Άλλο ένα θλιβερό περιστατικό στις ΗΠΑ, δείγμα της απροκάλυπτης καταστολής αλλά και του υποβόσκοντα ρατσισμού που εκδηλώνεται με την παραμικρή αφορμή, μια δολοφονία που αναδεικνύει τα σοβαρά φυλετικά προβλήματα και προσβάλλει ευθέως την υποτιθέμενη δημοκρατία, φέρνουν στην επιφάνεια τις αγιάτρευτες πληγές του κατακερματισμένου καπιταλισμού και τις οδυνηρές συνέπειες από το κράτος – φόβητρο της Δύσης. Μετά την ρώσικη παρωδία ενός κράτους που βαδίζει στα σταλινικά χνάρια, έρχονται τώρα οι ΗΠΑ νa αποδείξουν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο πως το αντίπαλον δέος καλά κρατεί. Ο Μπαράκ Ομπάμα ναι μεν διέκοψε τις διακοπές του για την αποκλιμάκωση της έντασης. στέλνοντας τον Υπουργό Δικαιοσύνης στην πόλη Φέργκιουσον, για να εξετάσει επί τόπου το περιστατικό μαζί με μέλη του FBI, ναι μεν καταλαβαίνει την οργή και τον θυμό της νεολαίας και δη των έγχρωμων, όμως αυτό δεν καταλαγιάζει τα πράγματα, ούτε δίνει λύσεις. Είναι σαφές ότι η συντριπτική πλειοψηφία των διαδηλωτών είχε ειρηνικές προθέσεις, είπε, όμως θα πρέπει να ακούσουν. «Ας προσπαθήσουμε να θεραπεύσουμε ο ένας τον άλλο, αντί να πληγώνουμε μέχρι να ολοκληρωθούν όλες οι έρευνες, δήλωσε ο Ομπάμα. Η κατάσταση στην Πολιτεία με την συνέχιση των ταραχών για δεύτερη νύχτα ξέφυγε από κάθε έλεγχο μετά και τους πυροβολισμούς κατά αστυνομικών «Αυτό δεν ήταν η πράξη διαδηλωτών, αλλά βίαιων εγκληματιών», είπε εκπρόσωπος της αστυνομίας, αποφεύγοντας όμως να χαρακτηρίσει το έγκλημα του αστυνομικού. Οι αρχές περιορίστηκαν μόνο να πουν πως μεταξύ των συλληφθέντων στα επεισόδια μετά τον φόνο ήταν και νεοεισερχόμενοι ταραξίες από την Καλιφόρνια και τη Νέα Υόρκη, όπως ανέφερε η εφημερίδα «Los Angeles Times», επικαλούμενη την αστυνομία. «Μεταξύ των διαδηλωτών ήταν και κάποιοι που ταξιδεύουν ειδικά για τις βίαιες διαδηλώσεις», ανακοινώθηκε χαρακτηριστικά από την αστυνομία, που στοχεύει στην υποβάθμιση του τραγικού περιστατικού της προηγηθείσας δολοφονίας. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που δολοφονείται έγχρωμος νεαρός από λευκό αστυνομικό στις ΗΠΑ. Πριν από μερικά χρόνια το ίδιο είχε γίνει και στο Λος Άντζελες όπου και πάλι είχε κληθεί η εθνοφρουρά να καταστείλει τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας μετά την δολοφονία έγχρωμου από την αστυνομία. Στην περίπτωση του Φέργκιουσον και της εκτέλεσης του νοτιοαφρικανού Μπράουν, τα περιθώρια για την όποια αστυνομική κάλυψη στενεύουν απελπιστικά, αφού είναι ολοφάνερο το ρατσιστικό μίσος και μόνο από τον αριθμό των πυροβολισμών. Το τι θα επακολουθήσει, κανείς δεν το ξέρει,. Μπορεί βέβαια και αυτή η δολοφονία να περάσει με τον καιρό στα ψιλά, μπορεί η επιτόπια ανακριτική διαδικασία να παραπεμφθεί στο μακρινό μέλλον, το γεγονός όμως μιας ακόμη ρατσιστικής δολοφονίας - αυτή την φορά στις ΗΠΑ - δείχνει ότι την σημερινή εποχή τα στερεότυπα όχι απλά δεν έχουν εξαλειφθεί αλλά με την πρώτη ευκαιρία εκδηλώνονται με τον χειρότερο μάλιστα τρόπο. Ρατσιστικά κρούσματα καταγράφονται σε όλη την υφήλιο και ξεχασμένες πρακτικές τύπου Κου-Κλουξ-Κλαν έρχονται και πάλι στο προσκήνιο, με ότι αυτό σημαίνει για την παραπλανητική και επίπλαστη δημοκρατία τη Δύσης. Η περίπτωση της δολοφονίας του Νοτιοαφρικανού δείχνει απροκάλυπτα πως οι εποχές που διανύει το Δυτικό μοντέλο είναι από επικίνδυνες μέχρι αποτρόπαιες. Και όλα αυτά παρά τις όποιες εκκλήσεις για παύση των διαμαρτυριών και εκτόνωση των βίαιων ενεργειών, παρά τις συνεχιζόμενες - νουθετικού χαρακτήρα - παρεμβάσεις του αμερικανού προέδρου. Πώς να θεραπευθεί το μίσος κατά των λευκών, όταν οι τελευταίοι δεν λένε να σταματήσουν να εκτελούν νεαρούς έγχρωμους; Πώς να σταματήσει η βία όταν το επίσημο κράτος ουσιαστικά την υιοθετεί; Το πιο τραγικό στην όλη ιστορία είναι ότι και πάλι νέος το πληρώνει με την ζωή του. Εν έτη 2014, που κανονικά τα μίση θα έπρεπε να καταλαγιάσουν μετά την μεγάλη ιστορική ανάμνηση και πληθώρα από σφαγές, διακρίσεις και ρατσισμό, η αστυνομική παραβατικότητα και ατιμωρησία συνεχίζουν να μονοπωλούν το ενδιαφέρον. Οι αφορμές που δίνονται για την εκδήλωση του μίσους ανύπαρκτες, στηρίζονται μόνο στην διαφορετική εμφάνιση και θυμίζουν ευθέως Ιερά εξέταση. Θα λέγαμε με σιγουριά πως δεν χρειάζεται τίποτε περισσότερο από το να είσαι «ο άλλος», «ο διαφορετικός». Αυτό από μόνο του αρκεί για να γίνει το εσκεμμένο λάθος. Για να θεραπευθεί λοιπόν το ρατσιστικό απόστημα, πρέπει να υπάρχουν και αυτοί που έχουν βρει το φάρμακο. Για να καταπολεμηθεί η έχθρα απέναντι σε κάθε τι διαφορετικό, θα πρέπει πάνω απ΄όλα να αφυπνιστούν οι συνειδήσεις των πολιτών, να καταλάβουν πως τα κράτη έχουν το μερτικό τους στην μισαλλοδοξία. Θα είναι αυτό μια αρχή όχι για να μην πληγώνει ο ένας τον άλλο, αλλά για να στηλιτευθεί η κρατική αναλγησία απέναντι σε κάθε φονικό προερχόμενο από τα σπλάχνα του κάθε κράτους ξεχωριστά, που ουδέποτε σεβάστηκε την πραγματική Δημοκρατία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου