τέτοιου είδους τσιτάτα και προβαίνει συχνά σε μαζικές κοροϊδίες ή βίαιες πράξεις κατά των κοινωνικών μειοψηφιών, που σε τελική ανάλυση στο όνομα της πραγματικής δημοκρατίας ούτε καν μειοψηφίες δεν θα έπρεπε να αποκαλούνται. Πρόκειται για πολίτες που «ενοχλούν» την κατά τα άλλα «πολιτισμένη» πλειοψηφία των κάθε είδους καθωσπρεπιστών και ντελάληδων της νεοελληνικής υποκουλτούρας. Η διαφορετικότητα, λοιπόν, είτε έχει να κάνει με τον φυλετικό είτε με τον σεξουαλικό προσανατολισμό, αποτελεί για την Ελλάδα το κόκκινο πανί, και αυτό παρά τις όποιες οδηγίες από την ΕΕ, την προεδρία της οποίας ασκούμε με περηφάνια, χωρίς να μας απασχολεί που μας κατατάσσουν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Γιατί όλες αυτές οι ρατσιστικές επιθέσεις σε συνδυασμό με την γιγάντωση του γνωστού νεοναζιστικού μορφώματος και η παρουσία του στην Βουλή με ύβρεις και ακατονόμαστες φράσεις αλλά και η ανοχή ενός μεγάλου τμήματος των πολιτών απέναντι σε αυτή την κατάσταση, πολύ απλά μας φέρνουν στο προσκήνιο για άλλη μια φορά και μας απομακρύνουν από αυτό που αποκαλείται «ένδοξο παρελθόν». Οι επιθέσεις λοιπόν συνεχίστηκαν κατά προσφύγων αιτούντων άσυλο αλλά και άλλων πολιτών το 2013, σύμφωνα με το δίκτυο καταγραφής ρατσιστικής βίας. Απομένει να δούμε πώς και με ποιο τρόπο θα αφυπνιστεί όχι μόνο η Πολιτεία αλλά και η ίδια η κοινωνία, που σε μεγάλο μέρος της δείχνει μια ομολογουμένως περίεργη ανοχή στον ρατσισμό. Οι κακιές γλώσσες λένε πως αυτή η ανοχή εκπορεύεται και από άλλους κομματικούς χώρους που κλείνουν το μάτι στο νεοναζιστικό μόρφωμα, έχοντας στις τάξεις τους πολλούς νεοφοβικούς απέναντι στην κάθε είδους διαφορετικότητα. Για να μην αναφέρω τις γίνεται στην Βουλή με τις σεξιστικές φράσεις που απολαμβάνει σε απευθείας μετάδοση το Πανελλήνιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου