Από δημοκρατικές διεργασίες γνωρίζουν όλοι όσοι εμπλέκονται στα πολιτικά πράγματα του τόπου, μόνο που όταν έρχεται η στιγμή να τις εφαρμόσουν, τα κενά είναι πολύ μεγάλα. Από συναλλαγές επίσης ή αποφάσεις κάτω από το τραπέζι έχουν επαρκή γνώση, μόνο που οι αποφάσεις αυτές αποκαλύπτονται αρκετό καιρό μετά.
Έτσι έγινε και στην περίπτωση του υπουργού εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, που σε τελευταία ανάλυση κανείς δεν κατάλαβε πραγματικά γιατί παραιτήθηκε, ούτε γιατί ο πρωθυπουργός έκανε τόσο εύκολα δεκτή την παραίτησή του. Από την άλλη μεριά, ο ρόλος και η θέση του Πάνου Καμμένου αναβαθμίζεται με την συνεχή απειλή της καταψήφισης της συμφωνίας των Πρεσπών. Με δημοκρατικές διεργασίες και αυτή.
Γενικότερα εντός της κυβέρνησης υπάρχει κλίμα δυσφορίας, αφενός για τις πολλές αυθαίρετες θέσεις Καμμένου, που σύμφωνα με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζονται για να προκαλέσουν ωμούς κλυδωνισμούς, και αφετέρου διότι με αυτό το μπαράζ δηλώσεων (που εκ των υστέρων αποκαλούνται προσωπικές) αμαυρώνεται η κυβερνητική συμμαχία. Πάντα όμως ότι γίνεται, υπό το πνεύμα των δημοκρατικών διεργασιών, έτσι λένε.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που εντός μιας κυβέρνησης υπάρχουν διαφοροποιήσεις και ετσιθελικές πολιτικές συμπεριφορές. Δεν είναι θέμα δημοκρατικής έκφρασης ιδεών παρά επιθυμίες κάποιων να ανελιχθούν και να ανακηρυχθούν εκ νέου ως σημαίνοντα πρόσωπα της επικαιρότητας.
Δηλώσεις σαν την πρόσφατη του υπουργού Άμυνας ότι τάχα θα ήταν καλό να δημιουργηθούν και άλλες αμερικανικές βάσεις στην χώρα, προκαλούν το δημόσιο αίσθημα και αποδεικνύουν πως το άνοιγμα προς τις ΗΠΑ είναι οφθαλμοφανές, παρά την παραδοσιακή δυσφορία του ελληνικού λαού στο σύνολό του απέναντι σε αυτή την χώρα για ιστορικούς κυρίως λόγους.
Αλλά ο Πάνος Καμμένος γίνεται και το μήλον της έριδος ανάμεσα στην κυβέρνηση και την Αντιπολίτευση, μετά την παραίτηση Κοτζιά: Η ΝΔ σε ανακοίνωσή της διερωτάται: «Εμπλέκεται και ο ξάδερφος του πρωθυπουργού Γιώργος Τσίπρας στις ύποπτες υποθέσεις της κυβέρνησης που καταγγέλλει ο κ. Κοτζιάς; Υπάρχουν στην επιστολή του αναφορές στο σκάνδαλο Καμμένου με την υπόθεση πώλησης των βλημάτων στη Σαουδική Αραβία; Καταγγέλλει ο κ. Κοτζιάς τον αδιαφανή τρόπο που ο κ. Καμμένος φέρεται να διαχειρίστηκε τα κοινοτικά κονδύλια των ΜΚΟ για τους πρόσφυγες;». Όλα στο φως, λέει η αντιπολίτευση, και η θέση του Πάνου Καμμένου επιβαρύνεται περαιτέρω.
Η επιστολή Κοτζιά προς τον πρωθυπουργό αναζητείται όπως και οι σκοτεινές υποθέσεις που πιθανόν να κρύβει. Με δημοκρατικές διαδικασίες όμως θα γίνουν όλα, όπως ισχυρίζονται τα κόμματα. Και όχι πάντως με διαδικασίες - εξπρές. Έπρεπε να περάσουν χρόνια για να προφυλακιστούν Τσοχατζόπουλος και Παπαντωνίου. Έπρεπε να προηγηθούν χρόνιες διεργασίες για να δρομολογηθεί η στοιχειοθετημένη κατηγορία εναντίον τους. Στην δημοκρατία που ζούμε, όπως λένε, πρέπει να εξεταστεί κάθε λεπτομέρεια και πτυχή των σκοτεινών υποθέσεων που αφορούν μίζες και προμήθειες.
Και οι ιστορίες επαναλαμβάνονται με διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Στην αρχή γίνονται παταγώδεις δηλώσεις για να προκαλέσουν συζητήσεις. Έπειτα εκτοξεύονται κατηγορίες και οι φήμες για νέες μίζες οργιάζουν και πάλι στο γνωστό επίμαχο υπουργείο. Αν μη τι άλλο, εξακολουθεί να παίζεται ένα σκοτεινό παιχνίδι γύρω από τα εξοπλιστικά προγράμματα, όπου τα λεφτά είναι πολλά. Πάντα όμως με δημοκρατικές, όπως λένε, διαδικασίες.
Όλοι τους γνωρίζουν τελικά ποιες είναι αυτές οι διεργασίες και πως ερευνώνται οι σκοτεινές υποθέσεις. Τα πρόσωπα αλλάζουν μόνο και η εκάστοτε κάλυψη. Ας όψονται αυτοί που ισχυρίζονται ακόμη πως στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, όταν αυτή ακριβώς η ψευδοδημοκρατία θα βρει εκ νέου τους εξόδους διαφυγής γιατί πολύ απλά δεν είναι δημοκρατία.
Πρόκειται για το καθεστώς αυτό που αναδεικνύει πολιτικούς, οι οποίοι όχι απλά δεν στέκονται στο ύψος των περιστάσεων αλλά δείχνουν με κάθε τρόπο πως περιφρονούν τους νόμους και την λαϊκή βούληση. Όλους αυτούς που φέρονται αντιδημοκρατικά, παραβιάζοντας κάθε φορά τους άγραφους ηθικούς νόμους στο όνομα της παραμονής στην εξουσία με κάθε κόστος και τίμημα. Εκείνους που μην γνωρίζοντας ακριβώς τι σημαίνει δημοκρατία, επιδίδονται χωρίς την παραμικρή αιδώ στο σπορ της προσωπολατρίας.
Έτσι έγινε και στην περίπτωση του υπουργού εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, που σε τελευταία ανάλυση κανείς δεν κατάλαβε πραγματικά γιατί παραιτήθηκε, ούτε γιατί ο πρωθυπουργός έκανε τόσο εύκολα δεκτή την παραίτησή του. Από την άλλη μεριά, ο ρόλος και η θέση του Πάνου Καμμένου αναβαθμίζεται με την συνεχή απειλή της καταψήφισης της συμφωνίας των Πρεσπών. Με δημοκρατικές διεργασίες και αυτή.
Γενικότερα εντός της κυβέρνησης υπάρχει κλίμα δυσφορίας, αφενός για τις πολλές αυθαίρετες θέσεις Καμμένου, που σύμφωνα με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζονται για να προκαλέσουν ωμούς κλυδωνισμούς, και αφετέρου διότι με αυτό το μπαράζ δηλώσεων (που εκ των υστέρων αποκαλούνται προσωπικές) αμαυρώνεται η κυβερνητική συμμαχία. Πάντα όμως ότι γίνεται, υπό το πνεύμα των δημοκρατικών διεργασιών, έτσι λένε.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που εντός μιας κυβέρνησης υπάρχουν διαφοροποιήσεις και ετσιθελικές πολιτικές συμπεριφορές. Δεν είναι θέμα δημοκρατικής έκφρασης ιδεών παρά επιθυμίες κάποιων να ανελιχθούν και να ανακηρυχθούν εκ νέου ως σημαίνοντα πρόσωπα της επικαιρότητας.
Δηλώσεις σαν την πρόσφατη του υπουργού Άμυνας ότι τάχα θα ήταν καλό να δημιουργηθούν και άλλες αμερικανικές βάσεις στην χώρα, προκαλούν το δημόσιο αίσθημα και αποδεικνύουν πως το άνοιγμα προς τις ΗΠΑ είναι οφθαλμοφανές, παρά την παραδοσιακή δυσφορία του ελληνικού λαού στο σύνολό του απέναντι σε αυτή την χώρα για ιστορικούς κυρίως λόγους.
Αλλά ο Πάνος Καμμένος γίνεται και το μήλον της έριδος ανάμεσα στην κυβέρνηση και την Αντιπολίτευση, μετά την παραίτηση Κοτζιά: Η ΝΔ σε ανακοίνωσή της διερωτάται: «Εμπλέκεται και ο ξάδερφος του πρωθυπουργού Γιώργος Τσίπρας στις ύποπτες υποθέσεις της κυβέρνησης που καταγγέλλει ο κ. Κοτζιάς; Υπάρχουν στην επιστολή του αναφορές στο σκάνδαλο Καμμένου με την υπόθεση πώλησης των βλημάτων στη Σαουδική Αραβία; Καταγγέλλει ο κ. Κοτζιάς τον αδιαφανή τρόπο που ο κ. Καμμένος φέρεται να διαχειρίστηκε τα κοινοτικά κονδύλια των ΜΚΟ για τους πρόσφυγες;». Όλα στο φως, λέει η αντιπολίτευση, και η θέση του Πάνου Καμμένου επιβαρύνεται περαιτέρω.
Η επιστολή Κοτζιά προς τον πρωθυπουργό αναζητείται όπως και οι σκοτεινές υποθέσεις που πιθανόν να κρύβει. Με δημοκρατικές διαδικασίες όμως θα γίνουν όλα, όπως ισχυρίζονται τα κόμματα. Και όχι πάντως με διαδικασίες - εξπρές. Έπρεπε να περάσουν χρόνια για να προφυλακιστούν Τσοχατζόπουλος και Παπαντωνίου. Έπρεπε να προηγηθούν χρόνιες διεργασίες για να δρομολογηθεί η στοιχειοθετημένη κατηγορία εναντίον τους. Στην δημοκρατία που ζούμε, όπως λένε, πρέπει να εξεταστεί κάθε λεπτομέρεια και πτυχή των σκοτεινών υποθέσεων που αφορούν μίζες και προμήθειες.
Και οι ιστορίες επαναλαμβάνονται με διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Στην αρχή γίνονται παταγώδεις δηλώσεις για να προκαλέσουν συζητήσεις. Έπειτα εκτοξεύονται κατηγορίες και οι φήμες για νέες μίζες οργιάζουν και πάλι στο γνωστό επίμαχο υπουργείο. Αν μη τι άλλο, εξακολουθεί να παίζεται ένα σκοτεινό παιχνίδι γύρω από τα εξοπλιστικά προγράμματα, όπου τα λεφτά είναι πολλά. Πάντα όμως με δημοκρατικές, όπως λένε, διαδικασίες.
Όλοι τους γνωρίζουν τελικά ποιες είναι αυτές οι διεργασίες και πως ερευνώνται οι σκοτεινές υποθέσεις. Τα πρόσωπα αλλάζουν μόνο και η εκάστοτε κάλυψη. Ας όψονται αυτοί που ισχυρίζονται ακόμη πως στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, όταν αυτή ακριβώς η ψευδοδημοκρατία θα βρει εκ νέου τους εξόδους διαφυγής γιατί πολύ απλά δεν είναι δημοκρατία.
Πρόκειται για το καθεστώς αυτό που αναδεικνύει πολιτικούς, οι οποίοι όχι απλά δεν στέκονται στο ύψος των περιστάσεων αλλά δείχνουν με κάθε τρόπο πως περιφρονούν τους νόμους και την λαϊκή βούληση. Όλους αυτούς που φέρονται αντιδημοκρατικά, παραβιάζοντας κάθε φορά τους άγραφους ηθικούς νόμους στο όνομα της παραμονής στην εξουσία με κάθε κόστος και τίμημα. Εκείνους που μην γνωρίζοντας ακριβώς τι σημαίνει δημοκρατία, επιδίδονται χωρίς την παραμικρή αιδώ στο σπορ της προσωπολατρίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου