Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μανουέλ Μπαρόζο, στην ομιλία του στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο σχετικά με την Ελληνική Προεδρία, συνεχάρη τον έλληνα πρωθυπουργό, παρατηρώντας παράλληλα ότι χωρίς την Ελλάδα, ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός δεν θα υπήρχε με τη μορφή που τον ξέρουμε σήμερα. Εξέφρασε επιπλέον την πεποίθηση ότι θα οφείλονται πολλά στο μέλλον και στη σύγχρονη Ελλάδα, για το μεγαλειώδες παράδειγμα θάρρους, αποφασιστικότητας και δέσμευσης στην Ευρώπη την οποία τόσο ο Έλληνας Πρωθυπουργός όσο και οι πολίτες της Ελλάδας επιδεικνύουν. Οι απορίες περί τούτου πολλές. Τα ερωτήματα ακόμη περισσότερα. Ο πρόεδρος της Κομισιόν αγνοεί προφανώς ότι οι αρχαίοι Έλληνες και ειδικά η Αθηναϊκή Πολιτεία δεν δίδαξαν παρά την άμεση δημοκρατία στην πράξη, με την εκκλησία του Δήμου και όλους τους δημοκρατικούς νόμους που έδωσαν τα φώτα σε πολλά μετέπειτα κοινωνικά κινήματα για την ελευθερία. Το ίδιο προφανώς αγνοούν και οι υπόλοιποι ευρωπαίοι εταίροι, μιας και το περίφημο όραμα για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση βασίζεται σε αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες, με αιρετούς ανά τέσσερα χρόνια βουλευτές, κοινώς καρεκλοκένταυρους. Οι συγκρίσεις με την αρχαία Ελλάδα, λοιπόν, είναι επιεικώς ατυχείς και πάνω απ όλα αποπροσανατολιστικές, ειδικά μάλιστα όταν ο πρόεδρος της Κομισιόν μιλά για τις τωρινές θυσίες του ελληνικού λαού. Με λίγα λόγια, και δημοκρατία δεν υπάρχει πουθενά - τουλάχιστον όπως την εννοούσαν στην αρχαία Αθήνα - και η φιλοσοφική σκέψη έχει χαθεί, γιατί ακριβώς σε εκείνες τις κοινωνίες αναπτύχθηκαν όλες οι φιλοσοφικές σχολές και γενικότερα εξελίχθηκαν οι τέχνες και οι επιστήμες. Αιώνες μετά, ο πρόεδρος της Κομισιόν και οι συν αυτώ επικαλούνται την αρχαία Ελλάδα και τον πολιτισμό της, αγνοώντας επιδεικτικά το γεγονός ότι από εκείνον τον πολιτισμό δεν διδάχθηκαν τίποτε οι μετέπειτα εξουσίες. Ο Μανουέλ Μπαρόζο δεν είναι παρά το τυπικό δείγμα του μέσου ευρωπαίου που παρά το γεγονός ότι θαυμάζει τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό περισσότερο και από τους ίδιους τους Έλληνες, εντούτοις δεν κάνει το παραμικρό για να τον πλησιάσει από πολιτικοκοινωνικής σκοπιάς. Οι εξουσίες στην Ευρώπη ταυτίζουν τεχνηέντως το αρχαιοελληνικό μεγαλείο με τις τωρινές θυσίες του ελληνικού λαού σχετικά με την ανταπόκρισή του στην σκληρή λιτότητα. Τι είδους παρομοίωση είναι αυτή; Ποιος Έλληνας που γνωρίζει την ιστορία του αναφορικά με την Δημοκρατία δεν φρίττει στο άκουσμα παρόμοιων εξισωτικών επιχειρημάτων, που στοχεύουν στην αποσιώπηση της αδικίας; Και σε τελευταία ανάλυση, πως ακριβώς αυτές οι εξουσίες τολμούν να βάλουν στο στόμα τους τον Αριστοτέλη, τον Ηρόδοτο, τον Αισχύλο ή τους Σοφιστές, τους Σκεπτικιστές, τους Επικούριους και τους Ελεάτες; Στις σύγχρονες ολιγαρχίες με τα σαθρά κοινωνικά αντιδημοκρατικά συστήματα, ο λόγος είναι πάντα ο ίδιος: «η σημερινή Δημοκρατία είναι η καλύτερη δυνατή». Πλάθουν οράματα ή απλά δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα; Οι απαντήσεις πολλές, το ίδιο και η πίκρα. Όμως για να δούμε τι άλλο έχουν να πουν για να γλυκάνουν τον πόνο του μέσου Έλληνα, που καλείται να πληρώσει εις το διηνεκές, καμαρώνοντας παράλληλα για έξι μήνες ότι θα η χώρα του θα έχει το τιμόνι στην ΕΕ. Οι αρχαίοι Έλληνες ήξεραν να αναγνωρίζουν το μέλλον από τους οιωνούς. Παρατηρούσαν τις εκδηλώσεις και εκφάνσεις της φύσης και στοχάζονταν σε καθεστώς ελευθερίας, τουλάχιστον εις ότι αφορά την ποιότητα των φιλοσοφικών επιχειρημάτων. Η δικαιοσύνη στην Αθηναϊκή Πολιτεία ήταν το άλφα και το ωμέγα της λειτουργίας του πολιτεύματος. Η ειμαρμένη, η ύβρις, το πεπρωμένο, και πολλά άλλα έχουν προέλευση από αυτήν ακριβώς την Δημοκρατία. Ποια φώτα πήραν οι μετέπειτα εξουσίες και τα ολοκληρωτικά καθεστώτα Δύσης και Ανατολής που οδήγησαν τους λαούς στα σφαγεία των Παγκοσμίων πολέμων; Ποιος εξοστρακισμός - κατά το αρχαιοελληνικό έθιμο – εφαρμόστηκε επί του πρακτέου για τους δήμιους των περασμένων αιώνων; Ψιλά γράμματα θα πει κάποιος. Όμως κάτι τέτοια χαρωπά σαν αυτά του Μανουέλ Μπαρόζο δεν περνούν απαρατήρητα. Ποιο είναι το θέμα μας τώρα, εν έτη 2014; Ότι έχουμε την προεδρία. Και μετά από εκεί τι; Θα παύσουν οι θυσίες του ελληνικού λαού; Ασφαλώς και όχι. Ας αφήσουν λοιπόν τις θεωρίες για την αρχαία Ελλάδα. Ας κοιτάξουν καλύτερα τα συστήματά τους όλοι αυτοί οι εκπρόσωποι των κρατών που την λέξη «Δημοκρατία» την έχουν στο τσεπάκι. Και σε ότι αφορά τα όποια εξισωτικά επιχειρήματα μεταξύ του αρχαιοελληνικού θαύματος και της τωρινής ελληνικής αντοχής, ας κρατούν καλύτερα μικρό καλάθι. Γιατί οι λαοί δεν έχουν απαντήσει ακόμη, είτε αυτοί που ζουν στον κατ΄ευφημισμό πλούσιο ευρωπαϊκό Βορρά είτε στον φτωχό Νότο. Κοινή συνισταμένη τους, η Ελευθερία και η Δημοκρατία. Όραμά τους; Μια κοινωνία απαλλαγμένη από λιτότητα, διαφθορά, παρανομία και σκάνδαλα. Μια σύγχρονη Αθηναϊκή Πολιτεία με δίκαιους νόμους και όχι εκβιαστικές εντολές από τις εκάστοτε ολιγαρχικές εξουσίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου