Κατηγορεί τα ΜΜΕ ο πρωθυπουργός για fake news, ψευδείς ειδήσεις που χαλάνε το προφίλ της κυβέρνησης. Πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, εφευρίσκεται αυτός ο μοδάτος όρος για να γίνει σε όλους σαφές ότι η εκάστοτε κυβέρνηση δεν ευθύνεται για τις όποιες ψευδείς ειδήσεις, παρά εκτελεί και φέρει σε πέρας το έργο της εις το ακέραιο. Και η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά τα είχε βάλει με τα ΜΜΕ, ότι τάχα διέδιδαν αναληθή γεγονότα και πως η χώρα (ω του θαύματος και τότε!) έβγαινε από τα μνημόνια.
Λίγες μάλιστα παροχές πριν τις εκλογές του 2015 στόχευαν να δώσουν την εικόνα πλεονασματικού αποθέματος που τάχα προσφερόταν στα αδύναμα οικονομικά στρώματα. Η επικαιρότητα απαιτεί και πάλι την «θυσία» των ΜΜΕ, που αναλόγως των συνθηκών πότε μπαίνουν στη γωνιά και πότε εξυμνούνται.
Τα ΜΜΕ βέβαια κάνουν και αυτά την δουλειά τους, κατευθύνουν τους πολίτες αναλόγως των εκάστοτε «άνωθεν υποδείξεων» και με αυτό δεν θέλω να κατηγορήσω κανέναν συνάδελφο που τις εποχές αυτές βρίσκεται στην τραγική μοίρα του να μην ξέρει αν θα εργάζεται αύριο. Όλες οι κυβερνήσεις των προηγούμενων δεκαετιών χρησιμοποιούσαν τα ΜΜΕ για να στηρίξουν τα συμφέροντά τους και σε αυτό δεν γινόταν εξαίρεση από κανένα κόμμα.
Εφημερίδες, τηλεοράσεις και περιοδικά γίνονταν από την μια στιγμή ο οδηγός και το ευρετήριο της κοινωνικής αναπροσαρμογής, αναλόγως πάντα των αιτημάτων της επίσημης εξουσίας, η οποία τα τοποθετούσε στην κορωνίδα της διακυβέρνησης του τόπου.
Ποιος δεν θυμάται, άραγε, το ρόλο που έπαιξαν τα ΜΜΕ στα τέλη της δεκαετίας ’80 με την κυβέρνηση δεξιάς και αριστεράς να βρίσκεται στο προσκήνιο στο όνομα της περιβόητης κάθαρσης; Ποιοι δεν θυμούνται τον πακτωλό μαύρου χρήματος και δανείων χωρίς επιστροφή για μερικά κρίσιμα δημοσιεύματα που έριχναν τις κυβερνήσεις τις δεκαετίες ‘ 80 και ’90;
Η σχέση κυβερνήσεων και εκδοτικών Ομίλων ήταν πάντα θερμή και δεν λαμβάνονταν καν υπόψιν οι όποιες κατηγορίες περί διασποράς ψευδών ειδήσεων αφού και πάλι το κόμμα που θα βρισκόταν στην Αντιπολίτευση, θα χρειαζόταν εκ νέου τα ΜΜΕ. Η κυβέρνηση όμως πάντα είχε τις ενστάσεις της μέχρι να γίνει και πάλι αντιπολίτευση. Η υποκριτική αυτή συμπεριφορά λαμβάνει χώρα επί πολλά συναπτά έτη, καθώς με τον τρόπο αυτό γίνονται όλοι αρεστοί στους ψηφοφόρους τους.
Το παιχνίδι αυτό μάλλον το έχει αντιληφθεί ο μέσος πολίτης που δεν δίνει πια και τόση σημασία ούτε στους κυβερνώντες, ούτε στους αντιπολιτευόμενους, πολύ δε περισσότερο σε πολλά κατευθυνόμενα ΜΜΕ που επιζούν από χαριστικά δάνεια. Εξαιρώ και πάλι – το τονίζω – τους συναδέλφους δημοσιογράφους, οι οποίοι καταβάλλουν κάθε προσπάθεια προκειμένου να μείνουν έξω από αυτό το παιχνίδι, μεριμνώντας μόνο για το πώς και με ποιο τρόπο θα βρουν μια αξιοπρεπή εργασία.
Ο Πρωθυπουργός λοιπόν σήμερα τα βάζει με τα ΜΜΕ. Δεν έχει και κάτι καλύτερο να κάνει αυτή την εποχή, παρά να ροκανίζει τον χρόνο παραμονής του κόμματός του στην εξουσία. Ο δε Κυριάκος Μητσοτάκης αναλώνεται και αυτός με την σειρά του σε νέες διθυραμβικές ανακοινώσεις του τύπου «να δοθούν στους πολίτες τα πλεονάσματα» και άλλα τέτοια χαρωπά. Τα ονομάζω έτσι γιατί ούτε ο ίδιος δεν πιστεύει αυτά που λέει. Φανταστείτε να ήταν στην κυβέρνηση η ΝΔ τι θα γινόταν. Σαφώς και ο αρχηγός της ΝΔ θα τα είχε βάλει με τον Τύπο καθώς δεν θα ήταν και λίγα τα δημοσιεύματα για τα χαρατσώματα και την φοροκαταιγίδα. Εκτός και αν η ΝΔ σκοπεύει να βγάλει οριστικά την χώρα από τα μνημόνια. Αστεία πράγματα.
Όλες οι κυβερνήσεις λοιπόν ερωτοτροπούν κατά βαθος με τα ΜΜΕ ακόμη και με την μέθοδο της σκληρής τάχα γλώσσας. Κατά βάθος αυτό που επιθυμούν είναι η σταθερή υποστήριξη του εκάστοτε κυβερνητικού έργου. Αν όχι, τότε κάνουν την εμφάνισή τους δυναμικά τα επονομαζόμενα «fake news». Μέχρι να πάει στην Αντιπολίτευση ο Τσίπρας και να κινεί και πάλι γη και ουρανό μέσω των αρνητικών για την επόμενη κυβέρνηση δημοσιευμάτων. Τότε που θα ποντάρει εκ νέου στα ΜΜΕ και τα «αληθινά» πρωτοσέλιδα.
Λίγες μάλιστα παροχές πριν τις εκλογές του 2015 στόχευαν να δώσουν την εικόνα πλεονασματικού αποθέματος που τάχα προσφερόταν στα αδύναμα οικονομικά στρώματα. Η επικαιρότητα απαιτεί και πάλι την «θυσία» των ΜΜΕ, που αναλόγως των συνθηκών πότε μπαίνουν στη γωνιά και πότε εξυμνούνται.
Τα ΜΜΕ βέβαια κάνουν και αυτά την δουλειά τους, κατευθύνουν τους πολίτες αναλόγως των εκάστοτε «άνωθεν υποδείξεων» και με αυτό δεν θέλω να κατηγορήσω κανέναν συνάδελφο που τις εποχές αυτές βρίσκεται στην τραγική μοίρα του να μην ξέρει αν θα εργάζεται αύριο. Όλες οι κυβερνήσεις των προηγούμενων δεκαετιών χρησιμοποιούσαν τα ΜΜΕ για να στηρίξουν τα συμφέροντά τους και σε αυτό δεν γινόταν εξαίρεση από κανένα κόμμα.
Εφημερίδες, τηλεοράσεις και περιοδικά γίνονταν από την μια στιγμή ο οδηγός και το ευρετήριο της κοινωνικής αναπροσαρμογής, αναλόγως πάντα των αιτημάτων της επίσημης εξουσίας, η οποία τα τοποθετούσε στην κορωνίδα της διακυβέρνησης του τόπου.
Ποιος δεν θυμάται, άραγε, το ρόλο που έπαιξαν τα ΜΜΕ στα τέλη της δεκαετίας ’80 με την κυβέρνηση δεξιάς και αριστεράς να βρίσκεται στο προσκήνιο στο όνομα της περιβόητης κάθαρσης; Ποιοι δεν θυμούνται τον πακτωλό μαύρου χρήματος και δανείων χωρίς επιστροφή για μερικά κρίσιμα δημοσιεύματα που έριχναν τις κυβερνήσεις τις δεκαετίες ‘ 80 και ’90;
Η σχέση κυβερνήσεων και εκδοτικών Ομίλων ήταν πάντα θερμή και δεν λαμβάνονταν καν υπόψιν οι όποιες κατηγορίες περί διασποράς ψευδών ειδήσεων αφού και πάλι το κόμμα που θα βρισκόταν στην Αντιπολίτευση, θα χρειαζόταν εκ νέου τα ΜΜΕ. Η κυβέρνηση όμως πάντα είχε τις ενστάσεις της μέχρι να γίνει και πάλι αντιπολίτευση. Η υποκριτική αυτή συμπεριφορά λαμβάνει χώρα επί πολλά συναπτά έτη, καθώς με τον τρόπο αυτό γίνονται όλοι αρεστοί στους ψηφοφόρους τους.
Το παιχνίδι αυτό μάλλον το έχει αντιληφθεί ο μέσος πολίτης που δεν δίνει πια και τόση σημασία ούτε στους κυβερνώντες, ούτε στους αντιπολιτευόμενους, πολύ δε περισσότερο σε πολλά κατευθυνόμενα ΜΜΕ που επιζούν από χαριστικά δάνεια. Εξαιρώ και πάλι – το τονίζω – τους συναδέλφους δημοσιογράφους, οι οποίοι καταβάλλουν κάθε προσπάθεια προκειμένου να μείνουν έξω από αυτό το παιχνίδι, μεριμνώντας μόνο για το πώς και με ποιο τρόπο θα βρουν μια αξιοπρεπή εργασία.
Ο Πρωθυπουργός λοιπόν σήμερα τα βάζει με τα ΜΜΕ. Δεν έχει και κάτι καλύτερο να κάνει αυτή την εποχή, παρά να ροκανίζει τον χρόνο παραμονής του κόμματός του στην εξουσία. Ο δε Κυριάκος Μητσοτάκης αναλώνεται και αυτός με την σειρά του σε νέες διθυραμβικές ανακοινώσεις του τύπου «να δοθούν στους πολίτες τα πλεονάσματα» και άλλα τέτοια χαρωπά. Τα ονομάζω έτσι γιατί ούτε ο ίδιος δεν πιστεύει αυτά που λέει. Φανταστείτε να ήταν στην κυβέρνηση η ΝΔ τι θα γινόταν. Σαφώς και ο αρχηγός της ΝΔ θα τα είχε βάλει με τον Τύπο καθώς δεν θα ήταν και λίγα τα δημοσιεύματα για τα χαρατσώματα και την φοροκαταιγίδα. Εκτός και αν η ΝΔ σκοπεύει να βγάλει οριστικά την χώρα από τα μνημόνια. Αστεία πράγματα.
Όλες οι κυβερνήσεις λοιπόν ερωτοτροπούν κατά βαθος με τα ΜΜΕ ακόμη και με την μέθοδο της σκληρής τάχα γλώσσας. Κατά βάθος αυτό που επιθυμούν είναι η σταθερή υποστήριξη του εκάστοτε κυβερνητικού έργου. Αν όχι, τότε κάνουν την εμφάνισή τους δυναμικά τα επονομαζόμενα «fake news». Μέχρι να πάει στην Αντιπολίτευση ο Τσίπρας και να κινεί και πάλι γη και ουρανό μέσω των αρνητικών για την επόμενη κυβέρνηση δημοσιευμάτων. Τότε που θα ποντάρει εκ νέου στα ΜΜΕ και τα «αληθινά» πρωτοσέλιδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου